20130421 — zondag

50books — vraag 15

Toen ik met het idee voor deze vraag rond­liep, moest ik aan een boek den­ken dat ik lang gele­den heb gele­zen. Van het boek zelf kan ik me niet zoveel her­in­ne­ren. Of het een mis­daad­thril­ler of iets anders was, ik zou het niet weten. Ik zou er ook geen enkel citaat van kun­nen ophoes­ten. Waar­om dan dit boek in rela­tie tot de vraag van deze week?  Wel­nu, het gaat om de hoofd­per­soon van dit bewus­te boek. Om zich­zelf een zeke­re faam van bele­zen­heid te geven had hij name­lijk een hand­vol cita­ten uit de wereld­li­te­ra­tuur let­ter­lijk uit het hoofd geleerd. Door kun­stig tij­dens feest­jes en ande­re samen­kom­sten de dis­cus­sie een bepaal­de rich­ting op te stu­ren kon hij ver­vol­gens op het juis­te moment een toe­pas­se­lijk citaat moei­te­loos voor­dra­gen. Wat het in som­mi­ge krin­gen altijd goed deed en hij hier­door in ach­ting kon stij­gen. Met alle door hem uit­ge­dach­te gevol­gen vandien.

Nog­maals, veel meer kan ik me van dit boek niet voor de geest halen. Maar tij­dens het lezen zet­te het me wel (toen al) aan het den­ken, want mij lukt het name­lijk zel­den of nooit dat ik zomaar een frag­ment uit een favo­riet boek weet te delen tij­dens een gesprek. Ter­wijl ik uit erva­ring weet dat ande­ren daar schijn­baar veel min­der moei­te mee heb­ben. Zeker wan­neer het over gedich­ten gaat zijn er ech­te lief­heb­bers die com­ple­te son­net­ten weten te repro­du­ce­ren. Ech­ter ook stuk­ken tekst uit een roman zijn voor som­mi­ge veel­le­zers(?) geen pro­bleem. Zelf word ik daar onze­ker van. Waar­om lukt dit mij niet? Waar blijft al die tekst die ik gele­zen heb? Wan­neer ik op mijn stu­deer­ka­mer zit en mijn ogen over de boe­ken in de boe­ken­kast laat gaan, dan her­ken ik elke indi­vi­du­e­le kaft en weet in veel geval­len hoe het boek in mijn bezit is geko­men en wan­neer ik het gele­zen heb. Maar om ver­vol­gens een type­ren­de ali­nea uit een boek wat me erg dier­baar is op te roe­pen, dat  krijg ik niet voor elkaar. Dan moet ik het boek open­slaan en er door­heen bla­de­ren. Ver­vol­gens komen de woor­den lang­zaam terug. Niet eerder.

En daar­om ben ik zo benieuwd naar wie onder de #50books lezers dit wel goed af gaat. Wie van jul­lie draagt enke­le boek­frag­men­ten met zich mee die haast als van­zelf beschik­baar zijn wan­neer je het tij­dens een gesprek of dis­cus­sie kunt gebrui­ken? Welk frag­men­ten zijn dat dan? En uit wel­ke boe­ken? Weet je ook waar­om dit zo’n blij­ven­de indruk op je heeft gemaakt? Laat het ons weten, ook al zal het mij nog onze­ker­der maken wan­neer velen onder jul­lie deze (in mijn ogen jaloers­ma­ken­de) gave hebben.

Vraag 15:
Wat is het boek­frag­ment dat je het meest (let­ter­lijk) is bijgebleven?