Oude schoenen

Op zoek naar een rode draad klik­te ik her en der door mijn blog­posts heen. Er viel wei­nig lijn te ont­dek­ken, laat staan een rode. Wel kwam ik af en toe een stuk­je tekst tegen waar­van ik me niet meer kon her­in­ne­ren het zelf geschre­ven te heb­ben. Nog vaker begon­nen mijn vin­gers te jeu­ken om de tekst te lijf te gaan en te her­schrij­ven. Of te ver­wij­de­ren. Geluk­kig waren er ook pas­sa­ges die ik zelfs bij her­le­zing nog steeds mooi vond. Trots dat het gelukt was mijn gedach­ten op de juis­te wij­ze te verwoorden.

Tij­dens een #blog­praat niet zo lang gele­den bespra­ken we de ver­schil­len­de moge­lijk­he­den die er zou­den zijn om je blog­posts opnieuw onder de aan­dacht te bren­gen. De ‘oplos­sing’ die ik had was om op de facebook fan­pa­gi­na (die ik toen nog had) elke dag een link te plaat­sen naar blog­posts met de datum van publi­ca­tie gelijk aan die­zelf­de dag. Daar­na stuur­de ik ook nog een bericht uit via twit­ter. Maar ik heb dus geen facebook meer. En na het (her)lezen van meer­de­re oude blogs deze avond en afge­lo­pen week­end kreeg ik een idee. Van­af nu ga ik elke dag een kort blogje schrij­ven over de blogpost(s) die ik in de voor­bije jaren op dezelf­de dag heb gepubliceerd.

Zo krijg ik mis­schien toch een rode lijn te zien en is het tevens dè manier om waar nodig tref­woor­den, rubrie­ken en afbeel­din­gen aan te pas­sen. En natuur­lijk is het ook een ser­vi­ce rich­ting mijn nieu­we vol­gers die zo de kans krij­gen oud werk voor de eer­ste keer te lezen. Mocht ik de term niet zo ver­af­schu­wen, dan zou ik het als een win-win classificeren.

Genoeg uit­leg. Tijd voor herhaling!

TOEN OP 25 MAART

Con­fron­ta­tie — 25 maart 2011

Ondanks dat ik ergens in 2008 ben begon­nen met (opnieuw te) blog­gen, kom ik pas in 2011 voor de eer­ste keer een blog­post op 25 maart tegen. Het is een kort ver­haal­tje van pre­cies 120 woor­den. Dat was de uit­da­ging van de web­si­te 120w waar ik een tijd­lang regel­ma­tig aan mee heb gedaan. Tot­dat het een kunst­je begon te wor­den. Met wat geschuif en geschrap van woor­den was het niet moei­lijk meer om aan die eis te vol­doen. Ondanks het kunst­je vind ik Con­fron­ta­tie nog steeds een geslaag­de ‘com­po­si­tie’. Het tref­woord ‘foto’s’ heb ik ver­wij­derd, maar ‘lief­de’ heb ik laten staan. De rubriek ‘Fic­tief’ heb ik ook niet aan­ge­past, hoe­wel het meer per­soon­lijk is dan me lief is. Wat ik me bij dit soort kor­te, best wel geslo­ten ver­haal­tjes altijd afvraag is hoe­veel de lezer ervan begrijpt. En of dat er toe doet.

Lezen — 25 maart 2012

Een jaar later, en tevens een jaar gele­den kamp­te ik plots met afne­men­de inter­net­ver­bin­ding. Het ‘dwong’ me weer eens wat vaker een boek ter hand te nemen. Ik had al lan­ger een onte­vre­den gevoel bij hoe wei­nig ik las, en had nu een goe­de aan­lei­ding om daar ver­an­de­ring in aan te bren­gen. Met­een ver­zon ik een nieu­we metho­de die me moest hel­pen een ein­de te maken aan een ver­ve­len­de gewoon­te om in aller­lei ver­schil­len­de boe­ken te begin­nen en dan deze ver­vol­gens niet uit te lezen. Deze metho­de volg ik nog steeds en bevalt me zeer goed.

~ ~ ~

P.S.: Wees gerust. Deze her­ha­lings­oe­fe­nin­gen zul­len niet van­af nu de eni­ge blogs zijn die hier ver­schij­nen. Ik blijf gewoon (on)regelmatig nieuw werk publi­ce­ren. Waar ik benieuwd naar ben is of de ‘dui­ding’ van oud werk mijn hui­di­ge schrijf­sels nog gaat beïn­vloe­den. Of, met ande­re woor­den, het is weer eens zo’n onbe­zon­nen, ondoor­dacht expe­ri­ment waar­van ik later altijd afvraag waar ik aan begon­nen ben. En mis­schien heb ik hier dan al met­een mijn rode draad te pakken…

~ ~ ~