Vraag 12:
Welk dierenboek is je altijd bijgebleven?
Het is Pasen vandaag. Volgens traditie gaan we deze ochtend met z’n allen op zoek naar eieren verstopt door de paashaas. We vinden het normaal dat een dier wat verder het hele jaar door in een kleine hokje rondhupt (hoewel Ruud Ketelaar daar zijn vraagtekens bij zet) en hooguit het huis binnenkomt om in de pan te belanden, rond deze tijd plots op twee benen loopt en een mandje met eieren op de rug draagt. Niemand die daar vreemd van opkijkt. En waarom zouden we ook? Van jongs af aan lezen we boeken waarin de dieren rondom ons heen een grote rol spelen. Vaak zijn het beroemde sprookjes en fabels op maat geschreven voor de jeugdige lezer en van veel mooie illustraties voorzien. Een genot om nog steeds op terug te grijpen.
Maar ook in ons latere leesleven blijven dieren boeken bevolken. Niet altijd meer om met menselijke trekjes ons een spiegel voor te houden, maar gewoon, als hun eigen zelf. Ik hoef hier maar verschillende dieren te noemen, en ik weet zeker dat jullie er zonder problemen een boek bij weten te verzinnen. Alsmede de naam van het dier. Vooruit, hier volgen slechts enkele voorbeelden:
- een paard
- een walvis
- een hond
Wat zei ik jullie? Je hoeft je ogen maar dicht te doen en daar duiken ze al op. Alsof je het boek gister nog gelezen hebt. Waarbij ieder zo zijn eigen favoriet heeft. De een loopt weg met ‘wild animals’ die ons ontzag inboezemen en waar de relatie tussen mens en dier altijd op gespannen voet staat waarbij vooral het aspect van vrijheid een grote rol speel. Terwijl de ander het liever bij de ‘huis-tuin-en-keuken-dieren’ om ons heen houdt en hun onvoorwaardelijke trouw die wij zo vanzelfsprekend vinden. Wanneer je er op let, dan zul je zien dat dieren vaker een rol spelen in de boeken die we lezen dan dat je dat op het eerste gezicht door hebt. Niet altijd de hoofdrol. Net zoals ze in het dagelijkse leven niet altijd op de voorgrond treden. Maar er wel altijd zijn.
Daarom mijn vraag. Welk boek is jullie altijd bijgebleven waarin één of meerdere dieren een rol speelden? En waarom nu juist dit specifieke boek? Had je misschien in het ‘echte leven’ ook een band met eenzelfde dier uit het boek? Droomde je van het leven in een ver exotisch land bij het lezen van ‘Jungle Book’? Laat het ons weten en beleef het zelf opnieuw wanneer je je antwoord uitwerkt in een mooie blogpost. En jullie weten, alles is geoorloofd. Verhaal, foto, tekening, collage. Waar jij zin in hebt.
Veel plezier!
P.S.: Misschien heb je het al gedaan, maar zo niet, check de sidebar hoe je je kunt aanmelden zodat je elke keer bij een nieuwe blogpost een email ontvangt. Dan mis je in ieder geval nooit de wekelijkse #50books vraag. Het is maar een tip 😉
~ ~ ~
Hij staat. Hier: http://ruudketelaar.wordpress.com/2013/03/31/50boeken-deel-12-dieren/
[…] Hij stelt iedere week een vraag over een boek die je naar eigen inzicht mag beantwoorden. Deze week was de vraag: Welk dierenboek is je altijd […]
Niet een vraag waar nu gelijk de zinnen uit mijn vingers spatten maar gelukkig heb ik zoveel kinderboeken gelezen vroeger dat ik daar op kon terugvallen: http://rsnijders.info/blog2/2013/03/31/50books-vraag-12-snuf-de-hond/
Minoes natuurlijk! http://heldenreis.blogspot.nl/2013/03/welk-dierenboek-is-je-altijd-bijgebleven.html
Daar vraag je me wat http://wp.me/p1T8Qr-F9
oeps, vergeet ik toch Animal farm, ik kom erop terug
Te kort voor een blog vandaag: “De aaibaarheidsfactor”, vanwege de blijvertjes: “Een katvormige leegte” en “De eend die de poes onder de vogels is”. En natuurlijk omdat het zo’n mooi aaibaar fluwelen boekje was.
Natuurlijk de boeken van Snuf en Wolf, maar ook ‘We Bought a Zoo,’ van Benjamin Mee…
http://myworldmb.blogspot.nl/2013/03/50-books-vraag-12.html
Ik denk direct aan ‘Gekke Witte’ en andere dierenverhalen van Anton Koolhaas. Wat heb ik daar van genoten!
[…] blog. Is mijn antwoord. Op de vraag van Peter Pellenaars. Welk dierenboek is je altijd […]
Ik lees geen dieren. Ik kijk dieren. In gidsen wel te verstaan. Voor buiten. Zodat ik tenminste weet waar ik naar kijk. Zoek. Ooit bezat ik zelfs een langspeelplaat. Zo’n vinyl ding. Met enkel vogelgeluiden. En daar luisterde ik dan naar. Zodat ik buiten ook wist. Hoe een boomklever klinkt. http://socialgort.wordpress.com/2013/03/31/dieren-lees-je-niet/
Mijn dierenverhaal, niet van vroeger maar van heel vroeger. En ik ontdekte het pas toen ik volwassen werd. Van den vos Reynaerde: http://www.hendrik-jandewit.nl/2013/03/van-den-vos-reynaerde-50books/
[…] @petepel vraagt welk dierenboek me bij is gebleven. Vraag 12 van #50books […]
niet alleen het boek zelf is me bijgebleven, ook het voorlezen door Roy Dotrice.
