Werelden van verschil
Zes uur ’s ochtends. De wekker gaat. Met één ferme klap activeer ik de snooze-functie. Naast me klinkt onduidelijk gemompel. Ik mompel wat terug en draai me de andere kant op. Drie snooze-klappen later rol ik dan toch uit bed. Ondanks dat ik vandaag niet op kantoor hoef te zijn zie ik geen nut in het onnodig lang in bed blijven liggen. Liever proberen zoveel mogelijk van de dag mee te pakken. Ook vandaag.
Beneden tref ik mijn vriendin aan de keukentafel met een mok koffie en een sigaret. Haar ochtendritueel. We kussen elkaar wat verder wakker. Terwijl ik een mok voor mezelf inschenk is zij inmiddels naar boven gegaan. Niet veel later verschijnt ze volledig opgetut en met een grote tas vol spullen in de keuken. Nog een laatste mok voordat ze in de auto stapt om een training te verzorgen ergens niet zo ver bij ons vandaan.
Wanneer ik met haar mee loop naar buiten om de spullen naar haar auto te dragen, zien we dat het flink gevroren heeft. Ik maak snel haar autoruiten ijsvrij zodat ze niet teveel tijd verliest. Eenmaal binnen draaien de poezen om mijn benen. Het is etenstijd. Omdat ik toch bezig ben ga ik ook de kattenbak schoonmaken. Buiten zie ik dat de vogels al het voer hebben opgegeten. De vissen zwemmen ondanks het koude weer hongerig door de vijver. Daarna is het eindelijk tijd voor mijn eigen ontbijt. Gebakken eieren.
Ondertussen start ik mijn laptop die op de keukentafel staat. Hierna log ik in op het bedrijfsnetwerk. Met tussen de laptop en mijzelf in een bord vol eieren en brood begin ik de nieuwe emails door te scannen. Een half uurtje later pak ik de laptop en verhuis naar mijn werkkamer. Inmiddels is het na achten. Op kantoor zullen nu wel de eerste projectmedewerkers gearriveerd zijn. Via een chatprogramma zoek ik contact met enkelen en bespreek wat zaken die vandaag op de agenda staan. Dan ga ik me scheren en spring onder de douche.
Aangekleed en wel schuif ik daarna weer achter de laptop. Ik heb nog een hoop projectdocumentatie door te lezen. Hoewel ik regelmatig merk dat ik niet altijd mijn concentratie bij de taaie stof kan houden, lukt het me toch enkele hoofdstukken te bestuderen en van commentaar te voorzien. De ochtend vliegt voorbij.
Dan gaat de telefoon. Plotseling bonkt mijn hart me in de keel. Ik kijk op de klok. Twaalf uur. Dat moet een of ander bedrijf zijn dat me iets wil aansmeren via de telefoon. Maar op het display zie ik een erg bekend nummer. Nog meer hartkloppingen. Dit is te vroeg. Dan is de conclusie snel gemaakt. Geen goed nieuws. Toch neem ik op. Ik moet wel.
“Hoi,” zeg ik.
“Hoi,” zegt ook de stem van mijn moeder. “Ik heb goed nieuws.”
06.00 uur — de boom wordt gewekt
08.00 uur — de boom is gereed en onder narcose
11.45 uur — de boom heeft een nieuwe hartklep en een omleiding
13:30 uur — de boom ontwaakt uit zijn narcose
15.00 uur — de boom ontvangt zijn eerste bezoek van die dag
de boom heeft goed nieuws
Reacties
Mooi, ik zie het helemaal voor me!
En gelukkig was het goed nieuws 🙂
Knap stukje houtsnijwerk dus van die bomendokters.
Hou’t bij hout!
Ja, over dat houtsnijwerk niets dan lof. Er ging af en toe wat mis in het ziekenhuis, maar zeker niet vwb de operatie zelf. Wat een specialisten!