Rekenen. Dat was niet echt mijn ding. Vroeger. En ook vandaag de dag is het niet iets waar ik meteen voor warm loop. Maar zeker op de lagere school was ik niet dolenthousiast wanneer de telraampjes of later de oefenschriftjes met staartdelingen uit de kast werden gehaald. De tijd leek welhaast op datzelfde moment piepend tot stilstand te komen. Hoopvol keek ik na elke voltooide opdracht naar de klok om te constateren dat er slechts enkele minuten waren verstreken. Kloklezen leerde ik aldus wel snel.
Nee, dan lezen! Of voorgelezen worden. Of dat de leerkracht er eens goed voor ging zitten en ons uit het blote hoofd fantastische verhalen ging vertellen met de meest onverwachte wendingen. De ene keer gruwelijk spannend, een volgende keer uiterst leerzaam. Al drongen die lessen pas veelal later tot ons door. Op zulke momenten vloog de tijd voorbij. Volkomen opgegaan in de levendige vertellingen werden we vaak met een schok teruggehaald naar de realiteit van ons klaslokaal wanneer een snerpende zoemer het einde van een lesuur aankondigde. Joelend renden we naar buiten waar we de avonturen nog eens dunnetjes gingen overdoen op het schoolplein.
Als het kon ging ik vaak diezelfde dag naar de bibliotheek op zoek naar boeken die me in dezelfde stemming konden houden of brengen. Alles verslond ik: ‘cowboy en indianen’ verhalen, geschiedenisboeken over Egyptische mummies, science-fiction zonder te weten wat dat nu echt betekende, het maakte mij niet uit zolang het maar met vaart was geschreven en ik me er helemaal in kon verliezen.
Toch, wanneer ik nu terugblik op die tijd en zou moeten aangeven welk boek de meeste indruk op mij heeft gemaakt op de lagere school (mijn vroegste jeugd), dan kom ik bij een boek uit waarvan ik niets meer weet. Niet wie het geschreven heeft. Niet wat de titel is. Niet hoe het eruit ziet. Niets.
Wat ik wel weet is dat het door de jaren heen steeds mythischer proporties heeft gekregen. Ik ben bang dat wanneer ik het boek ooit nog in handen zou krijgen, het ontzettend zal tegenvallen. Maar ondanks die vrees hoop ik dat het ooit zover gaat komen. Dat iemand mij een email stuurt met de gouden tip, of dat ik er tijdens een bezoek aan een tweedehands boekenmarkt plotseling op stuit. Per ongeluk op Google Afbeeldingen een illustratie uit het boek onder ogen krijg. De kans hierop beschouw ik nihil.
Het bijzondere (in mijn ogen) is dat dit ‘indrukwekkende’ boek over rekenen gaat. Op een speelse manier en met heel veel (alleen maar?) tekeningen. In mijn herinnering, en hier kan dus geen enkele waarde aan gehecht worden gezien de vertekening die zich geleidelijk heeft voorgedaan omdat ik elk referentiekader mis, gaat het over een jongetje (een prins?) die door een land dwaalt waar hij allerlei cijfers tegenkomt. Deze cijfers worden bij nadere bestudering gevormd door mensen (wezens?) die zich soms samenballen om een bepaald cijfer te vormen, en een andere keer splitsen (of uit elkaar getrokken worden?) zodat ze de oplossing van een bepaalde opdracht vormen. Door het lezen van het boek leer je rekenen. Zoveel mag duidelijk zijn.
Maar mij is bijgebleven hoe die vreemde wezens opgingen in cijfers. Of dat die moeilijke cijfers uiteindelijk niet veel meer bleken te zijn dan enkele vreemde wezens. Hoe ze elke keer weer veranderden. Uren aan een stuk bestudeerde ik de tekeningen. Ik kon er niet genoeg van krijgen. Ook omdat het er volgens mij af en toe best wel sadistisch aan toeging. En misschien is dat wel de reden dat het boek op een zwarte lijst is terechtgekomen. Omdat het de tere kinderziel teveel uit balans zou brengen. Wie zal het zeggen?
Feit is dat ik dit boek, wat zoveel indruk op mij heeft gemaakt, nooit meer ben tegengekomen. Bovendien zijn er in de volgende jaren allerlei vergelijkbare beelden uit andere boeken, strips, (teken)films overheen gekomen die mij het zicht hebben ontnomen op de oorspronkelijke tekeningen. Ik weet 100% zeker dat ik het boek meteen herken wanneer ik het terug zou zien. Tegelijkertijd kan ik met 0% zekerheid vertellen hoe het boek eruit ziet. Ik blijf hopen op een wonder.
~ ~ ~
Mijn bijdrage voor 50books — vraag1:
Welk boek heeft in je vroegste jeugd de meeste indruk op je gemaakt?