Chillen
Zondag is voor mij een dag die langzamerhand steeds meer in het teken van muziek staat. Luister ik door de weeks vooral ’s ochtends en ’s avonds naar muziek in de auto, op de zondag neem ik vaak wat meer de tijd om er echt voor te gaan zitten. En ik ben daar niet de enige in. Zo is daar bijvoorbeeld de wekelijkse #popmeditatie stipt om 8 uur verzorgd door Steven Gort alsook het liedje op zondag gebracht door Karin Ramaker. Ik kan daar erg van genieten. Het is een combinatie van herkenning, maar ook van uitkijken naar hopelijk iets nieuws. Iets onbekends wat op de een of andere vage reden tot nu toe aan mijn aandacht was ontsnapt, maar een (soms tweede) kans krijgt omdat ik de smaak van een aantal mensen ben gaan waarderen. Wat horen zij, wat ik tot dusverre niet heb gehoord?
Eenzelfde ervaring heb ik ook met het radioprogramma Afslag Thunder Road wat elke zondagavond van 18 tot 20 uur gepresenteerd wordt door Dolf Jansen op Radio 6. Het is nog maar zelden voorgekomen dat ik het programma niet helemaal tot het einde beluister wanneer ik er eenmaal met het bord op schoot goed voor ben gaan zitten. En het is ook nog maar zelden voorgekomen dat na afloop ik niet van minstens één artiest een aantekening heb gemaakt om een album of song op te zoeken. Waarbij ik meer dan regelmatig met het schaamrood op mijn kaken ontdek dat de artiest of band al jaren bestaat en ik er hoogstens van heb gehoord zonder er naar geluisterd te hebben.
Dat haal ik dan zo snel mogelijk in. Zoals vanavond met Lambchop…
~ ~ ~
The Daily Growl kwam deze avond tijdens het tweede uur keihard bij me naar binnen. Het intro had een soort van hypnotiserende werking op me, en in mijn onderbewuste dwaalde ik wat rond in de gangen van het ziekenhuis waar mijn vader momenteel ligt. Toen ik hem in mijn gedachten op zijn kamer zag liggen ging er een rilling door mijn lijf, die samenviel met het zingen door Kurt Wagner van de openingzin:
Thought i felt a chill
Nou, dan weet je het wel.