Een ver­schil van dag en nacht

Vari­ant:

Leven 
is bezig zijn met dood te gaan. Is leren 
roer­loos te lig­gen in een inge­stort krot. 

1ste cou­plet:
de avond valt 
een schok­golf door poli­tiek cor­rupt Den Haag 
een kabi­net wan­kelt 
nacht 
een nieu­we dag 
een stoep­je schoon geveegd 
alles is anders maar eigen­lijk hetzelfde 

2de cou­plet: 
de avond valt 
een schok­golf door armoe­dig cor­rupt Haï­ti 
een land wan­kelt 
nacht 
een nieu­we dag 
een stoep­je nooit geveegd 
alles is het­zelf­de maar voor altijd veranderd 

Dis­so­nant: 

Maar uit­ein­de­lijk is het alle­maal hun eigen schuld. Althans vol­gens de goed inge­lich­te Ame­ri­kaan­se fun­da­men­ta­lis­ti­sche maar invloed­rij­ke tele­vi­sie­do­mi­nee Pat Robert­son. Hij heeft ver­klaard dat Haï­ti gestraft wordt door God omdat de opstan­di­ge sla­ven twee­hon­derd jaar gele­den voor hun bevrij­ding een ‘pact met de dui­vel’ heb­ben geslo­ten. Tja, en dan vraag je er om. 

Col­lec­tant: 

Voor die­ge­nen die des­on­danks vin­den dat de slacht­of­fers gehol­pen moe­ten wor­den heb­ben de Samen­wer­ken­de Hulp­or­ga­ni­sa­ties (SHO) giro­num­mer 555 open­ge­steld. 
Een land waar het Bru­to Nati­o­naal Pro­duct (BNP) gelijk is aan de gemid­del­de jaar­uit­ga­ve van een Euro­pe­aan aan ijs­jes (zo las ik van­daag ergens), kan best wat extras gebrui­ken voor wederopbouw. 

Leven 

is bezig zijn met dood te gaan. Is leren 
roer­loos te lig­gen in een mooi mis­schien. 
Afscheid nemen van stap­pen die niet keren. 
Vier drie twee keer elkan­der nog maar zien. 

Schrij­ven Kom bij me, maar er zelf uit lezen 
Daar ga ik dan. Met het hart op de hand 
de spie­gel nog ver­kla­ren niets te vre­zen, 
en er, ont­zet, al niets in zien, niemand. 

Dan zit­ten, kou­der leren lig­gen, samen 
met niets. Geen post meer krij­gen. En een naam 
door­stre­pen op ver­jaars­ka­len­ders. Namen. 

O ja den­ken. En toen. Ein­de­loos omdraai­en, 
en weten dat dat klop­pen aan het raam 
de wind is die waar hij het wil gaat waaien. 

Michel van der Plas (1927)