Laat ik allereerst maar beginnen met te bekennen dat ik fout ben geweest. Dan hebben we dat gehad. De overtreding: het plaatsen van afbeeldingen op mijn blog zonder verwijzing naar de rechtmatige eigenaar. Want ik ben namelijk zo’n blogger die het noodzakelijk vind om zijn schrijfsels op te moeten leuken met een passende afbeelding. Het oog wil namelijk ook wat, nietwaar?
En daarvoor spendeer ik dan altijd ettelijke minuten op het internet nadat ik mijn verse blog heb klaargezet, op zoek naar in mijn ogen originele illustraties. Heb ik iets gevonden dan aarzel ik niet om het bestandje te downloaden en vervolgens in mijn post te plakken. Daarna is het hopen dat je gedachtespinsel gelezen wordt en eventueel wordt voorzien van commentaar. Dat hoeft niet noodzakelijkerwijs positief te zijn, maar wat ik toch zeker niet verwacht is dat er reacties geplaatst zouden gaan worden wegens het onrechtmatig gebruik van een afbeelding.
Tot vandaag…1
Geheel terecht overigens, en ik heb de opmerking van Karin Ramaker dan ook meteen ter harte genomen en een passend onderschrift toegevoegd. Het zette me wel aan het denken wat ik nu aan moet met de vele afbeeldingen die ik over de jaren verzameld heb in mijn blogs. Moet ik ze zonder pardon verwijderen? Of op zoek gaan naar de rechtmatige eigenaars en die vervolgens gaan vermelden. Dat lijkt me een klus waar ik niet echt naar uitkijk. Voorlopig heb ik besloten alles te laten zoals het nu is. Bij alle toekomstige blogs ga ik natuurlijk voortaan wel bronvermelding toevoegen, want ik heb misschien het recht om te kopiëren, maar tevens de plicht om de copyright regels na te leven.
Ik volg het blog van Karin Ramaker alweer geruime tijd. Nooit was de illustratie die ik gebruikt had bij mijn blogpost Daarom ik blog door mij gespot op haar site. Het was een toevalstreffer toen ik na het schrijven van de blogpost op zoek ging m.b.v. Google naar afbeeldingen. Zonder er verder bij na te denken plakte ik het gevonden plaatje in mijn blogpost. Het volgende toeval wilde dat ik gisteren een nieuwe blogpost schreef n.a.v. een blogpost door Karin. Omdat ik onder haar blogpost reageerde, en ook nog mijn blogpost linkte aan haar blog, lokte ik haar min of meer naar mijn site. Daar stuitte zij weer wegens het nu onvermijdelijke toeval op de blogpost waar ik haar illustratie dus gebruikte.
Geef er maar een betekenis aan. ↩
Reacties
.. al doende leert men..
Klopt, en ik heb de hoop allang opgegeven dat ik ooit ben uitgeleerd…
Ik haal idd, net zoals jou ook mijn prentjes van google afbeeldingen nadat ik mijn post geschreven heb. Een hele tijd geleden ben ik dan toch al begonnen met de originele website onderaan te vermelden met een linkje. Het is een gewoonte die je jezelf aankweekt.
Het is eigenlijk zo voor de hand liggend wanneer je er langer bij stilstaat. Blijkbaar heb ik dat niet voldoende gedaan. Maar ik heb mijn leven gebeterd 😉
Daarom haal ik de plaatjes die ik gebruik meestal eerst even door Photoshop zodat ze niet meer direct herkenbaar zijn. Misschien ben ik daardoor nog een veel grotere crimineel.
Al denk ik en vind ik dat het er pas toe doet als je daadwerkelijk commercieel bezig bent met je blog.
Crimineel vind ik een groot woord. Het is wel bewust verdoezelen van iets waar je je schijnbaar toch schuldig over voelt.
