20120209 — donderdag

Kap­stok

In mijn werk­da­ge­lijk­se leven ben ik Busi­ness Sys­tems Ana­lyst bij een groot beurs­ge­no­teerd inter­na­ti­o­naal bedrijf. Vaak werk ik mee aan meer­de­re IT-pro­jec­ten tege­lijk. Ook ben ik soms pro­ject­lei­der van een pro­ject. Op dit moment ben ik voor de vol­le 100% toe­ge­we­zen als Glo­bal Design Lead bin­nen een groot soft­wa­re imple­men­ta­tie tra­ject. Hoe het ook zij, altijd ben ik bezig met de plaats­be­pa­ling van het pro­ject (of de pro­jec­ten) waar­in ik een rol heb, ten opzich­te van de ande­re pro­jec­ten in mijn direc­te omge­ving. Waar zijn zij mee bezig? Con­flic­teert hun beoog­de func­ti­o­na­li­teit met de onze, of vult ze die juist aan? Gaan ze gebruik maken van dezelf­de pro­gram­meurs bij onze exter­ne leve­ran­ciers? Valt hun imple­men­ta­tie­mo­ment samen met dat van ons? En zo ja, wie moet er dan wijken?

Om al die ver­schil­len­de gege­vens mak­ke­lijk te kun­nen ont­hou­den en het over­zicht niet te ver­lie­zen, heb ik voor mij­zelf in gedach­ten een hele wijk van hui­zen neer­ge­zet. Elke pro­ject is daar terug te vin­den als een huis. Aan de bui­ten­kant is goed te zien of een huis onbe­woon­baar is ver­klaard (plan­ken voor de ramen wan­neer het pro­ject wei­nig tot geen voort­gang laat zien) of dat er leven in de brou­we­rij is. Wan­neer ik een wil­le­keu­rig huis betreed dan zie ik op ver­schil­len­de plek­ken voor­wer­pen lig­gen die alleen voor mij iets bete­ke­nen. Het kan aan­ge­ven wel­ke modu­les het pro­ject wil imple­men­te­ren. Wat voor pro­gram­meer­taal ze han­te­ren. Voor wel­ke imple­men­ta­tie­part­ner ze heb­ben gekozen.

Op deze manier kan ik snel de karak­te­ris­tiek van een pro­ject oproe­pen en zien wat de rela­tie tot mijn eigen pro­ject is. Ik ben vrij om nieu­we voor­wer­pen toe te voe­gen indien er zich nieu­we ont­wik­ke­lin­gen bin­nen een pro­ject aan­dien. Of om de voor­wer­pen anders te rang­schik­ken zodat het geheel een nieu­we bete­ke­nis krijgt. Omdat ik er veel­vul­dig ver­toef kost het me wei­nig moei­te om de indi­vi­du­e­le pro­jec­ten voor de geest te halen en om ze van elkaar te kun­nen onderscheiden.

Deze tech­niek heb ik niet zelf ver­zon­nen, maar ben ik lang gele­den tegen­ge­ko­men in een boek over rede­naars uit de oud­heid. Zij gebruik­ten wat nu bekend staat als de Mne­mo­tech­niek om hele voor­drach­ten uit het hoofd te leren om deze later te kun­nen voor­dra­gen. Ik voel­de me met­een aan­ge­spro­ken door de cre­a­tie­ve manier om zaken te ont­hou­den door samen­hang aan te bren­gen. Voor­al van de plaats­me­tho­de was ik erg gecharmeerd:

De plaats­me­tho­de (method of loci): door mid­del van een vir­tu­e­le wan­de­ling. Als voor­beeld: een bood­schap­pen­lijst­je: je beeldt je in dat je door je woon­ka­mer wan­delt, en dat je voor­wer­pen, die je op een te ont­hou­den bood­schap­pen­lijst zet, op je denk­beel­di­ge rou­te door je huis legt: een stok­brood aan de voor­deur, een fles wijn op je salon­ta­fel, kaas in de keu­ken, enz.. Als je je op een later tijd­stip opnieuw inbeeldt dat je deze weg aflegt, zul je je deze voor­wer­pen herinneren.
[Wiki­pe­dia — Mne­mo­tech­niek]

