Stel er belt iemand aan je voor­deur. Je bent thuis en je doet open. Bui­ten staat een vrien­de­lijk kij­ken­de man van mid­del­ba­re leef­tijd. Hij komt met een aan­bod wat jij als ware boek­lief­heb­ber niet kunt afslaan. Elke vrij­dag­avond een nieu­we best­sel­ler in de brie­ven­bus voor de helft van de nor­ma­le aan­koop­prijs. Moge­lijk indien vol­doen­de klan­ten zich aan­mel­den en omdat de boe­ken niet in Neder­land wor­den gedrukt maar in een lage lonen­land. Het klinkt je als aan­ne­me­lijk in de oren. Zon­der veel naden­ken teken je een for­mu­lier. Die­zelf­de avond maak je nog het ver­schul­dig­de bedrag over voor de eer­ste tien weken.

Daar­na hoor je niets meer.

Je bent er inge­tuind. De man is een oplich­ter. Zijn geld ver­dient hij door via aller­lei ver­ge­lijk­ba­re acties als hier­bo­ven beschre­ven, goed­ge­lo­vi­ge bur­gers het geld uit de por­te­mon­nee te pra­ten zon­der ooit aan zijn ver­plich­tin­gen te vol­doen. Op deze manier heeft hij een kapi­taal ver­gaard. Tot­dat hij op een dag opge­pakt wordt. Een rechts­zaak volgt maar er valt wei­nig bij hem te halen. Al het geld is allang weer uit­ge­ge­ven aan drank, vrou­wen en gok­ken. Een cel­straf volgt die hij plichts­ge­trouw uit­zit.

Daar­na schrijft hij er een boek over.

Gaat het niet vaak zo? Iemand doodt zijn part­ner en schrijft er een boek over. Iemand neemt onaan­vaard­ba­re risico’s met het beleg­gings­ka­pi­taal dat hij voor een bank beheert, ver­liest daar­door vele mil­joe­nen en schrijft er een boek over. Iemand pleegt pla­gi­aat met zijn weten­schap­pe­lijk werk en schrijft er een boek over. Iemand ont­voert een ander iemand, wordt gepakt en schrijft er een boek over. Kort­om, iemand begaat een over­tre­ding, komt voor even­tjes in de belang­stel­ling van de media (afhan­ke­lijk van de groot­te van de mis­daad) en stee­vast wordt hem gevraagd zijn erva­rin­gen op schrift te stel­len. Vaak tegen een uiterst lucra­tief bedrag. Bij vol­doen­de suc­ces volgt dan vaak ook nog de wel­haast plicht­ma­ti­ge ver­fil­ming. Mis­daad loont, zo lijkt het.

Stel je bent opge­licht door de man uit het inlei­den­de ver­haal.
Zou je zijn boek kopen?

Stel je bent niet opge­licht door de man uit het inlei­den­de ver­haal.
Zou je zijn boek kopen?

Wie van jul­lie heeft er moei­te mee om een boek te kopen waar­in iemand ver­slag doet van een mis­stap uit zijn leven? Valt dit te ver­ant­woor­den ten opzich­te van even­tu­e­le slacht­of­fers? Spek je zo de kas van de voor­ma­lig over­tre­der die inmid­dels zijn straf heeft uit­ge­ze­ten? Zijn er gra­da­ties te onder­schei­den? Is het min­der erg wan­neer het slechts een oplich­tings­zaak betreft, maar wan­neer er fysiek en/of psy­chisch geweld is gebruikt dan kan het niet meer? Of gaat dit te ver, en vind je dat mis­da­den alleen beschre­ven mogen wor­den door een onpar­tij­di­ge ver­slag­ge­ver. Niet door de per­soon die de mis­daad zelf begaan heeft. Of maakt het niet uit wie er over schrijft, zolang het geld van de boek­ver­koop ver­vol­gens maar naar de slacht­of­fers en/of nabe­staan­den gaat.

Wat vin­den jul­lie?

Vraag 22:
In hoe­ver­re heb je moei­te met boe­ken waar­in iemand ver­telt over zijn eer­der gepleeg­de over­tre­din­gen?

PS: Ik kreeg n.a.v. deze vraag een link door @Heidy opge­stuurd over een ont­voer­der die door de rech­ter gedwon­gen wordt af te zien van publi­ca­tie van zijn boek. Het is dus blijk­baar niet van­zelf­spre­kend dat het zomaar mag.

~ ~ ~