Who the sjips is John Mayer?

Eer­der deze och­tend had­den mijn 3‑jarige klein­zoon en ikzelf de vol­gen­de con­ver­sa­tie in de supermarkt:

Noah: Asje­blief? Koop jij die sjippies?

Ik: Waar­om wil je die sjip­pies hebben?

Noah: Ik kan die sjip­pies eten bij de tv.

Ik: Wat ga je dan op de tv kijken?

Noah: Dora en John Mayer.

Ik: John May­er? Wie is John Mayer?

Noah: Die zingt liedjes.

Ik: Oh. En zingt hij mooie liedjes?

Noah: Ja.

Ik: Kun je er een­tje zin­gen, dan? Mis­schien ken ik hem toch wel.

Ver­vol­gens begint hij te zin­gen met z’n hel­de­re stem. Het lied­je her­ken ik niet, maar ben ver­baasd door hoe mooi hij zingt. En ik ben niet de eni­ge. De paar men­sen die met hun kar­re­tjes bij ons in de buurt zijn, wach­ten even met win­ke­len en luis­te­ren ook mee.

Plots stopt hij, kijkt me aan en zegt: Ga je de sjip­pies nog kopen?

[…]

Nu ben ik bezig ruim­te vrij te maken in de voor­raad­kast om de aan­ge­schaf­te zak­ken chips op te kun­nen bergen.