50books – vraag 22

Stel er belt iemand aan je voordeur. Je bent thuis en je doet open. Buiten staat een vriendelijk kijkende man van middelbare leeftijd. Hij komt met een aanbod wat jij als ware boekliefhebber niet kunt afslaan. Elke vrijdagavond een nieuwe bestseller in de brievenbus voor de helft van de normale aankoopprijs. Mogelijk indien voldoende klanten zich aanmelden en omdat de boeken niet in Nederland worden gedrukt maar in een lage lonenland. Het klinkt je als aannemelijk in de oren. Zonder veel nadenken teken je een formulier. Diezelfde avond maak je nog het verschuldigde bedrag over voor de eerste tien weken.

Daarna hoor je niets meer.

Je bent er ingetuind. De man is een oplichter. Zijn geld verdient hij door via allerlei vergelijkbare acties als hierboven beschreven, goedgelovige burgers het geld uit de portemonnee te praten zonder ooit aan zijn verplichtingen te voldoen. Op deze manier heeft hij een kapitaal vergaard. Totdat hij op een dag opgepakt wordt. Een rechtszaak volgt maar er valt weinig bij hem te halen. Al het geld is allang weer uitgegeven aan drank, vrouwen en gokken. Een celstraf volgt die hij plichtsgetrouw uitzit.

Daarna schrijft hij er een boek over.

Gaat het niet vaak zo? Iemand doodt zijn partner en schrijft er een boek over. Iemand neemt onaanvaardbare risico’s met het beleggingskapitaal dat hij voor een bank beheert, verliest daardoor vele miljoenen en schrijft er een boek over. Iemand pleegt plagiaat met zijn wetenschappelijk werk en schrijft er een boek over. Iemand ontvoert een ander iemand, wordt gepakt en schrijft er een boek over. Kortom, iemand begaat een overtreding, komt voor eventjes in de belangstelling van de media (afhankelijk van de grootte van de misdaad) en steevast wordt hem gevraagd zijn ervaringen op schrift te stellen. Vaak tegen een uiterst lucratief bedrag. Bij voldoende succes volgt dan vaak ook nog de welhaast plichtmatige verfilming. Misdaad loont, zo lijkt het.

Stel je bent opgelicht door de man uit het inleidende verhaal.
Zou je zijn boek kopen?

Stel je bent niet opgelicht door de man uit het inleidende verhaal.
Zou je zijn boek kopen?

Wie van jullie heeft er moeite mee om een boek te kopen waarin iemand verslag doet van een misstap uit zijn leven? Valt dit te verantwoorden ten opzichte van eventuele slachtoffers? Spek je zo de kas van de voormalig overtreder die inmiddels zijn straf heeft uitgezeten? Zijn er gradaties te onderscheiden? Is het minder erg wanneer het slechts een oplichtingszaak betreft, maar wanneer er fysiek en/of psychisch geweld is gebruikt dan kan het niet meer? Of gaat dit te ver, en vind je dat misdaden alleen beschreven mogen worden door een onpartijdige verslaggever. Niet door de persoon die de misdaad zelf begaan heeft. Of maakt het niet uit wie er over schrijft, zolang het geld van de boekverkoop vervolgens maar naar de slachtoffers en/of nabestaanden gaat.

Wat vinden jullie?

Vraag 22:
In hoeverre heb je moeite met boeken waarin iemand vertelt over zijn eerder gepleegde overtredingen?

PS: Ik kreeg n.a.v. deze vraag een link door @Heidy opgestuurd over een ontvoerder die door de rechter gedwongen wordt af te zien van publicatie van zijn boek. Het is dus blijkbaar niet vanzelfsprekend dat het zomaar mag.

~ ~ ~