Een bij­zon­de­re plaats heb ik inge­ruimd in elk huis voor de kap­stok. Fei­te­lijk heb ik zelfs meer­de­re kap­stok­ken in de hal geplaatst. Een­tje is er voor het pro­ject­team. De pro­ject­le­den die bij mij bekend zijn hang ik hië­rar­chisch en/of func­ti­o­neel aan de armen van de staan­de kap­stok.  Ver­der is er een kap­stok in de vorm van een stang waar­aan kleer­han­ger­tjes han­gen. Deze geven de ver­schil­len­de mijl­pa­len in het pro­ject aan. Bij elke upda­te die ik te horen krijg ver­schuif ik het betref­fen­de han­ger­tje. Een der­de kap­stok, en eigen­lijk de meest belang­rij­ke, is opnieuw een staan­de waar ik de relatie(s) tot de ande­re pro­jec­ten pro­beer bij te hou­den. Links han­gen de pro­jec­ten waar­van het pro­ject afhan­ke­lijk is. Rechts de pro­jec­ten die op hun beurt afhan­ke­lijk zijn van het bewus­te project.

Deze kap­stok­ken zijn voor mij dus van essen­ti­eel belang om de sta­tus van een pro­ject te zien, te weten hoe de rela­tie ten opzich­te van de ande­re pro­jec­ten er uit ziet, en wie de sleu­tel­fi­gu­ren zijn bin­nen het pro­ject. Zon­der de kap­stok­ken zou me dat niet zo snel luk­ken. De jas­sen zou­den als een niets­zeg­gen­de hoop kle­ding op de grond lig­gen. Onont­war­baar. Om in ver­strikt te raken.

~ ~ ~

Mijn bij­dra­ge voor #wot dd 9/2/2012

Wat is wot? => Wri­te on Thursday

Deze week is het woord KAPSTOK:
[zelf­stan­dig naam­woord]• plank of stan­daard met haken om jas­sen aan op de hangen
kap­stok (zn): aanknopingspunt


Reacties

  1. carel

    Mooie bena­de­ring Peet maar je bent wel heel erg met je werk bezig

    1. Peter

      Dat valt wel mee, Carel. Alleen wan­neer ik werk ben ik met m’n werk bezig 😉

  2. Dina-Anna

    Mja, waar het hart van vol is 😉

    1. Peter

      Als je hart er niet vol van is, dan valt het wer­ken je zwaar…

  3. Robert Keizer

    Die oude Grie­ken waren zo gek nog niet.
    Al had­den ze waar­schijn­lijk wel een mooi­er woord voor kapstok.

    1. Peter

      De nieu­we grie­ken gebrui­ken πάσσαλος maar of de oude grie­ken een nog mooi­er woor­den had­den, dat weet ik niet.

  4. iJacoline

    Ver­ras­send. Dit soort werk had ik hele­maal niet ach­ter jou gezocht. Maar dan weer wel de cre­a­tie­ve manier waar­op je omgaat met pro­jec­ten en hun sta­tus. Kap­stok als orde­schep­per. Weer een ande­re leu­ke invalshoek.

    1. Peter

      Dan ben ik benieuwd wat voor werk je wel ach­ter mij gezocht had 😉

  5. jjvoerman

    hard­stik­ke leuk om iets van je werk te lezen. en je krijgt het voor elkaar om zelfs dat per­soon­lijk te maken.
    het werkt zelfs op afstand / twee­de hands: ik zie het alle­maal zo voor me: jij die over­al bin­nen loopt en de kap­stok­ken die jij daar­van maakt.

    1. Peter

      Ik vind het een heel mak­ke­lij­ke tech­niek om een aan­tal zaken te ont­hou­den waar ik anders veel meer moei­te mee zou heb­ben om ze op elk wil­le­keu­rig moment op te hoes­ten. En dan pas ik het slechts met mond­jes­maat toe. Wan­neer je je er echt in ver­diept en er seri­eus mee aan de slag gaat, dan sta je ver­baasd wat som­mi­ge men­sen op die manier uit hun hoofd kun­nen oplepelen.

  6. Rianne

    Inte­res­san­te manier van wer­ken. Ik ver­geet altijd alles, maar wie weet moet ik me eens inle­zen over deze manier van onthouden.

  7. Ruud

    Daar pik ik als die hard pro­ject- en pro­gram­ma­ma­na­ger weer een lek­ker graan­tje van mee. Ik doe in mijn dage­lijk­se prak­tijk onge­veer het­zelf­de, maar niet zo bewust en ver­an­kerd als jij. Dank!

    1. Peter

      Bij mij gaat het ook niet altijd even bewust. Maar ik pro­beer wel regel­ma­tig alle pro­jec­ten even te ‘bezoe­ken’ om weer bij te zijn.

  8. Jolka

    .. ja, zo kan het ook.