Kermis

Regel­ma­tig kom ik ’s avonds thuis en vind dan een brief­je op de deur­mat dat de pak­ket­dienst is geweest. Omdat er blijk­baar altijd wel iemand in onze straat over­dag aan­we­zig is, kan ik daar ver­vol­gens het pak­je opha­len. Op deze manier blijf ik in con­tact met de buurt. Nadat ik ‘Hal­lo’, ‘Is hier soms een pak­je voor ons afge­ge­ven?’, ‘Ah, dank je wel’, ‘En nog een fij­ne avond ver­der’ heb gezegd, wan­del ik weer terug naar huis. Onder­tus­sen pro­beer ik te raden wat het is. Dat gaat als volgt:

  • wan­neer er de naam van mijn vrien­din op staat, dan is het pak­ket­je voor haar en zijn het bij­na altijd gemeen­te­lij­ke stukken;
  • wan­neer er mijn naam op staat, en ik weet dat ik iets heb besteld, dan raad ik het altijd goed;
  • wan­neer er mijn naam op staat, en ik weet niet dat ik iets besteld heb, dan heeft mijn vrien­din iets bij nrclux besteld, en dan zijn het dvd’s.

In dat laat­ste geval zijn het bij­na altijd dvd’s van tv-series. Inmid­dels heb­ben we al een hele ver­za­me­ling bij elkaar besteld. Het gros moet ik nog kij­ken. Vol­gens mij is het alweer enke­le jaren gele­den dat ik bij sei­zoen 3 van Lost ben blij­ven han­gen. Daar­na nog een poging gewaagd met 24 (sei­zoen 2) en The Soprano’s (3 afle­ve­rin­gen). Toen gestopt. Om ver­vol­gens toch nog sei­zoen van The Kil­ling in één ruk (van enke­le weken) uit te kij­ken. Bin­ge-wat­ching is niet zo aan mij besteed. De sta­pel onge­zien groeit onder­tus­sen zien­der­ogen, maar ik weet niet waar te begin­nen. Dus begin ik er niet aan. Pak een boek in plaats. Of zet een cd op.

Deze och­tend nam ik de fiets om een tocht­je naar Nij­me­gen te maken. Ik was benieuwd of de nieu­we brug al gereed was. Mis­schien was het wel een mooie loca­tie om foto’s te maken voor de laat­ste opdracht van de onli­ne foto­cur­sus die ik bij Else Kra­mer volg. In Lent aan­ge­ko­men zag ik dat de brug nog niet klaar was. Je kon er ten­min­ste nog niet naar toe fiet­sen. Alle toe­gangs­we­gen waren afge­slo­ten. Dus besloot ik het fiets­pad naast de spoor­brug maar eens op te fiet­sen. Ten­slot­te had ik dat nog nooit eer­der gedaan. Boven aan­ge­ko­men zag ik dat men bezig was met de voor­be­rei­din­gen voor de Vier­daag­se die komen­de week gaat begin­nen. Er had­den zich al veel kam­peer­ders ver­za­meld op de tij­de­lij­ke cam­ping aan de oevers van de Waal. Maar mijn oog werd voor­al getrok­ken door het ker­mis­ter­rein dat in aan­bouw was. Ineens wist ik wel­ke tv-serie ik bin­nen­kort toch maar eens ga bin­ge-wat­chen: Car­ni­va­le!

carnivale

~ ~ ~