“Ha!”
“Hoi.”
“Dus je leeft nog?”
“Euh, jazeker… Hoezo?”
“Je blogt toch?”
“Ja. Volop.”
“Vandaar. Bloggen is dood. Zeggen ze.”
“Ze zeggen zoveel.”
“Dat blijkt. Maar je blogt dus nog.”
“Zoals ik net al zei, ja.”
“Oh. Waarover dan eigenlijk?”
“Goh. Tja. Waarover. Over van alles eigenlijk.”
“Hmm.”
“Ikkeuh… Ik probeer op mijn eigen manier vorm te geven aan de dingen die ik om me heen zie gebeuren. Zeg maar. Soms in fictie, dan weer eens een informatief blog. Over zaken die ik zie op tv. Of lees in de krant. Wat me raakt. Waar mensen het over hebben op het werk. Of op twitter.”
“Dus jij zit ook op twitter?”
“Ja. Hoezo?”
“Nee, zomaar. Ik heb daar niks mee. Om te lezen hoe andere mensen interessant doen en hun meningen ventileren.”
“…!?”
“Ik zit al de hele dag op het werk achter de computer, en om dan ’s avonds ook nog achter dat ding te kruipen. Alleen maar om geïrriteerd te raken. Nee.”
“Tja.”
“Dan lees ik liever een goed boek!”
“Dat kan. Dat staat iedereen vrij. Boeken waarover?”
“Goh. Tja. Waarover. Over van alles eigenlijk.”
“Hmm.”
“Ikkeuh… Ik lees boeken van schrijvers die op hun eigen manier vorm geven aan de dingen die om hen heen gebeuren. Zeg maar. Soms fictie, dan weer eens een informatief boek. Over zaken die ik zie op tv. Of lees in de krant. Wat me raakt. Waar mensen het over hebben op het werk. Of bij het koffieautomaat.”
“Dus jij staat ook te ouwehoeren bij het koffieautomaat?”
“Ja. Hoezo?”
“Nee, zomaar. Ik heb daar niks mee. Om te horen hoe andere mensen interessant doen en hun meningen ventileren.”
“…!?”