Iemand ooit gehoord van Tom Hopkins? Nou, ik ook niet hoor. En ik zal zijn naam ook wel weer binnenkort vergeten zijn. Maar niet zijn motto. Tijdens de workshop kregen we het aangereikt, en de opdracht was simpel. Schrijf het op, kopieer het verscheidene keren, en hang het op strategische plaatsen op zodat dit motto je regelmatig onder ogen komt. En ga er dan naar leven. Simpel toch?
Benieuwd naar het motto? OK dan, hier zijn Golden Dozen, oftewel Gouden Dozijn:
I must do the most productive thing possible at every given moment.
Dat is het.
Zo eenvoudig, en tegelijkertijd zo verdomde moeilijk. Want ga d’r maar aan staan. Wat is het meest productieve? Hoe bepaal je dat?
Daarvoor werden ons 10 principes als hulpmiddel voorgehouden. Een set van verschillende leidraden die los van elkaar, maar zeker in samenhang met elkaar een krachtig middel kunnen zijn om richting te geven aan je leven.
Wat zijn dan die 10 principes?
- I am responsible / I choose
- I clarify my values / My foundation
- I have a vision / The principle of leadership
- I live my mission / The principle of execution
- I strive for life balance / Putting more living in our life
- I give and take / The fairness-principle in negotiation, selling and in life
- I focus on empathy / Understanding is the key
- I believe in involvement and diversity / A small committed group of people can change the world
- I make relationship deposits / It’s the small things
- I re-energize weekly / You can’t manage time, but you can manage your energy
[copyright: Mark McGregor — Being on a mission]
Laat ik ze hier in ’t kort toelichten. Op mijn manier, en uit het blote hoofd, om te zien of ik het allemaal nog kan reproduceren (The best learning is teaching).
De principes 1 t/m 4 vormen een sub-groepje. Wanneer je accepteert dat je je leven kunt veranderen, dat jezelf verantwoordelijk bent voor je daden (1) dan kun je dus een visie (3) opstellen over hoe je jezelf in de toekomst ziet. Of welke doelen je voor ogen hebt. De missie (4) is dan vervolgens je stappenplan om je visie te realiseren. Wanneer je een helder idee hebt over je interne waarden en normen (2) zul je beter in staat zijn om je visie helder te krijgen. Je eigen waardenset ontwikkelen is normaal gesproken een proces van vele jaren.
Principe 5 staat op zichzelf. Het heeft veel raakvlakken met het Gouden Dozijn van Hopkins. Probeer die dingen te doen die het meeste effect sorteren voor de balans in je leven. Niet zo efficiënt mogelijk, dus. Het is belangrijk positieve energie op te doen met die zaken die het je kunnen geven. Dus dat heb je zelf in de hand (1). Bewust zijn van het effect welke sommige activiteiten sorteren is een eerste stap.
De principes 6 t/m 9 vormen ook een sub-groepje. Deze staan alle in het teken van aangaan en uitbouwen van relaties. Is het eerste sub-groepje gericht op persoonlijke zelfontwikkeling, met de principes 6 t/m 9 kun je werken aan het groepsproces of teamontwikkeling. Het gaat over geven en nemen (6), over empathisch of coachend vermogen (7), en over de bewustwording van verschillen in cultuur en karakter (8). En last but not least, blijvend investeren in reeds aangegane relaties (9). Ga er niet van uit dat je eeuwig kunt teren op inspanningen uit het verleden. Blijf investeren, hoe klein ook.
Principe 10 staat ook weer op zichzelf. Het gaat over je fysieke toestand. Een gezonde geest in een gezond lichaam, zeg maar. Werk aan je conditie, eet goed en zorg voor voldoende tijd om te reflecteren en anderszins te relaxen.
~ ~ ~
Tijdens de workshop werd veel tijd besteed aan het leren begrijpen van deze principes. Via allerlei opdrachten kregen we er meer grip op. Als laatste oefening van die eerste dag moesten we een vragenlijst invullen om te zien hoe we zelf ‘scoorden’. Waar waren we al sterk en waar zat er potentieel. De trainer Mark McGregor was ondertussen zo behulpzaam om op de achterkant van onze naamkaartjes zijn assessment van ieder van ons in te vullen. Achteraf bleek dat hij bij de meeste er niet ver naast zat van wat we zelf ingevuld hadden. Bij mij had hij het voor 90% hetzelfde als ikzelf.
Hierbij zijn feedback. Boven de vouwlijn staan de principes waar ik volgens hem goed in scoor, en onder de vouwlijn waar ik aan kan werken. Op de vouwlijn staan de principes waar ik neutraal scoor.
Uit deze en mijn eigen assessment is het 100days actionplan gekomen waarover ik hier wekelijks verslag doe.
Kijkend naar de afgelopen week heb ik voornamelijk tijd gestoken in het verder werken aan visie, missie en planning. Wat me steeds duidelijker wordt is dat ik teveel tijd ‘verspil’ met het maken van keuzes of het doen van de verkeerde zaken i.p.v. een keer goed doordenken wat ik eigenlijk de komende tijd van plan ben te bereiken en daar dan de juiste acties bij zetten. Dat gaat privé iets minder ver dan op het werk, maar ook hier kan ik soms te lang dralen voordat ik actie onderneem of teveel tijd verliezen in zaken die misschien wel even afleiding bieden, maar uiteindelijk niet de juiste positieve energie bieden. En ik wil echt niet dat mijn privéleven volgens een overgeorganiseerde planning gaat verlopen, maar wel dat het voldoende tegenwicht biedt aan een nogal druk kantoorleven.
Daarom heb ik toch maar heel simpel een aantal grote blokken in mijn agenda gezet met die dingen die ik de komende weken wel degelijk wil bereiken. Denk aan: sport, gitaarspelen, studie, bloggen, lezen. Wanneer dit het belangrijkste is, dan moet je daar tijd voor reserveren. Blijft er tijd over voor andere zaken, prima. Zo niet, dan niet. Want blijkbaar is het niet belangrijk genoeg.
Vervolgens is het een kwestie van routine, zoals ik onlangs las in NRC:
Tem uzelf!
In een maatschappij vol overvloed en keuzestress is wilskracht belangrijker dan ooit. Maar wat is wilskracht, en kun je het leren? Een goed getimed en hoogst interessant boek geeft antwoord.
[…]
Een mens heeft geen eindeloze voorraad wilskracht. De een heeft van nature misschien meer zelfcontrole dan een ander, maar als je die beperkte vermogens tot zelfcontrole vooral besteedt aan dagelijkse beslissinkjes (‘zal ik toch dan toch maar géén chocola eten?’ ‘wel scheren? niet scheren?’ ‘zal ik nu of straks de vuilnis buiten zetten?’ ‘nu nog hardlopen?’) houd je minder mentale energie over voor grootsere daden. En tegen nieuwe, belangrijkere zaken ga je enorm opzien. Liever nog even tv. Of de krant lezen. En dus niet eindelijk die schuur eens opruimen, laat staan een nieuwe hobby beginnen.
[Boekenbijlage NRC 4 november 2011, bespreking van Willpower — Rediscovering the greatest human strength, door John Tierney en Roy Baumeister]
Ik ga stug verder met het temmen van mezelf en blijf hardnekkig verslag doen van de welhaast onzichtbare stapjes die ik afleg in deze moeizame zoektocht naar mijn ware ik…
~ ~ ~