Making the Difference — 9
Een week op weg het nieuwe jaar in mag ik toch wel zeggen dat het #iederedagbloggen een wereld van verschil uitmaakt. Hoewel ik onofficieel al op 23 december 2011 van start ging, voelt het deze week pas echt serieus. Dit komt hoogstwaarschijnlijk omdat de andere #iederedagbloggers (binnenkort verschijnt de complete lijst op www.iederedagbloggen.nl) ook begonnen zijn. De sociale controle heeft zijn intrede gedaan. Zeker weten dat de eerste afhaker/afhaakster algehele hoon over zich heen krijgt gestort. Die verdwijnt met pek en veren uit de blogosfeer. Tenminste zo ervaar ik dat. Maar ik heb wel vaker last van waanbeelden.
Vandaag wil ik stilstaan bij een weekje dagelijks bloggen. Men mag gerust weten dat één van de aspecten die ik in mijn dagelijks leven verder wil uitwerken het bloggen is. Schrijven was altijd al een passie, maar bleef lang een privé-activiteit. Nu ik mijn korte vertellingen en persoonlijke ontboezemingen op internet deel met de rest van de wereld, krijg ik regelmatig waardevolle feedback die mij helpt me verder te ontwikkelen. Door de mijzelf opgelegde dagelijkse deadline om te posten hoop ik wat completer te worden. Ik zal soms door tijdnood gedwongen worden andere stijlen, vormen, uitingen en dergelijke te gebruiken. En ik ben benieuwd wat dat bij me naar boven brengt.
Daarom dus deze terugblik die, wanneer ze me goed bevalt, vaker zal plaatsvinden.
Making the Difference — 8
Op zondag mijn wekelijkse status update m.b.t. het 100 dagen actieplan. Omdat het de eerste dag van het nieuwe jaar is heb ik mijn actielijst tevoorschijn gehaald en gekeken waar ik ergens stond qua vorderingen. En heb het afgezet tegen het jaarlijkse ritueel van de goede voornemens die gretig opgespaard en vooruitgeschoven worden naar 1 januari om daarna ergens in februari stilzwijgend onder het tapijt te verdwijnen.
Mijn stelling: Begin zo snel mogelijk wanneer je van plan bent een wezenlijke verandering door te voeren. Ken je doel. Zorg dat je stappen blijft zetten, hoe klein ook, om voortgang te houden. En in februari zullen we zien wie er nog steeds bezig is om te veranderen.
Compensatie
De eerste werkdag van het nieuwe jaar was voor mij nog een vrije dag. Ter compensatie van enkele vakantiedagen die we in december moesten opofferen. De vrije dag werd ’s middags ingevuld met een zeer bijzondere tweetup in het gezelschap van KnetterBlogger Robert Keizer (@robertkeizer en niet de eerste keer dat ik die in levende lijve mocht ontmoeten) en Queen of Erotica LS Harteveld (@LSHarteveld die ik die dag voor de allereerste keer maar hopelijk nog lang niet voor de laatste keer tegen het bevallige lijf mocht lopen). Na een middag die voorbij vloog en waar menig Dudok bezoeker onze aanwezigheid nog lang zal bijblijven, liepen we samen naar het station en mocht ik nog een stukje van mijn treinreis met LS doorbrengen. Toen viel het woord compensatie. En ben ik daar niet over gaan bloggen. Want daarvoor is er #wow. En nog weer later #wot. Maar of het woord ooit aan bod zal komen?
Open einde van de wereld
Een puur fictief verhaal over het einde van de wereld. Aanleiding was wat ik hoorde op de radio. Inspiratie was de weg die ik dagelijks afleg van huis naar werk en weer terug. Altijd wanneer ik tussen de bomen rij vraag ik me af wat daarachter ligt. Je weet dat de wereld niet ophoudt achter die dichte rij bomen. Maar je weet het pas echt wanneer je er een kijkje gaat nemen. En zo’n kans kreeg ik doordat het laatste duwtje voor het onstaan van dit verhaal gegeven werd door een vallende tak door de storm die over ons land raasde. Ook daardoor leek het even of het einde der tijden was aangebroken.
Waar zeggen kan iedereen
Een dag later. Weer diezelfde weg. Weer diezelfde radio. Deze keer een deerniswekkende vrouw die als waarzegster inderdaad niet veel meer wist voort te brengen dan ‘Ja, dat is waar’ en geconfronteerd met haar ultiem vage voorspellingen over 2011 met droge ogen bleef volhouden dat ze het voor 90% bij het rechte eind had gehad. En de ontbrekende 10% zou voor 7% ook nog wel bewaarheid worden. Oh ja, iedereen kan het. Waar zeggen.
Op deze woensdag verschijnt er ook weer een vervolgdeel in de langzaam op gang komende serie Weerzien. Deze nieuwe bijdrage is geschreven door Ruud Ketelaar (@ruudketelaar). Wanneer zich elke week een nieuw deel laat zien ben ik allang blij, en noem ik het initiatief geslaagd. Wie volgt?
Alles is nieuw voor zolang het duurt
Eindelijk was het dan zover! Donderdag! De #wot kon van start gaan. En het startwoord was Nieuw. Dat kwam mooi uit want net die dag kreeg ik te horen dat mijn auto aan vervanging toe was. Gezien het budget zou dat een tweedehandsje gaan worden. Oud en gebruikt, maar voor mij nieuw. Wat een goede insteek bleek te zijn voor mijn #wot bijdrage.
Fantasie
De vrijdag moest ik er op uit om een nieuwe auto aan te schaffen. Dat klusje was na een halve dag geklaard. Ik hield dus tijd over. Toen ik mijn lijstje doorliep van Blogs-nog-te-doen zag ik daar de oproep van de eerder genoemde LS Harteveld staan: een erotisch blog over een trio (man man vrouw). Ze liep zelf met een bepaald idee rond (wat ze afgelopen maandag tijdens de tweetup wat verder uit de doeken deed en wat zojuist op haar eigen site alsook Dondersteeg is verschenen) maar zou het ook wel leuk vinden hoe ik het zou uitwerken. Mijn plotselinge ingeving was om een fantasie te beschrijven waarbij het onduidelijk zou blijven of er daadwerkelijk een derde man in het spel was.
Na het posten kreeg ik enthousiaste reacties (maar ditmaal beduidend minder direct onder het blog, wat toch te denken zet) en het blog werd veel meer gelezen dan de andere blogs deze week die toch ook niet slecht gelezen werden. Sex sells, ook nu weer. Wat nog interessant was in de reacties op twitter, was de discussie over het gebruik van het plaatje. Zeker bij een fictief verhaal vult een plaatje iets in wat misschien fantasie moet blijven. Toch nog eens goed overwegen of ik dat moet blijven doen.
Boom ‑2
Dit is geschreven direct na een indringend telefoongesprek en ligt in het verlengde van een bezoekje een week geleden. Voor de goede verstaander, of trouwe volger, hoef ik niet veel meer prijs te geven over wie dit gaat. Waarover het gaat laat ik nog even in het ongewisse. Wie weet komen er nog meer Boom-blogs.
~ ~ ~
Naar aanleiding van de tweedaagse workshop ‘Making the Difference’, waarbij we afsloten met een 100 dagen actieplan om te zien in hoeverre we in staat zijn veranderingen door te voeren, geef ik hier wekelijks rekenschap af van mijn vorderingen.
Hier nog eens de 10 principes die ik eerder heb toegelicht. Het is een set van verschillende leidraden die los van elkaar, maar zeker in samenhang met elkaar een krachtig middel kunnen zijn om richting te geven aan je leven:
- I am responsible / I choose
- I clarify my values / My foundation
- I have a vision / The principle of leadership
- I live my mission / The principle of execution
- I strive for life balance / Putting more living in our life
- I give and take / The fairness-principle in negotiation, selling and in life
- I focus on empathy / Understanding is the key
- I believe in involvement and diversity / A small committed group of people can change the world
- I make relationship deposits / It’s the small things
- I re-energize weekly / You can’t manage time, but you can manage your energy
[copyright: Mark McGregor — Being on a mission]
Het 100 dagen actieplan dat ik voor mezelf heb opgesteld, ziet er vervolgens als volgt uit:
- Begin met een weekplanning
- Drink meer water – Meer balans in voeding
- Vaker sporten – Dagelijkse workout
- Leg visie en missie vast
- Presenteer jezelf als leider
- Maak een betere tijdsverdeling binnen je rollen