Donderdag, 2 februari 2012

De kort­ste weg naar geluk

Ver­won­de­ring.

Voor mij: het her­ken­nen van het won­der­lij­ke in het alle­daag­se. Het mooie. Positief.

In tegen­stel­ling tot het mij ver­ba­zen over van alles: “Het kan toch niet waar zijn dat…” Het dom­me. Negatief.

Ik ver­baas me vaak. Geluk­kig ver­won­der ik me vaker. Zoals daar­straks. Over de opbor­re­len­de klei­ne parel­tjes in het ijzig diep­zwar­te water. Hoe ze een­maal aan de opper­vlak­te elkaar opzoe­ken en een bewe­gen­de deken van lucht­bel­le­tjes vor­men om zo het opruk­ken­de ijs op afstand te houden.

Het krui­en­de ijs in ons vij­ver­tje. Op som­mi­ge plek­ken glas­hel­der, op ande­re plek­ken dof. Vol bar­sten. Gete­kend voor het kor­te leven. En dicht onder die ijs­laag het oran­je­ge­le lijf van een koi kar­per. Majes­tu­eus. Gra­ci­eus. Bij de open plek in het ijs kwam hij naar boven. We wis­sel­den een kor­te blik van ver­stand­hou­ding. Waar­na hij weer ver­dween in de diepte.

Je zou ook kun­nen zeg­gen dat ik gecon­tro­leerd heb of de zuur­stof­pomp bij de vij­ver nog werk­te onder deze bar­re omstan­dig­he­den. Dat doet ech­ter geen recht aan de kor­te ver­bon­den­heid die ik voel­de aan de rand van de klei­ne vij­ver met die vis. Zul­ke momen­ten zijn te mooi om af te doen als iets nor­maals. Niet alles is nor­maal omdat het zomaar gebeurt. Omdat het regel­ma­tig gebeurt. Of omdat het in je ach­ter­tuin gebeurt.

We kij­ken met z’n allen Fro­zen Pla­net op tv en twit­te­ren daar de hele avond over.

Wan­neer je er ech­ter aan­dacht voor hebt, het won­der­lij­ke weet te waar­de­ren, dan bewan­del je de kort­ste weg naar geluk. Mis­schien klein geluk. Maar wie het klei­ne geluk niet eert…

Ik had van­avond mijn eigen Fro­zen Pla­net. In de ach­ter­tuin. En het mooi­ste was: zon­der EO voi­ce-over. Een won­der boven wonder.

~ ~ ~

Mijn bij­dra­ge voor #wot dd 2/2/2012

Wat is wot? => Wri­te on Thursday

Deze week is het woord VERWONDEREN:
[regel­ma­tig werk­woord] ervan opzien omdat je het niet verwacht

12 reacties

Marjolein 3 februari 2012 Reageer

Won­der­lijk mooi moment…

Peter 4 februari 2012 Reageer

Het is dan ook een won­der­lijk mooie vis in een won­der­mooie ijsomgeving.

Ruud 3 februari 2012 Reageer

Hij is weer raak, Peter. Mooi, Ik zie en proef het beeld van een wat som­ber gekleur­de kou­de tuin met jouw orjan­je koi!

Peter 4 februari 2012 Reageer

Dank je. Ik kan uren genie­ten van die vis­sen in de vij­ver. Het is op een bepaal­de manier heel rust­ge­vend om ze te zien zwem­men en tege­lij­ker­tijd de com­bi­na­tie van het weer, het rui­sen van de wind door de bam­boe, de kleu­ren­pracht van de rest van de tuin. In elke sei­zoen weer anders.

linda kwakernaat 3 februari 2012 Reageer

super zo’n won­der­tje in je eigen tuin.
lek­ker dat je er van kan genie­te he!!!

Peter 4 februari 2012 Reageer

Dat is het. Klein geluk dicht bij huis. Gra­tis en voor niets beschikbaar.

Carolien Geurtsen 3 februari 2012 Reageer

Mooi en fijn! geniet, genot, genoten.
Je kan er zomaar over­heen kijken 😉

oet me den­ken dat ik er in de auto eens uit­flap­te: oh, wat mooi, toen een vogel vlak voor ons land­de. Vriend­lief zei fron­send: ‘het is maar een duif hoor’. The­re you go. Als het nu een arend of op zijn minst een went­le­teef­je was geweest… #UFO

Dat was het eni­ge van mijn fiets­tocht­je van­mor­gen in de sneeuw. Ik kon niet goed om me heen kij­ken want te pijn­lijk aan gezicht.
Dank!

Peter 4 februari 2012 Reageer

Het hoeft hele­maal niet apart te zijn, om won­der­baar­lijk te zijn. Zo’n duif is al bij­zon­der. Omdat er heel veel van te zien zijn gaat dat bij­zon­de­re in mijn ogen niet weg.

Naomi 4 februari 2012 Reageer

Geluk is fijn. Koes­ter dat. Fijn weekend!

Peter 4 februari 2012 Reageer

Dank je. Dat koes­te­ren doe ik zeker. Jij ook een fijn weekend!

Rianne 4 februari 2012 Reageer

Heer­lijk.. van­och­tend ook nog een geluks­mo­ment­je gehad. Lek­ker onder de war­me deken knuf­fe­len met zo’n zacht beestje..

Jolka (@Jolkolaatje) 23 april 2012 Reageer

‘majes­tu­eus’

.. prach­tig..

Geef een antwoord