Vakantiegevoel

Naakt sta ik onder de har­de stra­len van de dou­che. Het kou­de water doet me klap­per­tan­den. Nor­maal gespro­ken duurt het enke­le tel­len voor­dat het kraan­wa­ter warm wordt. Van­daag niet.

Ik droog me af en kleed me weer aan. Op zol­der moet ik eerst alle spul­len oprui­men die voor de deur staan van het ver­war­mings­hok. Dat had ik gis­ter ook al moe­ten doen om de mon­teur toe­gang te kun­nen geven voor de jaar­lijk­se con­tro­le. Een­maal bin­nen zie ik dat de waak­vlam van de boi­ler uit is. Na een half uur zoe­ken vind ik de gebruiks­hand­lei­ding. Er staat uiterst nauw­keu­rig beschre­ven met wel­ke knop­pen en in wel­ke volg­or­de ik de ont­sta­ne situ­a­tie weer kan her­stel­len. Met dui­de­lij­ke plaat­jes. Ech­ter het lukt me niet om de waak­vlam per­ma­nent te laten branden.

Zodra ik de knop los­laat dooft het vlam­me­tje onmid­del­lijk. Er zit niets anders op dan het instal­la­tie­be­drijf te bel­len. Zoals ver­wacht op een niet-door­de­week­se dag krijg ik een ant­woord­ap­pa­raat aan de lijn. Na de piep spreek ik mijn bood­schap in. Ik blijf in de buurt voor als ze terugbellen.

Na een uur zie ik bij toe­val dat het lamp­je van ons ant­woord­ap­pa­raat knip­pert. Het instal­la­tie­be­drijf heeft een bericht inge­spro­ken. Dat ze ons niet kon­den berei­ken. Ik bel terug en spreek na de piep mijn ant­woord in. Deze keer neem ik de tele­foon mee in mijn broek­zak tij­dens mijn klus­jes in huis. Wan­neer het dis­play oplicht maar er geen bel­ge­luid klinkt, her­in­ner ik me dat de tele­foon aan ver­van­ging toe is. Het staat op mijn to-do vakan­tie­lijst­je waar ik nog maar net aan begon­nen ben op deze twee­de dag van mijn vakantie.

Snel neem ik op en krijg nog net de mon­teur aan de lijn. Die van gis­ter. Hij legt me uit wat ik kan doen. Ik leg hem uit dat ik dat alle­maal al gedaan heb. Dan valt de ver­bin­ding weg. De ande­re reden om de tele­foon te ver­van­gen, naast het feit dat er geen geluid meer uit komt, is dat de bat­te­rij steeds snel­ler leegloopt.

Ik bel terug en leg na de piep uit waar­om de ver­bin­ding ver­bro­ken werd en geef het num­mer van mijn mobiel door. Na een kwar­tier belt de mon­teur terug. We zijn het er daar­na snel over eens dat er iemand langs moet komen om de sto­ring te ver­hel­pen. Dat zal dan maan­dag wor­den, zo zegt hij me toe. Wat te maken heeft met het feit dat we een A‑contract heb­ben en geen B‑contract. A is voor onder­houd en ser­vi­ce. B is voor sto­rings­dienst in het week­end en feest­da­gen. Hij wenst me een pret­tig week­end en hangt op.

Ik kijk naar bui­ten en zie dat het begint te rege­nen. Op mijn gemak ont­doe ik me van alle kle­ding en loop naar bui­ten. Niets gaat deze vakan­tie verpesten.

~ ~ ~