Einde
Nee hoor, zei de man op de radio. Hij bleef gewoon vuurwerk kopen en afsteken. Dat had hij altijd al gedaan. En zou hij altijd blijven doen. Maar wat nu als het mis ging, wilde de interviewer weten. Wat zou er mis moeten gaan, zei de man. Nou, zo probeerde de interviewer, dat bijvoorbeeld het vuurwerk te vroeg ontploft. Dan ontploft het maar te vroeg, was de laconieke reactie van de man. Je kunt wel overal rekening mee houden. Maar wat blijft er dan nog over?
Hij vond het maar gezeur. De man op de radio. Net als met ex-rokers. Die gingen daarna ook ineens zo fanatiek tegen het roken tekeer. Alsof ze het licht hadden gezien. Rot toch op! Hij was zo niet. Eens een vuurwerkliefhebber. Altijd een vuurwerkliefhebber. Niemand die hem dat zou afnemen! Ook al moest hij tegenwoordig de grens over om nog wat fatsoenlijk vuurwerk te kunnen bemachtigen. Want wat er nu in de nederlandse winkels lag. Dat kon je met geen mogelijkheid meer vuurwerk noemen. Nee, dan de cobra’s en cannon shot big boy’s die ze in het buitenland verkochten. Illegaal misschien. Maar wel het betere werk. En het was tenslotte maar één keer per jaar nieuwjaar. Dus waar hebben we het over met z’n allen? De mensen hebben vandaag de dag allemaal een veel te kort lontje. Dat was het probleem.
Wacht, hij zou eens laten zien hoe onschuldig zo’n stukje vuurwerk was.
~ ~ ~
Bij deze wens ik iedereen een veilige jaarwisseling en een gelukkig nieuwjaar! Laat 2013 alsnog brengen wat 2012 heeft nagelaten. En mocht u niets meer te wensen hebben, laat dan eens uw gedachten en hulp uitgaan naar eenieder die (nog) niet in die gelukkige omstandigheden verkeert. Samen kunnen we de wereld veranderen!