… weet toch dat we afgesproken hadden dat ze zou bellen wanneer het later dan elf uur zou worden en nu is het godverdomme al half twaalf en ze is nog niet thuis en natuurlijk laat ze ook weer niets van zich horen . alsof we de vorige keer daar al niet genoeg herrie over hebben gehad maar nee hoor mevrouw is dat allemaal allang weer vergeten . komt straks binnengelopen en speelt de vermoorde onschuld . er zal toch niets gebeurd zijn ? dat ze d’r maar van d’r fiets aftrekken de bosjes in sleuren en goed onderhanden nemen . kijken of ze d’r dan ook vies van is . is er echt niks beters op tv ? zal d’r leren . zal ik ‘r bellen ? dacht ’t niet . ze kan kapot vallen met d’r vriendinnen . alsof ik niet besta . is ’t al twaalf uur ! ? ik heb ’t gehad en ga naar bed . waar blijft ze toch ? ze ziet maar hoe ze thuiskomt . shit ik zou d’r ophalen . waarom belt ze nou niet ? ik ben d’r slaafje toch zeker niet . ik geef ‘r de wind van voren . ze belt maar een taxi ! ik heb dorst . wat is dat toch met die tv . echt geen bal te beleven . alsof ik ‘r morgenvroeg niet op tijd uit moet . dit is echt de laatste keer dat ik haar ga ophalen . jeezuskristus half twee ! wat is dat kutgeluid ? waar is m’n telefoon ? wie belt er nou zo laat ? zul je d’r eindelijk hebben ! als alles maar goed is . ik hoop niet …
“Dag schat, heb je een leuke avond gehad? Kan ik je komen ophalen?”