Watershipdown.
Een van mijn favoriete boeken is dat van Gerald Durrell, ‘My family and other animals’. Hij was een man die zijn hele leven gefascineerd was door dieren. Later is hij een eigen dierentuin gestart. Daarvoor bestond zijn werk uit het verzamelen en terugbrengen van dieren voor andere dierentuinen (een praktijk die tegenwoordig overigens niet meer als wenselijk wordt gezien!!)
In ‘My family & other animals’ reist Gerald als kleine jongen (7? 10?) met zijn moeder en broers en zus af naar een eiland in Griekenland om daar te gaan wonen. Het is de jaren 30, denk ik. Of is het de jaren 50? Geen idee. Gefascineerd als hij is door dieren klein en groot is zijn tijd daar een soort droom waar zowel mensen als dieren in en uitlopen.
Ook zijn andere boeken zijn een aanrader als je van dieren en de natuur houdt. En het is, heel knap, geschreven door de ogen van de jonge Gerald. Altijd met veel respect voor zowel dieren als mensen, hoe bijzonder ze ook zijn. Dat is ook het mooie aan de dierenwereld vind ik, dat er geen dier bestaat dat niet iets bijzonders heeft. Net als mensen.
PS En natuurlijk: Nijntje. Iconisch. Lees ik nu weer voor mijn jongens, en met net zoveel plezier.
PS2 (ik zat even te denken aan mijn favoriete boek allertijden, The Power of One, maar hoewel je ook daar door de ogen van een jongentje naar de prachtige natuur kijkt, gaat het meer over landschap, planten en mensen dan over dieren).
PS3 Een van de leukste dingen aan Sneeuwwitje vond ik dat alle dieren naar haar toe kwamen, in de film. Dat leek me wel wat… Nog steeds, trouwens. 🙂
En hier is mijn bijdrage. http://wp.me/p2Lk0x-lt. Ik ga snel lezen wat HJ over de bekendste vos van de literatuur heeft gezegd. Misschien schreven we hetzelfde 😀
Zoals aangekondigd, even een foutje herstellen http://wp.me/p1T8Qr-Fc
[…] Welk dierenboek is je altijd bijgebleven? Dat is Peters 12e vraag in het kader van #50books. Een boek dat me altijd is bijgebleven is een prentenboek over een kikker. Tenminste, ik herinner me dat ik een jaar of 25 geleden een keer een boek mocht uitzoeken van mijn ouders. En ik meen me nog steeds een illustratie uit dat boek voor de geest te kunnen halen. Het boekje zelf is echter al jaren spoorloos. Ik ben net nog al mijn boeken langs gelopen, maar van een prentenboek met een kikker geen spoor. Maar het is me dus wel altijd bijgebleven. […]
Mijn antwoord op vraag 12: Geen kikker, niet Jolly Jumper, maar Lightfeet:
http://www.paulvanderwerf.nl/metzonderbeperking/50books-vraag-12/
Wat een leuke vraag!
En wat heb ik veel heel veel dierenboeken gelezen!
Mijn bijdrage staat hier:
http://www.linda-linea-recta.nl/persoonlijk/50books-vraag-12/
Niet zo’n makkelijke vraag. Mijn bijdrage staat hier: http://annasweek.blogspot.be/2013/04/50books-vraag-12.html
Toon Tellegen. Hoe heb ik die nu kunnen vergeten? Het boek dat je beschrijft ken ik niet maar zoals je er over verhaalt is het direct herkenbaar als van de hand van Toon Tellegen. Pachtig.
Dank je voor je reactie
Mijn bijdrage: De geschiedenis van de steen en de fluit, en dat is nog niet alles.….
Mijn bijdrage: Kikker in de kou. http://foxxblok.blogspot.nl/2013/04/50books-vraag-12.html
Ik had moeite op mijn antwoord hier te posten je link klopte niet meer pffft
http://schrijfscherven.blogspot.nl/2013/04/50booksvraag-12.html
http://www.ikkeonline.nl/2013/04/50books-vraag-12/
Tijdens het schrijven van deze blog bedacht ik me nog opeens een tweede serie 🙂
Het was even spurten maar nu ben ik helemaal bij.
http://niekheefteenboek.blogspot.nl/2013/04/50books-12-geen-dierenvriend.html
Laat vraag 13 maar komen.
http://metmijnneusineenboek.wordpress.com/2013/04/14/50books-vraag-12/
[…] #50books is een initiatief van @petepel. Hij stelt iedere week een vraag over een boek die je naar eigen inzicht mag beantwoorden. Deze week was de vraag: Welk dierenverhaal is je altijd bijgebleven? […]
Voor mij was dat ‘Animal Farm’ van George Orwell. Al herinner ik me er nog wel een paar.
http://tistje.com/2013/03/31/50books-12-dierenmanieren/
Ik heb absoluut veel met dieren, maar toch vond ik dit een lastige vraag en ben ik nog niet helemaal tevreden met mijn antwoord (er moeten gewoon nog meer kinderboeken mij zijn bijgebleven?!): http://debbiepeteri.nl/50books-vraag-12/
http://miss-artemis.blogspot.nl/2013/04/50-books-12.html
En nu ik klaar ben met schrijven bedenk ik met dat ik “Charlote’s web helemaal ben vergeten. En David Sedaris en Monica Sauer hebben ook allebei een boek met dierenverhalen uitgebracht en en en
Over een kleine mol die wil weten wie er op zijn kop gepoept heeft
Auteur: Wolf Erlbruch