Broken links

Wan­neer je dan toch regel­ma­tig door je blog­posts loopt is het ook wel han­dig om te chec­ken of de links nog wel wer­ken. Inter­net is een vluch­tig medi­um. Web­si­tes komen en gaan. Dat is best wel ver­ve­lend wan­neer je als onder­bou­wing voor een infor­ma­tief arti­kel door­gel­inkt hebt naar een plek op het wereld­wij­de web die zon­der dat je daar­over geïn­for­meerd bent, inmid­dels is ver­wor­den tot een dood­lo­pen­de straat. En ter­wijl je goe­de sier denkt te maken met je ver­haal, erge­ren je lezers zich rot omdat de tekst waar­naar je ver­wijst niet meer te vin­den is.

Van­daag had ik er weer een­tje te pak­ken. In het blog wat hier­on­der terug­komt, heb ik een link opge­no­men naar onli­ne krant De Pers. Maar die bestaat dus niet meer. Bij­na een jaar gele­den ter zie­le gegaan, en de site geslo­ten. Hoe­veel blog­gers zul­len wel eens een keer ver­we­zen heb­ben naar een nieuws­be­richt op deze site? Laat staan dat ze weten in wel­ke blog­post dat ook alweer was. Ver­ve­lend. Eigen­lijk zou je in het dash­board van je blogsite een over­zicht moe­ten heb­ben dat je attent maakt op ‘bro­ken links’, zodat je het direct kunt aan­pas­sen. Als ser­vi­ce naar je lezers. Maar ja. Dat moet iemand anders maar uit­wer­ken die daar meer ver­stand van heeft.

TOEN OP 28 MAART

De vier sei­zoe­nen van James Bre­wer — 28 maart 2009

Je moet alles een keer­tje gedaan heb­ben. Dus ook een gedicht­je schrij­ven bui­ten het sin­ter­klaas­sei­zoen om. Wat niet wil zeg­gen dat je het dan ook dient te pos­ten. Geluk­kig weet ik dit soort ‘jeugd­zon­des’ te beper­ken tot een inci­den­te­le opris­ping. De aan­lei­ding daar­en­te­gen vind ik nog steeds geweldig.