20081104

Dag winterzon, welkom winterslaap

06:05 uur
Ver­baasd staar ik van­uit de slaap­ka­mer naar het laag­je ijs op de car­port. Nu al? De tuin­set is nog niet eens opge­bor­gen!
Het zol­der­raam heeft op een kier gestaan en er komt een wolk­je uit m’n mond wan­neer ik uitadem.

06:50 uur
Met ver­kleum­de han­den sta ik het ijs van de auto­ruit te krab­ben. Een­maal geze­ten in de auto zijn bin­nen kor­te tijd de rui­ten en ach­ter­uit­kijk­spie­gel besla­gen. Het stuur voelt aan als koud ijzer in plaats van kunst­stof. De cd spe­ler wei­gert dienst.

06:55 uur
Vloe­kend par­keer ik de auto aan de rand van de straat en stap uit. In de kof­fer­bak vind ik uit­ein­de­lijk een zeem om de besla­gen ramen defi­ni­tief schoon te maken. Een­maal weer aan het rij­den schijnt de laag­han­gen­de zon recht in m’n gezicht. Op de radio klinkt het weer­be­richt. Voor­als­nog de komen­de dagen meer van het­zelf­de (dus nachtvorst).

07:45 uur
De pc is opge­start en een kop­je kof­fie staat klaar. Alleen schijnt de zon recht in het scherm. Geïr­ri­teerd doe ik de luxa­flex dicht. Het kop­je kof­fie voelt lek­ker warm aan in m’n han­den. Ande­re collega’s komen bin­nen en de mees­ten kla­gen over de plot­se­lin­ge koude.

09:00 uur
Het afde­lings­over­leg begint met terug­kop­pe­ling uit het MT. Iemand klaagt dat de zon te fel naar bin­nen schijnt en dat het ook nog te warm wordt. Of ook hier de luxa­flex niet dicht kan.

09:48 uur
Het laat­ste agen­da­punt betreft de inter­ne ver­hui­zing. Ver­hui­zing?
Ja, naar een tij­de­lij­ke plek ergens diep in het gebouw. En. Oja. Een ruim­te zon­der bui­ten­licht. Wel ramen. Maar die kij­ken uit op de pro­duc­tie­vloer.
Geen bui­ten­licht?
Nee, geen buitenlicht.

Mag de luxa­flex nog even open aub?