Weer terug in het Arnhemse na een relaxed weekje genieten van de zon in het Turkse Kusadasi.
We hadden voor een aardig prijsje een leuk pension gevonden niet zo ver van het centrum verwijderd. En ook nog eens met een zwembad voor de deur. Gelukkig was het aan een straat waar weinig tot geen verkeer voorbij kwam. Dus we konden er ongestoord zwemmen.
Het pension werd gerund door moeder en dochter die beiden allervriendelijkst waren. Het was hun tweede seizoen nadat ze vorig jaar begonnen waren toen ze kansen zagen met de groei van het toerisme in hun regio. Volgens ons gaan ze het wel redden.
Dit was het uitzicht vanuit onze kamer richting het centrum en de zee. Let vooral op de (rustige en vooral lege) straat voor het hotel. Het overdekte gedeelte is een pleintje bij een klein winkelcentrum. Vanwege de hitte hing hier permament zeil om voor wat verkoeling te zorgen.
Toen we later die avond terugkwamen van onze eerste wandeling richting het centrum zagen we tot onze verbazing dat nu alles overdekt was. Dit was ter gelegenheid van de weekmarkt die de volgende ochtend zou plaatsvinden.
Het plein bij de haven van Kusadasi. Ook hier was het ondanks het hoogseizoen nog steeds erg rustig. Veel toeristen zitten toch vooral aan het strand bij hun all-in resorts net buiten de stad. Dat vonden wij prima. Wij ontlopen liever de drukte.
Je bent op vakantie en vanzelfsprekend maak je dan mooie foto’s van je vriendin op locatie 🙂
En je vriendin doet vanzelfsprekend hetzelfde van haar vriend…
Tijdens onze wandelingen aan de kust hebben we verschillende grote cruiseschepen zien aanmeren met veelal amerikaanse toeristen aan boord.
Zelf hadden we ook wel zin om een boottochtje te gaan maken. Niet op zo’n groot schip maar eentje wat beter past bij ons budget. Het werd Yasmin Yacht. En een onvergetelijke ervaring vanwege de uiterst gezellige sfeer aan boord van zowel onze medereizigers als de bemanning.
Vanaf dit loopgedeelte konden we later op diverse plaatsen waar het bootje halt hield een duik in het overal heldere water nemen.
Voor op het dek was plaats voor mooie vrouwen. En de mooiste hoort bij mij.
Kusadasi bij zonsondergang vanuit onze hotelkamer gezien. Later volgde er een korte maar heftige onweersbui die net zo snel voorbij was als dat ze zich aangediend had.
Ik ben zelf niet zo’n shop-a-holic, maar op vakantie heb ik er minder moeite mee om een aantal uren rond te slenteren op deze bazaars. Zeker als ze overdekt zijn en wat koeler dan buiten in de felle zon.
Dankzij onze vriend (linkerzijde foto naast I) die we hadden leren kennen in het restaurant Green Garden waar we vanaf de eerste dag de rest van onze vakantie iedere avond zijn gaan eten, konden we tegen een flink afgeprijsd bedrag twee schitterende kleden kopen. Ze liggen nu te pronken in de woonkamer.
Green Garden dus. Op de eerste dag zijn we er ’s middags iets gaan drinken. Als snel raakten we aan de praat met het personeel omdat het op dat moment niet zo druk was. Ze waren zo vriendelijk om gerechten voor ons te maken buiten de menukaart om.
Als tegenprestatie zou I een keertje voor hen komen koken. Dat was de grap. Maar het is niet bij een grap gebleven.
En ik kan alleen maar zeggen dat iedereen van het personeel daarna een tijdlang met smaak heeft zitten eten van datgene wat Inge voor hen had bereid.
Het was dus erg jammer dat we na een weekje alweer afscheid moesten nemen. We hebben echt een buitengewoon gastvrije groep mensen ontmoet in Kuşadasi. Hier gaan we zeker nog eens op bezoek.