Context — 4
Snap dan toch dat ik allang op die elementaire deeltjes van jou ben uitgekeken!
Wat? Hoe bedoel je? Waar heb je het over?
[Wacht. Stukje terugspoelen en dan opnieuw.
Ik was dus al een tijd lang aan het chatten met een Tsjechische collega over haar elementaire deeltjes.
[…]
Je weet toch dat ik daar onderzoek naar doe? Dat ik vermaard ben in de wetenschappelijke wereld? Dat weet je toch, schatje? Daar hebben we tenslotte onze status aan te danken.
[…]
Welnu. Zij had me heel interessante foto’s gestuurd die ik, euh, aandachtig bestudeerd heb. En mijn conclusie na vele nachten van studie was onomstotelijk: deze deeltjes waren echt.
[…]
En veel groter dan ik altijd voor waarschijnlijk had aangenomen. Dus, euh, ik vroeg of ik ze niet een keer in ’t echt mocht zien. Om met mijn eigen, euh, instrumentarium een en ander te kunnen onderzoeken.
[…]
Alles in het kader van de wetenschap. Dat snap je toch wel? Schatje?
[…]
Het bleek dat ze voor een, euh, congres of zo in Bolivia was. Daar ben ik toen ook naar toe gevlogen. Ik heb je nog gevraagd of je mee wilde. Toch?
[…]
Niet? Ik weet het niet meer precies. In ieder geval. Toen ik daar aankwam was ze inmiddels al vertrokken naar een volgend congres. In Buenos Aires. Had ik al gezegd dat ze, euh, een veelgevraagd, euh, spreekster is?
[…]
Niet? Oh. Maar ze was dus al weg. En had een van haar tassen vergeten. Die heb ik dus meegenomen voor haar. Je weet hoe ik ben. Toch?
[…]
Niet? Laat ook maar. Toen ik in Buenos Aires aankwam was ze daar ook al weer vertrokken. En de rest weet je. Iemand moet iets met die tas van haar hebben uitgehaald. Het kan niet anders. Je gelooft me toch? Dat het een ongelukkige samenloop van omstandigheden was. Dat wanneer ik, euh, niet zoveel voor de wetenschap over had gehad, ik nooit in deze situatie verzeild zou zijn geraakt. Toch? Schatje?
[…]
Niet? Maar waarom dan toch niet? Je weet toch dat ik van je hou…
~ ~ ~
NRC — 1 december 2012:
Door: Margriet van der Heijden
Nee, hij heeft geen data vervalst. Geen promovendi om de tuin geleid. Geen collega’s bedonderd. Deeltjesfysicus Paul Frampton (68) is gewoon een naive fool geweest. Zoals altijd, zei zijn ex-vrouw deze zomer tegen de Britse krant The Daily Telegraph. Ondanks zijn hoge IQ is hij een dwaas, zeiden ook vrienden.
Deze week werd Frampton in Buenos Aires veroordeeld tot 56 maanden gevangenisstraf wegens cocaïnesmokkel. Brieven en protesten van collega’s, onder wie Nobelprijswinnaar Sheldon Glashow, hadden niet geholpen. De rechter geloofde de in Oxford gepromoveerde en aan de Universiteit van North-Carolina werkzame deeltjesexpert niet.
Inderdaad is zijn verhaal geen doorsneeverhaal. In januari vloog Frampton naar Bolivia om daar het Tsjechische lingeriemodel Denise Milani (32) te ontmoeten, met wie hij al een paar maanden aan het chatten was. In haar plaats trof hij een man die zei dat Milani in Buenos Aires was. En oh ja, of Frampton haar koffertje mee wilde nemen? Toen Frampton in Buenos Aires niemand trof en weer naar huis wilde vliegen, werd hij gearresteerd: met 4 kilo cocaïne onder de voering van het koffertje.
Tijdens zijn voorarrest heeft Frampton per telefoon en laptop nog promovendi begeleid, artikelen gepubliceerd op arXiv en de ontdekking van het Higgsdeeltje gevolgd. Zijn vrienden hopen nu dat hij zijn lange straf onder huisarrest mag uitzitten, want hij heeft hart- en longproblemen. De universiteit heeft zijn salaris alvast stopgezet.
~ ~ ~
Lees ook andere portretten in een groeiende reeks van gevallen mannen:
Context — 3 => David Petraeus
Context — 2 => Dominique Strauss-Kahn
Context => Dominique Strauss-Kahn