Maandag, 28 januari 2013

Om te janken

Nou men­sen, van­daag heb ik het ff hele­maal gehad. Om te begin­nen ging het van­och­tend al hele­maal mis. Me wek­ker ging niet af en van­daar dat ik telaat ging komen. Dus haas­ten jon­gen. Niet nor­maal. Toen reed ook nog net de bus voor me neus weg. En de vol­gen­de bus reed door zo,n vie­ze water­plas. Omdat het gesmol­ten was. Die sneeuw. Heel m,n uggs nat. Ik kon wel jan­ken. Op me werk begon­nen ze natuur­lijk ook te zei­ken dat ik te laat was. Nou, ze zei­ken maar. Ik heb het hele­maal gehad met hun. Alleen m,n din­ne­tje X kon me troos­ten. Anders was ik spon­taan gaan jan­ken. Kom ik thuis is de konin­gin afge­tre­den. Ik schrok d,r echt van. Zo,n lief mens. Wat zij niet alle­maal mee­ge­maakt hebt. Alleen al vorig jaar. Met Fri­so. In die sneeuw. Ik heb echt wel ff op de bank zit­ten jan­ken. Dat mogen jul­lie best wel weten. Maar ik kon niet al te lang blij­ven jan­ken want ik moest mee­doen aan blog­praat. Dat komt omdat ik voort­aan ook ga blog­gen. Ik schrijf niet meer in me dag­boek maar voort­aan op me blog. Sjon­ge jon­ge. Heb­ben jul­lie wel eens mee­ge­daan aan blog­praat? Dat gaat echt vet snel. Ik kon dat alle­maal niet bij­hou­den. Ik kon wel jan­ken. En alle­maal maar roe­pen naar me. Je moet tweet­chat dit je moet tweet­chat dat. Je moet op je titels let­ten. Je moet wel dit maar je moet niet dat. Je mag geen fou­ten schrij­ven. Ze gin­gen maar door. Alle­maal regel­tjes. Pas om 10 uur was ik klaar met alles lezen. Ik ben kapot. Mor­gen­vroeg gaat me wek­ker weer af. Maar ik moet nog een blog schrij­ven. Dat moet vol­gens hun. Het is om te janken.