Hotel Ammersee

Hotel Ammersee is gelegen in het plaatsje Herrsching. Wanneer je geluk hebt krijg je een kamer toegewezen met uitzicht op een groot meer. Ammersee genaamd. Een aantal jaren geleden had ik dat geluk. Deze keer niet. Nu heb ik uitzicht op een kleine binnenplaats naast het hotel. Ik heb wel een balkon. Wanneer je de moeite neemt om op dat balkon te gaan staan heb je zelfs een nog beter uitzicht op die binnenplaats. Ik vraag me af waarom.
Er is werkelijk niets te zien. Of je moet kunnen genieten van de manier waarop enkele dozen speels half-in, half-uit een verroeste bruine container hangen. Ik stel me voor dat er zulke mensen bestaan en hoop dat ze niet ook deze dagen in dit hotel verblijven.
Ik sta op het balkon omdat het werkelijk bloedheet is op de hotelkamer. De thermostaat heb ik tot dusverre nog niet kunnen vinden, hoezeer ik ook mijn best doe. En of ik die gedaan heb! Mijn best! Meteen al bij binnenkomst heb ik de moeite genomen onder bed en bureau te zoeken. Iets zei me dat ik het daar niet zou vinden maar ik lag er nu eenmaal toch nadat ik met mijn beschonken lijf over de drempel was gestruikeld.
Niet dat ik meteen al door had dat het zo warm was en dat ik naar de thermostaat moest zoeken. Dat besef kwam pas toen ik daar een klein half uur had gelegen. Toen ik wakker werd had ik koppijn, een droge mond en het zweet stond me op de rug. Dat moest wel van de warmte op de kamer komen, zo concludeerde ik, en ging op zoek naar de thermostaat.
Nu sta ik hier op het balkon van kamer 120 in hotel Ammersee met uitzicht op een kleine binnenplaats en niet op de Ammersee. Het vriest enkele graden maar het is aangenamen verpozen. En ik denk, laat niet de container de schillen en de dozen.
~ ~ ~
Wel vaker schrijf ik iets wanneer ik een beetje gedronken heb, maar nog nooit kwam ik in de verleiding om het vervolgens te posten. Ook aan deze traditie is zojuist een einde gekomen. Hips!
Reacties
Hotel Ammersee: http://t.co/HKXqENfg #blogpost
Cheers!
Ein Prosit!
Ik vind hotels iets deprimerends hebben. Op een vreemd bed, de verwarming altijd hoog als je binnenkomt en uitzicht dat je toegewezen krijgt. Misschien dat ik daarom in de tijd dat ik regelmatig in hotels sliep — gedurende mijn periode als wepper — het liefste een uurtje eerder opstond om een aangename ochtendwandeling te maken. Zo pakte ik mijn moment van de dag.
Veel plezier daar, want het uitzicht kun je ook op een andere manier beleven.
Ik ga er vaak ook eventjes ’s ochtends op uit. Van de omgeving krijg je vaak weinig mee en dat vind ik toch zonde wanneer je ergens bent waar je normaal gesproken niet zo snel naar toe zou gaan.
en dan heb je ook nog van die hotels waar de ramen niet eens open kunnen.… Maar doe nog maar zo’n ‘hips’ blog!
Misschien moet ik maar voortaan elke avond een flinke borrel nemen voordat ik ga schrijven 😉
Proost… Leuk! Moet je vaker doen.
Drinken? Of bloggen? Of beide…
Amuseer je!
Dat doe je nog best goed!
Maar het viel niet mee 😉