Wie hier zo af en toe eens komt lezen, weet dat ik het niet zo nauw neem met de realiteit. Fictie en non-fictie lopen naadloos in elkaar over. Waar ik denk dat het nodig is fantaseer ik naar hartelust mijn blogposts bij elkaar. En heb er dan geen moeite mee om alsnog het label Persoonlijk of Informatief aan het verzinsel toe te kennen. Omgekeerd zijn er ook voldoende voorbeelden te vinden van verhalen gerubriceerd als Fictie waarvan geen letter verzonnen is. Zoekt en gij zult vinden. Mocht er al een rode draad op dit blog te vinden zijn, dan is het misschien wel het spel met woorden en werkelijkheid.
Maar vanavond ga ik een beroep op jullie doen. Ik zal hieronder een aantal woorden vermelden die een verhaal vertellen. Een verhaal wat ik aangereikt heb gekregen en waar niets van gelogen is. Ik vraag jullie om na het lezen even de ogen dicht te doen en het geschrevene op je in te laten werken. Hierbij mag, wat zeg ik, hierbij moeten jullie je verbeeldingskracht aanroepen om het grotere verhaal tot je laten doordringen. Al die tijd vraag ik je je ogen gesloten te houden. Net zolang totdat je op de binnenkant van je oogleden het verhaal wat ik in je in notendop heb verteld in alle details voor je ziet verschijnen. Lees dan verder en onderneem actie.
Duidelijk?
Dan komen hier de woorden welke jullie een verhaal proberen te vertellen:
Over de hele wereld.
Duizenden meisjes.
Gedwongen.
Prostitutie.
Meisjes van 12, 13 jaar.
Vastgehouden.
In bordeelhokjes.
Van 1 bij 2 meter.
Sluit nu je ogen en laat de woorden op je inwerken. Vorm het grotere verhaal. Daarna mag je verder lezen onder de foto.
Nu je het grotere verhaal zelf gevormd hebt snap je dat daar iets aan gedaan moet worden. Lock me Up — Free a girl is een actie die onlangs gestart is en op een ludieke manier geld inzamelt om deze meisjes uit hun bordeelhokjes te bevrijden. Deelnemers aan deze actie laten zich voor een periode van 12 uur opsluiten in een hok en proberen op allerlei manieren sponsors te vinden die hun actie financieel steunen. Meer informatie is hier te vinden.
Ook Anneke de Bundel liet zich vandaag van 11:00 tot 23:00 uur opsluiten, en wel in een klein hokje midden in het restaurant Sizzles te Apeldoorn. Waarvoor niets dan respect. Over haar eerste ervaringen schreef ze eerder deze middag al een blogverslag. In de aanloop naar deze vrijwillige opsluiting voor een goed doel publiceerde ze ook enkele aangrijpende verhalen op haar blog waaruit haar betrokkenheid bij dit onderwerp duidelijk naar voren komt. Ik kon het vanavond persoonlijk van haar vernemen terwijl ze nog steeds achter het gaas zat wat de afscheiding vormde tussen haar en de rest van de restaurantbezoekers. Het was een vreemd decor voor een eerste ontmoeting die we hier hadden, maar niet minder warm en gezellig.
Denk nu niet dat het vandaag gedaan is. Volg de linkjes die ik hierboven subtiel in de tekst verwerkt heb en ga na waar de komende dagen meer van zulke opsluit-acties gepland staan. Doneer vervolgens ruimhartig en schroom niet om de deelnemers met een bezoek te vereren. Free a girl.
Reacties
Ik dacht al: wat is t toch stil na je vertrek maar je hebt een blogje zitten fabrieken. Een serieus blog voor jouw doen. Waarvan niets is gelogen en nog minder gefantaseerd. Dank voor je aandacht voor t verhaal. En het verhaal is nauwelijks met je aan de haal gegaan. Het was gezellig! We wachten op een kostuumparty. Oja en ludiek mist een ‘e’-tje.
Een kostuumparty! Waarom niet?
Best een heftig verhaal, en afschuwelijk en mensonterend!!!
Dat heb je mooi gedaan Peter. Het was leuk jou en Anneke gisteren (voor het eerst) te ontmoeten, met Anneke inderdaad aan de andere kant van het gaas om zo aandacht te vragen voor dit vreselijke onderwerp. Bezoekers van het restaurant keken in eerste instantie vreemd op, misschien een beetje achterdochtig. Gelukkig komen de meeste van hen na afloop naar het 1 bij 2m kleine hokje om een donatie achter te laten. “Je hebt me toch laten nadenken terwijl ik van mijn copieuze diner probeerde te genieten, het heeft mijn avond beïnvloedt”, zei een bezoeker tegen Anneke. “Maar dat is ook het doel van deze actie en daarin ben je dus volledig geslaagd.”
Blij dat deze actie nog een paar dagen doorgaat, Anneke heeft haar deel volbracht.
Wie weet tot een volgende keer.
Emiel
Dank je, Emiel. Het was zeker leuk en apart om elkaar zo voor de eerste keer te ontmoeten. Dit zijn ontmoetingen die vanwege het speciale karakter lang bij je blijven. Wat mij betreft komen er nog vaker van deze bijzondere ontmoetingen.