Comeback
Het is nog licht wanneer ik de straat indraai. Er spelen enkele kinderen op het naastgelegen grasveldje. Ze stoppen en kijken nieuwsgierig wie daar aan komt rijden. Eentje steekt zijn hand op. Zwaait naar mij. Ik aarzel, maar zwaai dan terug. Een brede lach is de beloning. Een stukje verder wil ik parkeren voor haar huis. Er is echter geen plek meer vrij. Langzaam rij ik door tot ik wat gevonden heb. Als ik de motor heb uitgezet blijf ik zitten om te zien of er buiten de kinderen nog andere mensen op straat zijn. Niemand te zien.
Snel stap ik uit en loop met de bloemen in mijn hand richting haar huis. Inmiddels gieren de zenuwen door mijn lijf. Niets is er meer over van het gelukzalige gevoel eerder deze week. Enkel de gedachte dat ik vanavond alleen maar kan verliezen. Doemdenken. Net als het weer zo onvoorspelbaar. Het komt opzetten wanneer ik het het minst kan gebruiken. In het kleine ruitje van de voordeur kijk ik mezelf aan. Zie me staan aan de andere kant van de deur. In de hal. Diep haal ik adem. Wil ik dit wel? Onmiddellijk een tegengeluid vanuit de hal. Natuurlijk wil ik dit! Hier heb ik wakker van gelegen. Over gedroomd. Ik bel aan. Zweet loopt in stralen over mijn rug. Nog één keer kijk ik mezelf aan voordat ik mijn ogen sluit.
De deur blijft dicht. Ze heeft zich bedacht. Wil me alsnog niet zien. Logisch. En terecht. In gedachten heb ik afgeteld van tien naar nul. Alles is over. Knock-out bij verstek in de tweede ronde. Ik open mijn ogen om de nederlaag te aanvaarden. Precies op tijd om de deur te zien opengaan.
“Hoi!”, zegt ze onwennig. “Stond je al lang te wachten?” Onverstaanbaar mompelend overhandig ik haar de bloemen. Schuchter. Onhandig. Net als die eerste keer. We lopen naar de woonkamer en gaan aan de houten tafel zitten. Samen gekocht op vakantie in Frankrijk. Niet echt slim want op de heenweg. Daarna de hele tijd met dat ding op het dak rondgereden. Wel veel bekijks gehad. Ik merk dat mijn handen op zoek gaan naar de oneffenheden in het blad. Ze zoeken vertrouwd terrein. Ondertussen praat zij voortdurend. Over ons. Wat er allemaal moet gebeuren. Aandachtig luister ik. Langzaam komt de rust terug. De tweede ronde was toch niet voorbij. Mijn kansen zijn weer gestegen. Ik leef nog.
Back broke and dancing
Cause you’re here
Beside me
Cause you’re here
Cause you’re here
Here with me
Back broke and happy
Cause you’re near
Cause you’re near
Nearer to me
I came on your command
Don’t give me false hope
I’m back by big demand
Don’t give me false hope
Back broke and smiling
Cause it’s clear
Cause it’s clear
You still want me
I came on your command
Don’t give me false hope
We’re back by big demand
Don’t give us false hope
Back broke and crying
Cause it’s near
Cause it’s near
Our pardon
