50books — vraag 21

Wie kent niet dat gevoel van oplo­pen­de span­ning en ner­vo­si­teit tij­dens de aan­koop van iets waar je lang naar uit­ge­ke­ken hebt? Het kan zijn omdat je een groot bedrag gaat uit­ge­ven en niet zeker weten of het pro­duct je wel gaat beval­len ondanks al het voor­on­der­zoek wat je er in hebt gesto­ken. Of omdat je puur bent afge­gaan op de aan­be­ve­ling van een goe­de vriend of de repu­ta­tie van de maker van het pro­duct. Zal het de ver­wach­tin­gen waar­ma­ken? Zul je er ooit zo tevre­den mee zijn als voor­af gehoopt?

Wan­neer het uur der waar­heid is aan­ge­bro­ken kun je niet meer terug. Je stapt in de auto die nu echt de jou­we is gewor­den en ver­trekt voor je eer­ste tocht­je. Onwen­nig laat je jezelf neer­zak­ken in het bank­stel wat nu je woon­ka­mer vult. Gecon­cen­treerd klik je op ‘play’ om te gaan luis­te­ren naar de cd van van een artiest die je nog nooit heeft teleur­ge­steld.

Dat eer­ste moment.  Een­ma­lig. Waar­in je vaak al met­een weet of je er goed aan gedaan hebt. De ‘gut­fee­ling’ waar­op je hebt leren te ver­trou­wen. In die eer­ste minu­ten vormt zich een gevoel bij het pro­duct wat de basis wordt voor je ver­de­re erva­ring. Daar­na wordt het alleen maar een gra­da­tie beter of slech­ter.

Zo ook bij boe­ken. Daar zit je dan. Op je favo­rie­te lees­plek. Met je nieu­we aan­koop. Waar je al zoveel over gele­zen of gehoord hebt. Nu heb je ein­de­lijk zelf dat boek in huis en de tijd gevon­den om het te gaan lezen. Als voor­pret neem je eerst de ach­ter­flap door. Je ruikt wat aan het boek. Slaat het op enke­le wil­le­keu­ri­ge pagina’s open. Dan begin je ein­de­lijk aan de ope­nings­zin. Het ver­haal gaat begin­nen.

En dan valt het tegen! Stug blijf je door­le­zen. Ondanks beter weten hou je jezelf voor dat je het mis kunt heb­ben. Elk boek ver­dient een eer­lij­ke kans. Maar het lijkt wel als­of je het ver­keer­de boek in han­den hebt. Het klopt niet met je ver­wach­tin­gen, hoe­wel je dit nog een tijd­lang onbe­wust blijft ont­ken­nen. Nog steeds blijft door­le­zen. Tot­dat je er niet meer aan kunt ont­ko­men. Dit boek was de mis­koop van de eeuw. Spijt als haren op je hoofd dat je er ooit aan bent begon­nen. Er tijd in hebt gesto­ken. Je wilt het als boek­lief­heb­ber niet graag toe­ge­ven maar het liefst zou je het boek zo in de prul­len­bak gooi­en. Weg­ge­ven zou een bele­di­ging vor­men voor de toe­kom­sti­ge lezer. Daar­om zet je het boek terug in de kast. Als een rot­te kies in een ver­der gaaf gebit zal het je voort­aan blij­ven her­in­ne­ren aan die slech­te lees­er­va­ring.

Heb jij ook zo’n boek in huis? Of heb je beslo­ten het als­nog weg te doen?

Vraag 21:
Van welk boek heb je spijt dat je het ooit kocht?

~ ~ ~