~ Lees eerst deel 1 ~
Die eerste afspraak was uitgelopen op een mislukking. Net als zoveel eerdere ontmoetingen met allerlei andere Tanja’s die soortgelijke experimenten wilden maar ook altijd met regeltjes op de proppen kwamen. Regels die hem belemmerden zijn rol als meester ten volle uit te nutten. Omdat daar altijd op de achtergrond zijn au pair stond. Die hem wel even duidelijk zou maken wat voor straf hѐm zou wachten wanneer hij de regels van het spel zou overtreden. Net zoals ze hem dat vroeger duidelijk had gemaakt. Op het schoolplein. Voor iedereen te zien. De ultieme vernedering.
Tanja had tijd die avond. En gunde hem een herkansing. Mooi. Dat bespaarde hem het gedoe van het zoeken naar een nieuwe geschikte date. Hij verzekerde haar dat het deze keer ging lukken. Dat hij zich niet geremd zou voelen om verder te gaan dan bij de eerste ontmoeting. Hij vermeed het bewust om een toespeling naar de regels te maken, maar verzocht haar zich gereed te maken voor een speciale sessie bij haar thuis. Alle details gaf hij op rustige toon door. Opgewonden verbrak hij daarna het contact.
De regels van het spel. David had zich nooit gerealiseerd dat er regels waren tijdens het stoeien. Na afloop van school was er niets bevrijdender dan buiten op het plein elkaar achterna rennen en proberen tegen de grond te gooien. Alle frustratie van een dag verplicht binnen zitten en luisteren naar de saaie opsommingen door de leraar konden dan een uitweg vinden. David was groot en sterk waardoor hij zelden het onderspit moest delven. Niet altijd had hij door hoeveel kracht hij al op jonge leeftijd in zijn onvolgroeide lichaam had. En zo vond hij zich op een dag terug bovenop het tengere lijf van een van zijn schoolmaatjes. Met zijn knieën drukte hij hem bij de schouders tegen de grond. Afwisselend met links en rechts sloeg hij de jongen in het gezicht. Eerst waren het nog speelse klappen geweest, maar gaandeweg begon hij harder te slaan. Hij zag hoe tranen zich vermengden met bloed. De jongen smeekte hem om te stoppen. Sloeg met vlakke hand op de grond als teken van overgave. Het hitste David alleen nog maar meer op. Prachtig vond hij het. Ongemerkt liet hij elke klap vergezeld gaan van een luide uitroep.
“Hier! En hier! En nog een keer!”
Totdat hij bruut bij zijn kraag werd gegrepen. De au pair sleepte hem dwars over het schoolplein naar de ingang van het gebouw, alwaar zij op de trappen ging zitten en David over haar knieën legde. Resoluut ontdeed ze hem van korte broek en onderbroek om hem vervolgens ongenadig hard ervan langs te geven op zijn blote billen. Dit had nog nooit iemand bij hem gedaan, en de pijn was overweldigend. Ondertussen beet ze hem toe hoe hij zo gemeen kon zijn. Hij had toch gezien dat de jongen zich overgaf? Waarom dan toch doorgaan? Er zijn toch regels? Tekens?
David wist niet waar ze het over had. Met de tranen over zijn gezicht stromend had hij na afloop van de bestraffing beschaamd voor de ogen van de toegesnelde leerlingen zijn broek met moeite weer weten aan te trekken. Strompelend volgde hij haar naar huis onderwijl uitgejoeld door vriendjes van de jongen die hij eerder nog een pak slaag had verkocht.
In het huis van Tanja is alles stil. De voordeur is van het slot maar alleen voor wie het weet vanaf de buitenkant zonder sleutel te openen. Tanja zelf is op zolder. Ze heeft zichzelf vastgeklikt in de boeien die ze daar ooit door een vorige meester heeft laten bevestigen. Op dit moment is ze compleet overgeleverd aan wie er zodadelijk naar boven komt. Nog steeds heeft ze twijfels bij David. De vorige keer ging het niet goed. Het leek of hij niet durfde door te zetten op het kritieke punt. Ze was teleurgesteld in hem en had niet verwacht dat hij nog voor een volgende poging zou gaan. Het feit dat hij zo’n knappe man was had de doorslag gegeven toen hij vanochtend gebeld had.
Ze hoort iemand de trap op komen. Door de prop in haar mond kan ze hem niet laten weten waar ze is. Maar de instructies waren duidelijk geweest. Hij zou haar zonder moeite boven vinden. Niet veel later stapt hij de zolderkamer binnen. Hun blikken kruisen elkaar. Die van hem, koel en leeg. Heel anders dan ze zich herinnerde. Vastberaden loopt hij op haar toe en slaat haar hard in het gezicht.
“Dus je wilt je grenzen opzoeken?” zo bijt hij haar toe. “Wel, bereid je voor op het ergste.” Een volgende stomp, ditmaal in haar maag, doet haar de adem benemen. Tranen wellen op in haar ogen. Ze kijkt hem aan en beseft dat het overeengekomen teken vandaag geen effect zal hebben. De rollen lijken plotseling omgedraaid. En ergens is ze daar niet rouwig om. Ze zal zich gewillig voegen naar de nieuwe, voor haar nog onbekende regels. Van zijn spel.
—
Dit verhaal is gepubliceerd in ‘Het Keerpunt’. Deze verhaalbundel verscheen november 2012 en is nog steeds bij mij te bestellen voor 15,- Euro (excl. verzendkosten).
Reacties
Olala ik in haar plaats zou er toch niet zo gerust in zijn hoor! Griezel.
Wauw heel spannend! komt er ook nog een deel 3? =)