Flitsscheiding
Op dagen zoals vandaag denk ik met weemoed en jaloezie terug aan Chris Stevens van radio KHBR (K‑Bear). Weemoed vanwege zijn prachtige radiostem die ongemerkt altijd de juiste toon wist te vinden bij het te bespreken onderwerp. Een stem die je als het ware aan de hand nam en dwong te gaan zitten. Er moest iets belangrijks verteld worden en daarvoor was het nodig dat je je concentreerde. Hier werden geen flauwe grapjes als opvulling tussen twee liedjes te berde gebracht. Nee, hier was tijd gestoken in vorm en inhoud. Chris had iets gezien of gehoord in de gemeenschap waarvan hij deel uitmaakte en vond het nodig daar even bij stil te blijven staan.
Dat konden uiteenlopende zaken zijn, zoals een ordinaire dorpsruzie, een droevig heengaan of een ontluikende liefde. You name it. Maar wat het ook was, Chris slaagde erin om de gebeurtenis een diepere betekenis mee te geven. Symbool te laten zijn voor iets groters. Daarvoor moest je dan wel goed luisteren. Naar het verhaal dat hij vertelde. Naar het treffende citaat dat hij gevonden had in niet altijd voor de hand liggende standaardwerken uit literatuur of wetenschap. Om te besluiten met altijd weer perfect aanvullende muziek. Die hypnotiserend werkte, zodat de boodschap kon bezinken. En daarom die jaloezie. Want ik wil dat ook kunnen.
Vanavond zou zo’n moment zijn geweest dat Chris ogenschijnlijk zonder moeite (maar wij allen weten welk een afzien en doorzettingsvermogen verscholen zit achter een façade van uiterste eenvoud) troostrijke afsluitende woorden beschikbaar zou hebben. Uitgesproken voor eenieder die het kon horen, direct bedoeld voor hen die zich aangesproken voelden, van onschatbare waarde voor diegenen die daadwerkelijk luisterden. Chris had altijd iets te zeggen. En er waren altijd luisteraars die de boodschap ter harte namen.
Ik mis Chris en zijn radioprogramma op KHBR. Hij zou het zoveel beter hebben gedaan dan ik met mijn melancholieke blog en een uit de toon vallend sonnettette (een soort halve sonnetten over actuele nieuwsonderwerpen) van Driek van Wissen. Niet echt een hart onder de riem voor wie zich aangesproken voelt.
Flitsscheiding
Het is wel sneu voor onze advocaat,
Maar met z’n tweetjes kunnen we wel zonder
Wanneer na het inleidende gedonder
Ons huwelijk straks naar de bliksem gaat.
Wij waren indertijd een flitsend paar
En dus gaan wij ook flitsend uit elkaar.
Driek van Wissen (1943–2010)
uit: De laatste jaren (2011)
~ ~ ~
Voor wie Chris niet kent, hier een fragment uit de tv-serie Northern Exposure waarin hij rol van dj vertolkte: