Zondagochtend lag er zomaar één enkele beschimmelde mandarijn tussen alle overige mandarijnen. Op zaterdag had ik twee volle netjes mandarijnen tegen de volle prijs gekocht bij de supermarkt en deze voorzichtig geleegd in een fris uit de vaatwasser komende fruitschaal. Voordat we naar bed gingen hadden we de mandarijnen nog een laatste keer geïnspecteerd, niets bijzonders gezien en met een goed gevoel het licht uitgedaan. Maar toch was daar ’s ochtends totaal onverwachts die ene schimmelmandarijn. Groen uitgeslagen en lichtelijk gedeukt lag hij daar in een hoekje (van de schaal) weg te kwijnen terwijl de andere mandarijnen schijnbaar ongeschonden in de ochtendzon langzaam wakker werden. Onwetend van het drama in hun schaal.
Hoe had dit kunnen gebeuren? En nog belangrijker, moeten we ons zorgen maken voor de andere mandarijnen?
We besloten wat deskundigen te raadplegen.
Meteen al de eerste de beste deskundige die we in huis haalden had niet veel tijd nodig voor een grondige analyse. Bezorgd vroegen we of we gedwongen waren alle andere mandarijnen uit voorzorg ook weg te moeten gooien. Dat zou een geweldig verlies zijn. Hij stelde ons gerust. “Wanneer je eenmaal roerei hebt, kun je niet meer terug naar het ei.” Opgelucht haalden we adem. Ons verlies zou beperkt blijven tot slechts één mandarijn. Dat was te overzien. Voor de vorm stelden we nog wat andere vragen, maar echt geïnteresseerd in zijn antwoorden waren we al niet meer. We wilden terug naar onze andere mandarijnen die in bange afwachting waren van het eventuele noodlot wat hun boven de schil hing.
Op weg naar huis bladerde de deskundige in zijn boekje met deskundig commentaar voor alle voorkomende gelegenheden. Overtuigd van zijn eigen gelijk gooide hij het boekje in de prullenbak bij de bushalte waar hij iets te vroeg arriveerde. Het was hem nu wel duidelijk geworden dat hij in de toekomst zonder kon. Metaforen, dat was het nieuwe duiden. En hij had me er toch eentje gevonden! Daarmee kon hij elk probleem duiden. Alsof het in de sterren geschreven stond ging op dat moment zijn mobieltje. Aan de lijn was een programmamaker van de publieke omroep. Of hij misschien genegen was als deskundige commentaar te leveren op de huidige Eurocrisis.
~ ~ ~
In het programma Tegenlicht op Nederland 2 deze avond de opening van het nieuwe jaar met vooruitblikken en gewaagde voorspellingen. Vanzelfsprekend ging het ook over de Europese schuldencrisis. Europarlementariër Daniel Cohn-Bendit deed voorspellingen over de Euro. Gevraagd naar de mogelijkheid om terug te keren naar de Europese valuta’s van vóór de Euro was zijn antwoord helder: “Wanneer je eenmaal roerei hebt, kun je niet meer terug naar het ei.”
En ik besefte dat de tv alweer te lang aan stond.