Bood­schap­pen­lijst­je — Wil­lem II 

Nadat de tijd was geweest dat ze het zelf niet meer kon ont­hou­den, kwam de tijd dat ze het niet meer kon belo­pen. Voort­aan deed de buur­vrouw de bood­schap­pen voor haar. Elke woens­dag en zater­dag. Het lijst­je lag stee­vast op de keu­ken­ta­fel te wach­ten. Bij terug­komst wer­den de bood­schap­pen één voor één uit de tas gehaald. Als laat­ste kwam de doos Wil­lem II tevoor­schijn. Er klonk instem­mend gemom­pel. Bij het oprui­men van de bood­schap­pen wer­den de siga­ren onge­zien weer in de tas gestopt voor de vol­gen­de keer.

Daar­na brak de tijd aan van het gaan­de­weg dementeren.
Regel­ma­tig lag er geen lijst­je klaar op tafel. Soms was de deur op slot en moest de buur­vrouw de reser­ve­sleu­tel gebrui­ken. Daar­bij ging ze voor­zich­tig te werk om haar niet te laten schrik­ken. Steeds vaker werd er kri­tiek gele­verd op de mee­ge­brach­te bood­schap­pen. Het was niet snel meer goed, hoe­wel het con­form het almaar gelijk­blij­ven­de lijst­je was.

Tot­dat op een woens­dag zoals gewoon­lijk de doos siga­ren als laat­ste uit de tas werd gehaald. Onbe­daar­lijk begon ze te hui­len. Ontroost­baar was ze. Alleen toen de siga­ren uit zicht waren leek ze te kal­me­ren. Van­af dat moment geen doos Wil­lem II meer. Nog dezelf­de dag wierp de buur­vrouw ze in de vuil­bak. Het voel­de als een slecht voorteken.

Het kost de man wel een uur
Om de straat uit te lopen
Voetje voor voetje schui­felt hij voort
Met een hand aan de muur

Omdat-ie steeds iets vergeet
En dat zelf ook wel weet
Stopt zijn vrouw een lijst­je in zijn tas
En het geld pre­cies gepast

Twee ons kaas en boterhamworst
Een half­je wit en halvarine
Een half pak melk en Pickwick-thee
En voor zich­zelf een doos Wil­lem II

Ze zit op haar stoel voor het raam
Een uur is niet veel
Op de eeuwigheid
Ze heb­ben alle tijd

Deze keer duurt het wel lang
Maar ze is niet echt bang
Een zie­ken­wa­gen rijdt dood­stil door de straat
Ze weet wel wie daar gaat

Twee ons kaas en boterhamworst
Een half­je wit en halvarine
Een half pak melk en Pickwick-thee
En onder­in een doos Wil­lem II

Nu loopt ze zelf naar de hoek
Met de tas van haar man
Het lijst­je ligt thuis
Omdat ze nog alles best ont­hou­den kan

Een ons kaas en boterhamworst
Een half­je wit en halvarine
Een half pak melk en Pickwick-thee
En boven­op toch een doos Wil­lem II

- Bram Vermeulen