Fantasie

  • Fictief

“Hoor ik dat nou goed? Komt er iemand naar boven?”

Ver­baasd keek ik op. Haar gro­te teen nog in mijn mond. Ik hoor­de niets. Hoe zou het ook kun­nen? Zojuist had ik nog alle deu­ren op slot gedaan. Met iets van teleur­stel­ling liet ik haar teen gaan.
“Ik hoor niets.”
Langs haar gestrek­te been keek ik tegen haar lon­ken­de kruis. Het flak­ke­ren­de kaars­licht deed het wei­ni­ge ros­si­ge schaam­haar af en toe vlam­men. Ik kie­tel­de onder haar voet­zool en begon tus­sen haar licht gesprei­de tenen te lik­ken. Ze kreun­de zacht.

“Ik hoor toch echt iemand de trap oplo­pen. Oh, ik schaam me dood als ze mij hier zo vin­den.”

Opnieuw staak­te ik mijn acti­vi­tei­ten.
“Hoe kan er nu iemand bin­nen zijn, ik heb…”
Ik maak­te mijn zin niet af.

“Wat? Wat is er? Is er echt iemand? Zei ik het niet! Oh, wat moet ik nu?

Ze draai­de onrus­tig op het bed heen en weer. Omdat haar han­den aan het boven­eind van het bed waren vast­ge­bon­den en haar voe­ten aan het ande­re eind kon ze ner­gens naar toe. Room­wit­te bor­sten bewo­gen zacht wie­gend van links naar rechts.
“Sstt, ik ga wel even kij­ken.”
Voor­dat ze kon pro­tes­te­ren prop­te ik het zwart kan­ten slip­je in haar mond. Bij toe­val zat het klei­ne strik­je aan de voor­kant tus­sen haar lip­pen. Mijn cadeau­tje voor later van­avond.

Een kwar­tier­tje later haal­de ik het minie­me kle­ding­stuk weer uit haar mond. Hij­gend kwam ze op adem.
“Je had gelijk,” zei ik. “Er is echt iemand in huis.”
Ter­wijl ik sprak kneep ik zacht om beur­ten in haar lin­ker- en rech­ter­te­pel. Omdat een reac­tie uit­bleef trok ik nu wat har­der.

“Wie? Wie is er in huis? Waar is hij nu? Heb je hem weg­ge­stuurd?”

“Wie zegt dat het een man was? Maar het klopt. Het was mijn neef. Hij heeft ooit een sleu­tel van mij gekre­gen toen hij tij­de­lijk om woon­ruim­te ver­le­gen zat.”
Uit het nacht­kast­je haal­de ik twee klei­ne klem­me­tjes die ik op haar tepels zet­te. Ik ver­meed het om al te voor­zich­tig te zijn. Hier­na beves­tig­de ik er een zil­ver­kleu­ri­ge ket­ting tus­sen.
“Van­avond kwam mijn neef die sleu­tel terug­bren­gen. Ik was dat hele­maal ver­ge­ten.”
Ik nam de ket­ting goed vast en gaf er een ruk aan. Alles bleef vast­zit­ten. Nog­maals trok ik aan de ket­ting maar liet de span­ning er nu op en bracht ‘m voor haar mond. Ze begreep de hint en nam de ket­ting tus­sen haar tan­den. Tevre­den bekeek ik het resul­taat.
“Hij wil­de een bier­tje blij­ven drin­ken, maar ik heb hem ver­teld dat we boven bezig waren.”
Haar blind­doek was aan de ene kant wat naar boven ver­scho­ven, zo zag ik nu.
“Heb jij gepro­beerd die blind­doek af te schud­den!”
Ze knik­te hef­tig van nee met de ket­ting nog steeds tus­sen de tan­den. Toch besloot ik haar pas­send te straf­fen nadat ik de blind­doek weer goed voor haar ogen had gedaan.
“Mijn neef wil­de met­een naar huis gaan, maar ik heb hem gevraagd om naar boven te komen. Ten­slot­te heb je al zo vaak gesmeekt om eens een trio uit te pro­be­ren, dus ik dacht…”

“Schat, je neef is toch niet echt boven? Dat van die trio was voor de grap. Een fan­ta­sie. Om ons sex­le­ven span­nend te hou­den.”

Ze had de ket­ting uit haar mond laten glip­pen.
“Wie heeft je gezegd dat je mocht pra­ten?”
Ik gaf haar enke­le klap­pen met mijn plat­te hand op haar onder­lijf waar ik eer­der een flink kus­sen onder had gescho­ven. Zo kon ik over­al goed bij.
“Een fan­ta­sie. Om ons sex­le­ven span­nend te hou­den.” Ik her­haal­de haar woor­den en blies zacht tus­sen haar benen waar ik net nog strie­men­de sla­gen had laten neer­ko­men.
“Wat dacht je zelf…?”
Hard­op vroeg ik mijn neef dich­ter­bij te komen.

Voor­dat ze haar mond weer om de ket­ting sloot, zei ze nog snel

“Ik hou van je.”

 

~ ~ ~

Geschre­ven n.a.v. een ver­zoek door LS Hart­e­veld * Queen of Ero­ti­ca * (@LSHarteveld) om een fic­tief blog te schrij­ven over een trio, waar­in twee man­nen en één vrouw figu­re­ren. 

~ ~ ~

 

Alles is nieuw voor zolang het duurt
Boom — 2

16 reacties op “Fantasie”

    1. Peter

      Ik heb er dus over nage­dacht en het blijft een deel 1. Ieder is vrij zijn/haar eigen deel 2 en ver­der er op los te laten! En ik heb er geen enkel pro­bleem wan­neer dat resul­teert in een blog, zolang het maar door­gel­inkt wordt naar dit blog 😉

    1. Peter

      Ik neem aan dat het een com­pli­ment is, maar helaas is het con­cept van ‘een bank voor­uit­gaan’ niet bij mij bekend. Kun je wat meer uit­leg geven voor­dat ik er mijn eigen twi­sted fan­ta­sie op los laat…

      1. Dina-Anna

        Ken je die uit­druk­king niet ‘Een bank voor­uit en een kus van de juf’… dat zeg­gen ze bij ons als je iets tot een goed ein­de hebt gebracht.

  4. Pingback: Making the Difference – 9 - petepel - petepel

Reacties zijn gesloten.