Waarom zou dit geen trucje zijn?
Is trucje het juiste woord (het ziet er zo vreemd uit nu ik het opschrijf) of gebruik ik het ter afleiding? Van wat.
Anyway, het was nacht.
Al mijn hele leven had ik een onbestemd gevoel in mijn maag. Zo’n knoop.
Die nacht besloot ik dat het over moest zijn.
En het heeft geholpen.
Alleen weet ik niet meer wat ‘m nu de truc was. Nu ik ‘m nodig heb. Voor wat.
Truuk?
Waarom kan ik hier maar niet aan wennen?
Nooit heb ik iets meegemaakt.
Maar ik weet zeker dat wanneer ik het maar spannend genoeg opschrijf (alweer; de tweede keer) mijn leven jaloersmakend enerverend zal zijn. Echt wel! Kwestie van. wat
Truc. Truuk. Trucje?
Ik twijfel. Aan alles. Beide zijden hebben gelijk altijd. Desnoods de derde ook.
Geef elkaar de ruimte.
Geef ruimte.
Ruimte.
Trucje.
Onzin vind ik het. Dat automatisch schrijven.
Stream of consciousness (alsof ik dat niet eerst moest opzoeken).
Nee hoor. Ik schreef het uit mezelf goed (denk ik / hoop ik).
Over.
Geen trucjes meer!
Reacties
Ehm. Ik volg je. Of niet. ?! Wat is nou het trucje??
Het trucje was om eens gewoon te gaan schrijven wanneer je totaal inspiratieloos bent zoals ik die avond. En dan maar zien wat er gaat gebeuren. Maar het voelde aan als een trucje, en dat bleef in mijn hoofd hangen, en dus ging ik daar over schrijven.
Denk ik…
Lol. Er is een reden waarom ulysses van james joyce niet te lezen is: dat komt door de stream of consciousness. Korte stukjes prima. Soms zelfs leuk. Zoals jouw trucje 😉
Ik kan me voorstellen dat wanneer jezelf al niet weet waar je eigen tekst over gaat dat het voor de lezer helemaal een drama moet zijn… Desondanks is het soms wel leuk om te lezen.
ik lees hem nu pas.
wat is die mooi, en herkenbaar.
De rechter hoorde twee boeren aan die een meningsverschil hadden.
“Jij hebt gelijk”, zei hij na het verhaal van de eerste boer.
En toen de tweede boer klaar was met zijn verhaal, zei de rechter: “Jij hebt ook gelijk.”
En toen zei de griffier: “Maar dat kan helemaal niet !”
De rechter zei : “En jij hebt ook gelijk. ”
weet niet meer waar ik dit verhaal hoorden of las. het is me bijgebleven, omdat ik ook zo’n twijfelaar ben.
Gaaf verhaal van die rechter! Die kende ik niet. Zou het misschien uit China komen? Ik weet niet waarom ik daaraan moet denken, maar op de een of andere manier voelt het zo aan.
En ja, ik ben ook een eeuwige twijfelaar. Altijd op zoek naar de nuance. Altijd overtuigd dat alle partijen ergens wel een punt hebben.
Niet altijd even makkelijk…