Stel er belt iemand aan je voordeur. Je bent thuis en je doet open. Buiten staat een vriendelijk kijkende man van middelbare leeftijd. Hij komt met een aanbod wat jij als ware boekliefhebber niet kunt afslaan. Elke vrijdagavond een nieuwe bestseller in de brievenbus voor de helft van de normale aankoopprijs. Mogelijk indien voldoende klanten zich aanmelden en omdat de boeken niet in Nederland worden gedrukt maar in een lage lonenland. Het klinkt je als aannemelijk in de oren. Zonder veel nadenken teken je een formulier. Diezelfde avond maak je nog het verschuldigde bedrag over voor de eerste tien weken.
Daarna hoor je niets meer.
Je bent er ingetuind. De man is een oplichter. Zijn geld verdient hij door via allerlei vergelijkbare acties als hierboven beschreven, goedgelovige burgers het geld uit de portemonnee te praten zonder ooit aan zijn verplichtingen te voldoen. Op deze manier heeft hij een kapitaal vergaard. Totdat hij op een dag opgepakt wordt. Een rechtszaak volgt maar er valt weinig bij hem te halen. Al het geld is allang weer uitgegeven aan drank, vrouwen en gokken. Een celstraf volgt die hij plichtsgetrouw uitzit.
Daarna schrijft hij er een boek over.
Gaat het niet vaak zo? Iemand doodt zijn partner en schrijft er een boek over. Iemand neemt onaanvaardbare risico’s met het beleggingskapitaal dat hij voor een bank beheert, verliest daardoor vele miljoenen en schrijft er een boek over. Iemand pleegt plagiaat met zijn wetenschappelijk werk en schrijft er een boek over. Iemand ontvoert een ander iemand, wordt gepakt en schrijft er een boek over. Kortom, iemand begaat een overtreding, komt voor eventjes in de belangstelling van de media (afhankelijk van de grootte van de misdaad) en steevast wordt hem gevraagd zijn ervaringen op schrift te stellen. Vaak tegen een uiterst lucratief bedrag. Bij voldoende succes volgt dan vaak ook nog de welhaast plichtmatige verfilming. Misdaad loont, zo lijkt het.
Stel je bent opgelicht door de man uit het inleidende verhaal.
Zou je zijn boek kopen?
Stel je bent niet opgelicht door de man uit het inleidende verhaal.
Zou je zijn boek kopen?
Wie van jullie heeft er moeite mee om een boek te kopen waarin iemand verslag doet van een misstap uit zijn leven? Valt dit te verantwoorden ten opzichte van eventuele slachtoffers? Spek je zo de kas van de voormalig overtreder die inmiddels zijn straf heeft uitgezeten? Zijn er gradaties te onderscheiden? Is het minder erg wanneer het slechts een oplichtingszaak betreft, maar wanneer er fysiek en/of psychisch geweld is gebruikt dan kan het niet meer? Of gaat dit te ver, en vind je dat misdaden alleen beschreven mogen worden door een onpartijdige verslaggever. Niet door de persoon die de misdaad zelf begaan heeft. Of maakt het niet uit wie er over schrijft, zolang het geld van de boekverkoop vervolgens maar naar de slachtoffers en/of nabestaanden gaat.
Wat vinden jullie?
Vraag 22:
In hoeverre heb je moeite met boeken waarin iemand vertelt over zijn eerder gepleegde overtredingen?
PS: Ik kreeg n.a.v. deze vraag een link door @Heidy opgestuurd over een ontvoerder die door de rechter gedwongen wordt af te zien van publicatie van zijn boek. Het is dus blijkbaar niet vanzelfsprekend dat het zomaar mag.
~ ~ ~
Ik heb daar vreselijk moeite mee, en wel hierom en hierom en hierom en hierom en hierom … http://heldenreis.nl/2013/06/boevenboeken.html
[…] Bij dat boek stond ik niet stil over wat er gebeurde, ik werd ademloos in de wraak meegezogen. […]
http://myworldmb.blogspot.nl/2013/06/50-books-vraag-22.html
Geef mij maar een gefantaseerde misdaadroman http://wp.me/p1T8Qr-Jn
Mijn fouten staan. Hier: http://ruudketelaar.wordpress.com/2013/06/09/50boeken-aflevering-22-foute-schrijvers-lees-je-die/
Een waargebeurd verhaal waarbij de schrijver zijn gelijk probeert te halen, is niet aan mij besteed. Geef mij maar pure literatuur. Ik lees liever is dat gebeurd had kunnen zijn, dan dat het echt gebeurd is. http://www.hendrik-jandewit.nl/2013/06/woensdag-gehaktdag-50books/
Als er iets goeds uit voortkomt, dan heb ik er geen moeite mee: http://debbiepeteri.nl/50books-vraag-22/
Pure walging: http://www.drspee.nl/50books-deel-22-ode-aan-het-overspel/
Soms lees ik het graag, om inzicht te krijgen in het denken van zo iemand. Voor mij telt vooral of het goed geschreven is en of het me aanspreekt. Soms kan dat heel goed meevallen (en stiekm hou ik wel van smeuige details). Als het alleen maar opschepperij is natuurlijk niet. Maar uiteindelijk is de waarde van het boek wat een idioot er voor geeft.
http://tistje.com/2013/06/09/50books-22-een-te-waargebeurd-verhaal/
Het stelde me voor een dilemma! Waarom de ene moord wel en de andere niet?
http://bit.ly/14sqTiz
Het maakt mijns inziens nog wel uit of iemand de misdaad pleegt met het idee er daarna een boek over te schrijven, of dat iemand in een boek terugkijkt op de misdaad die hij ooit — toen hij nog niet aan het boek dacht — pleegde. In het laatste geval lees ik het boek wel.
Boeken gaan in je wonen en zulke gast blief ik niet in mijn hoofd
http://schrijfscherven.blogspot.nl/2013/06/50booksvragenvraag-22-beantwoord.html
Klein gebrek geen bezwaar: http://foxxblok.blogspot.com/2013/06/50books-vraag-22.html
Haha, wat een ‘stel-situatie’. Zo’n oplichting zou ik niet zo interessant vinden om over te lezen, maar anders: yes I would. Omdat ik wil wéten. 😉
Zo lang je er maar goed en mooi over kunt vertellen. Maar dat is bepaald niet vanzelfsprekend http://rsnijders.info/blog2/2013/06/16/50books-vraag-22/
Een latertje.. http://www.ikkeonline.nl/2013/06/50books-vraag-22/
Lastig om niet opvoedkundig met het vingertje te gaan zwaaien bij deze vraag maar ik geloof dat het gelukt is: http://niekheefteenboek.blogspot.nl/2013/06/50books-22-spelen-voor-het-volk.html
Hier is mijn antwoord op deze vraag:
http://www.paulvanderwerf.nl/metzonderbeperking/50books-vraag-22/
en nog een
http://metmijnneusineenboek.wordpress.com/2013/08/15/50books-vraag-22/
Beter laat dan nooit!
Ik heb er vreselijk veel moeite mee duss
http://www.linda-linea-recta.nl/in-hoeverre-heb-je-moeite-met-boeken-waarin-iemand-vertelt-over-zijn-eerder-gepleegde-overtredingen/