Making the Difference — 15
Het voelt als een natuurlijke doorstart. Tenminste nu, een aantal dagen na die workshop van afgelopen maandag. Niet meteen op dinsdag. Toen was ik nog bezig om een vergelijking te trekken met de workshop door Mark McGregor. Oneerlijk, want de bijeenkomst onder leiding van de twee coaches van Route5 was bedoeld om te zien hoe ver wij gevorderd waren met onze actieplannen. En om uit de doeken te doen hoe de komende maanden er uit zouden zien in het kader van ons Persoonlijke Ontwikkeling Traject.
Zij bouwen dus voort op het fundament zo vakkundig en enthousiast door McGregor gelegd. Hun opdracht was niet om het nog eens overnieuw te doen. Het enthousiasme is er nog steeds bij ons, en zij gaan ons nu vakkundig begeleiden met onze groepsopdrachten en in de persoonlijke 1‑op‑1 sessies.
Daarvoor is het wel nodig dat ik weer een nieuw actieplan opstel. Het vorige is algemeen aanvaard als zijnde tot een goed einde gebracht. Er werd niet gediscussieerd over het feit of de acties ambitieus genoeg waren. Dat was het doel niet. Het eerste 100 dagen actieplan was bedoeld om te zien of, door het simpelweg opstellen van een aantal acties en deze daarna consequent opvolgen, er verandering zou optreden.
Op deze manier zouden we hopelijk bevestigd krijgen dat het wel degelijk mogelijk is om zelf veranderingen in gang te zetten. Die bevestiging heb ik zelf (en verschillende collega’s die ook serieus met hun plan aan de slag zijn gegaan) gekregen. Wat voor mij belangrijk is gebleken (niet de eerste keer trouwens, maar ditmaal heb ik het bewuster beleefd) is niet zozeer dat ik mijn eerste doelen heb bereikt door consequent mijn opgestelde taken uit te voeren. Maar het was veel meer het gegeven dat de regelmatige reflectie over de zaken waaraan ik wilde werken in combinatie met de inzichten vanuit de workshop gezorgd heeft voor een veel betere inbedding in mijn systeem.
De geleidelijkheid (het volgen van mijn eigen tempo) waar ik bewust voor heb gekozen, heeft voorkomen dat ik mezelf voorbij ben gehold en na een aantal weken weer zou zijn afgehaakt. Dat is een valkuil die ik nu heb proberen te vermijden. En voor mijn gevoel heeft het gewerkt. Het enthousiasme is er nog steeds. De overtuiging dat ikzelf veranderingen in werking kan zetten wordt met de dag sterker. Ik zie het terug in mijn werk. Maar ook thuis.
Natuurlijk wil dat niet zeggen dat het ook daadwerkelijk altijd even goed uitpakt. Ik ben lerende. Zoekende. Ik probeer uit. En soms gaat het mis. Maar zolang ik me daar bewust van ben en erover reflecteer kan ik er ook weer van leren. Het is één ding om voor jezelf te bepalen wat je wil bereiken, het is een tweede om dit binnen een complex stelsel van relaties waar je onderdeel van bent, te realiseren.
Ik ben dus klaar voor een nieuw 100 dagen actieplan. Een volgende stap. Een verdere concretisering van zaken waaraan ik wil werken. Het is me nog niet helemaal duidelijk waarheen de reis me gaat brengen, maar dat is tevens onderdeel van de uitdaging. Ik heb de smaak te pakken!
~ ~ ~
De 10 principes die ik voorlopig blijf hanteren:
- I am responsible / I choose
- I clarify my values / My foundation
- I have a vision / The principle of leadership
- I live my mission / The principle of execution
- I strive for life balance / Putting more living in our life
- I give and take / The fairness-principle in negotiation, selling and in life
- I focus on empathy / The principle of coaching
- I believe in involvement and diversity / The principle of teamwork
- I make relationship deposits / It’s the small things
- I re-energize weekly / You can’t manage time, but you can manage your energy
[copyright: Mark McGregor — Being on a mission]