@Robert: dat mag ook niet. Als je Creative Commons doorleest zie je welke afbeeldingen welke rechten hebben. Niet elke afbeelding mag je bewerken. De rechtmatige eigenaar heeft dit met veel plezier, moeite gemaakt en jij haalt het door de mangel voor je eigen gerief. Waarom ben je dan niet zo creatief om zelf iets te fabriceren? Of zoek je bewust via advanced search via Google naar de afbeeldingen die wél bewerkt mogen worden?
Bovendien vind ik het niet meer dan normaal dat je afbeeldingen die jij niet gemaakt hebt of niet gebruikt, of wel gebruikt maar netjes een naam erbij vermeldt. Je hebt namelijk die foto of die afbeelding niet zelf geaakt. Ga dan ook niet net doen alsof het wél zo is.
@Peter: het was een enorme toevalstreffer. En je was, zoals ik later uitzocht, ook niet de enige. Blijkbaar gebeurt het wel vaker. En ik was niet boos ofzo, en wilde je alleen erop attenderen. 🙂
@Karin en Robert: Het aanpassen van een gevonden illustratie heb ik tot nu toe altijd gezien als een handeling om de illustratie meer met het blog of de bloglayout in overeenstemming te brengen. Wat mij betreft ligt het dus in het verlengde van het zoeken naar illustraties en deze klakkeloos zonder bronvermelding te plaatsen. Wanneer je jezelf gaat realiseren dat het laatste niet klopt, dan is het vervolgens vanzelfsprekend dat het aanpassen van een illustratie ook niet meer kan.
@Robert: en bovendien ben je dan stiekem bezig. Je wist doelbewust de sporen van de maker; de vorige eigenaar. Wat vind ik dat vies zeg. Neem me even niet kwalijk!
@Karin
Ik vind dat je een beetje overdreven reageert. Vies en stiekem nog wel. Ik heb een vrij marginaal blogje zonder commerciële doeleinden en wil daar af en toe een passende afbeelding op zetten. Dan zoek ik iets als basis en geef er dan mijn eigen draai aan. Alsof ik daarmee iemand benadeel…
Het wordt een ander verhaal als ik geld wil/ga verdienen met mijn blog. En dat realiseer ik me dan ook wel. Vandaar ook tot nu toe bewust geen google-ads en dat soort dingen.
Ik voeg om die reden zelden afbeeldingen toe. Bij m’n eigen blog wil ik dan eigenlijk ook een ‘eigen afbeelding’ en zo creabea ben ik dus niet…
Ik ben ook niet zo’n ‘creabea’, maar ga d’r nu toch maar eens wat meer tijd in steken. Uiteindelijk geeft het ook meer bevrediging alles zelf te doen. En aan de andere kant vind ik het ook niet leuk wanneer iemand mijn blog zomaar ergens anders klakkeloos neerzet zonder bronvermelding. Waarom zou het voor illustraties dan anders zijn?
Commercieel of niet, een bronvermelding is altijd netjes, en, bovendien was dit toch de basis van Internet, HTML, waarbij de H staat Hyperlink, het aan elkaar linken van informatie ..
Alhoewel ik eerlijk moet toegeven nog nooit een bronvermelding voor een afbeelding te hebben vermeld, vanaf nu ga ik mijn leven beteren.
Bronvermelding is zeker altijd netjes. Maar op de een of andere manier was dat bij het gebruik van illustraties niet tot me doorgedrongen. Er was iemand anders (de eigenaar van een gebruikte illustratie dus) voor nodig om me met mijn neus op de feiten te drukken. Ik zit nu te dubben wat te doen met het grote aantal illustraties wat ik zonder bronvermelding op mijn site heb staan. Ik wil namelijk ook mijn verleden beteren…
Ik doe het ook al een hele poos niet meer. Simpelweg omdat het, wat mijn gevoel betreft, niets toevoegt. Als ik het niet vertellen kan zonder plaatjes, dan schrijf ik niet goed genoeg.
Ik begrijp het wel; het is een lokker, teaser, trekpleister. Zo’n passend plaatje trekt wel aan.. of stoot af. Dat kan natuurlijk ook!