Iedere dag bloglezen
Al enkele jaren is het voor mij een gewoonte om, dan wel niet dagelijks doch zeker elke week op het internet een rijtje favoriete bloggers af te gaan alsook dan wat verder te surfen naar aanleiding van de hyperlinks die in hun blogs zijn verwerkt. Niet alleen is dit een uiterst ontspannende bezigheid (althans zo ervaar ik dat), het is in veel gevallen ook erg leerzaam. Het blijft altijd een verrassing waarover geblogd en waarnaar verwezen wordt. Ik vind het ook heel plezierig om op deze manier nieuwe ontwikkelingen of persoonlijke ontboezemingen tot me te nemen buiten alleen maar de krant te lezen, het nieuws te kijken of de nieuwssites te bezoeken. Je hebt het gevoel dat je de bloggers door de tijd heen leert kennen en zij jou ook, waardoor het lijkt of ze speciaal voor jou het nieuws duiden of iets uit hun persoonlijk leven prijsgeven.
Vandaar dat ik het ook meer en meer vanzelfsprekend ging vinden om een reactie achter te laten bij de blogs die ik las. Soms gewoon maar om aan te geven dat ik het een goed blog vond. Als een blijk van waardering voor het feit dat iemand er tijd, denkwerk en energie in steekt om een blog het levenslicht te laten zien. Een andere keer kon het een antwoord zijn op een vraag die gesteld werd. Of een aanvulling op het betoog. Een tegenreactie wanneer ik het er niet mee eens was.
Kortom, verder communiceren onder het blog, wat tenslotte ook een vorm van communicatie is.
Wat me gaandeweg wel ging opvallen (en het kan zijn dat mijn ervaring gekleurd is door de selectie van de blogs die ik bezoek en geheel niet representatief is) was dat het aantal reacties onder blogs minder en minder werd. Terwijl (indien dat te zien was) het aantal bezoekers soms huizenhoog was, werd er slechts mondjesmaat gereageerd. Ik vond dat vreemd en begon me er zelfs wat aan te ergeren. En dat is opvallend, want iets wat ik hoogst zelden doe. Het bracht me er zelfs toe om er een tweet aan te wijden:
Ik verheug me er nu al op de actieve bloggers in mijn leeslijst dit weekend weer te mogen lezen. #datzoudenmeermensenmoetendoen
— Peter Pellenaars (@petepel) December 3, 2011
En een weekje later nogmaals. Dan kun je wel nagaan hoe hoog het me zat…
Elkanders blog lezen, er reacties bij plaatsen, en het blog ook nog eens promoten. Dat zouden vele bloggers vaker kunnen doen… — Peter Pellenaars (@petepel) December 10, 2011
Deze laatste tweet werd opgepikt door @robertkeizer en via hem kwam dit onderwerp bij @elja1op1 terecht. Het leidde er toe dat tijdens de eerstvolgende #blogpraat (de twitterchat over bloggen) van maandag 19 december 2011 we met verschillende bloggers hierover van gedachten konden wisselen.
Dit waren de vragen die tijdens het uurtje chatten de revue passeerden:
- Waarom reageren bloggers niet of nauwelijks (meer) op elkaars blog?
- ‘Vroeger’ moest je het als blogger vooral van andere bloggers hebben, het was een klein wereldje. Hoe zit dat nu?
- Wat voor soort reacties horen er onder blogs, en wat zie je als spam?
- Moet je zelf ook reageren op reacties onder je blog? (en waarom wel/niet)
- Lezen bloggers elkaars blogs? Hoeveel blogs kun je eigenlijk actief volgen?
- Kun je je ‘reach’ uitbreiden met behulp van je medebloggers? Zo ja, hoe?
Heel in het kort kwam het er op neer dat we tegenwoordig veelal volstaan met het gebruiken van de verscheidene sharing-buttons (zoals de Facebook-Like en de Google+ knop) om aan te geven dat we een blog gelezen hebben. Mits we de tijd hebben om te lezen. Mochten we nog willen reageren, dan doen we dat eerder op de sociale media sites zelf, dan onder het blog. Waardoor de reacties op een blog versnipperd raken over het internet. Goede of slechte ontwikkeling? Daarover werd niet echt een uitspraak gedaan.
Het volledige verslag van de #blogpraat twitterchat is hier te lezen.
En het onbevredigende gevoel bleef.
Schijnbaar ook bij @robertkeizer gezien zijn blog dat hij vandaag via www.contentgirls.nl de wereld in stuurde. Hij zit nog steeds met dezelfde vragen die ook bij mij spelen:
- Wat is voor jou een reden om te reageren op een blog?
- Vind je het prettiger om middels een tweet, een like of een +1 je waardering voor een blog te laten merken, in plaats van dit onder de betreffende blog te doen?
- Hoe vaak reageer je door de bank genomen op een blog, hetzij door een reactie, hetzij middels de diverse socialmediaplatformen?
Inmiddels begint zich al een serieuze stroom van reacties onder zijn blog te vormen. Het geeft weer wat meer aanvullende informatie. Ga vooral even kijken.
Natuurlijk heb ik ook mijn bescheiden steentje bijgedragen.
Een leuke spin-off die zich heeft ontwikkeld vanuit de afgelopen #blogpraat twitterchat is het idee van @elja1op1 om weer wat vaker te gaan bloggen. Niet zomaar wat vaker, maar iedere dag! Hiervoor heeft ze het idee om op haar eigen site het label ‘Marketingadvies’ te verwijderen om zo elke beperking in onderwerpkeuze weg te halen. Ook heeft ze alvast het domein www.iederedagbloggen.nl gekocht om daar een lijst aan te leggen van de iedere-dag-bloggers die haar gaan volgen in dit voornemen voor 2012.
Ik heb mezelf al opgegeven, en dit blog vormt de aftrap voor mijn Iedere-Dag-Bloggen poging omdat ik geen zin heb om te wachten tot 2012. Wat ik wel hoop is dat alle bloggers die meedoen het ook op kunnen brengen om niet alleen dagelijks te bloggen, maar ook om iedere dag (of op zijn minst regelmatig) een aantal medebloggers te bezoeken, hun blog te lezen en een reactie achter te laten.
Dan zou het initiatief pas echt goed aansluiten bij mijn kleine ergernis die in de blogpraat besproken werd.