Woensdag, 28 december 2011

Cate­go­rie: Fictie

De deur­bel ging. Ver­stoord keek ik op van mijn boek. Het was net half negen geweest. Voor de deur stond de bezorg­ster van de NRC. Ze wens­te me fij­ne feest­da­gen en een voor­spoe­dig nieuwjaar.

Filed under: Persoonlijk

Ik nodig haar uit om bin­nen te komen. Aar­ze­lend neemt ze het aan­bod aan. In de huis­ka­mer zeg ik haar plaats te nemen op de bank ter­wijl ik iets te drin­ken inschenk. Met twee gla­zen keer ik terug en bied haar er een aan. Met span­ning kijk ik toe hoe ze voor­zich­tig uit haar glas nipt. 

Filed under: Fictie

Ik gaf haar 10 euro. Er viel een lich­te aar­ze­ling te bespeu­ren voor­dat ze het geld aan­pak­te. Bij het tuin­hek­je keek ze nog een keer om. Een bre­de glim­lach op haar gezicht.

Ja, zo ben ik. Gul.
Maar ook een wat­je.
Had er een puis­te­ri­ge puber aan de deur gestaan dan had ik hoogst­waar­schijn­lijk ver­der gezocht naar klein­geld alvo­rens het tien­tje te over­han­di­gen dat ik in mijn por­te­mon­nee zag zit­ten. Maar niet bij dit aar­di­ge meis­je. Ze bezorgt de krant bij mijn weten nu al zo’n vijf jaar. Eerst altijd op de fiets en sinds kort zie ik haar ook wel eens op een brom­mer­tje rij­den. Daar­om geef ik gul. Aan haar.

Filed under: Persoonlijk

En volg ik haar. Op twit­ter. Op facebook. Over­al waar ik haar kan vin­den. Op straat. In de stad. In de bioscoop. 

Filed under: Fictie

Toch schaam ik me daar dan weer voor. Van boven klonk de stem van mijn part­ner. “Wie was er zojuist aan de deur?” “Och, weer zo’n bezor­ger,” gaf ik haar als ant­woord. Het bleef even stil. Dan volgt er nog een vraag. “Hoe­veel heb je gege­ven?” Ik keek in mijn lege por­te­mon­nee. “Vijf euro!” roep ik naar boven en loop de keu­ken in.

Filed under: Persoonlijk

Uit het mes­sen­blok neem ik het vlees­mes dat zij onlangs van Sin­ter­klaas heeft gekregen. 

Filed under: Fictie

Een­maal weer plaats­ge­no­men in mijn lees­stoel springt de poes op mijn schoot. Spin­nend duwt ze met haar kop­je in mijn hals ter­wijl ik haar aai. In plaats van het boek waar­in ik zojuist nog zo geboeid zat te lezen pak ik nu mijn lap­top. Ik besluit een blogje te tik­ken over de kran­ten­be­zor­gers die elk jaar­ein­de weer hun ron­de doen in de hoop wat extra zak­geld te ver­za­me­len met hun bes­te wen­sen voor het nieu­we jaar. Al snel heb ik het stuk­je klaar en publi­ceer het op mijn web­si­te onder de cate­go­rie ‘Fic­tie’.

Filed under: Persoonlijk

~ ~ ~

De men­sen die mij al wat lan­ger vol­gen weten dat ik het hier op mijn site niet zo nauw neem met de wer­ke­lijk­heid. Mijn blogs zijn een mix van ‘waar­ge­beur­de’ erva­rin­gen aan­ge­vuld met een scheut fan­ta­sie om te voor­ko­men dat (in mijn ogen althans) het ver­haal te door­snee blijft. Schiet ik uit met die scheut fan­ta­sie, dan publi­ceer ik het blog onder de cate­go­rie ‘Fic­tie’. Zodat de arge­lo­ze lezer niet denkt dat ik bij­voor­beeld onbarm­har­tig kran­ten­be­zor­gers met Nee-stic­kers terug de bit­te­re avond­kou in stuur.
Sinds van­daag weet ik beter. Daar­om in dit blog een meer pro­mi­nen­te plaats voor de cate­go­ri­ze­ring van de gepu­bli­ceer­de tekst.