Het is me gelukt! Ik heb mezelf geïnterviewd. Met de vragen zoals ik ze van Mary Sjabbens (@marysjabbens op twitter) alweer enkele weken geleden toegestuurd heb gekregen. In mijn enthousiasme had ik meteen toegezegd de vragen te beantwoorden en te posten op mijn blog. Dat heeft toch nog langer geduurd dan verwacht, wat Mary het volgende deed verzuchten: “Nee nee. Met jou spreek ik niets meer af! Post maar als het af is.” Een uiterst vriendelijke manier om aan te geven dat ze alle hoop in mij allang opgegeven had.
Vandaar mijn jubelstemming. Omdat ik Mary hopelijk niet al teveel teleurgesteld heb. En zij wederom een volgende blogger aan haar impossante lijst van deelnemers kan toevoegen.
- Wil jij je even voorstellen?
Tja, meteen al een moeilijke vraag en eentje die ik het minst belangrijk vind in relatie tot waar het hier om gaat, namelijk het bloggen. Omdat ik niet al te onbeleefd wil zijn om de hele vraag over te slaan, hierbij dan toch wat niet ter zake doende onthullingen (die voor elke goede lezer van mijn blog allang als bekend mogen worden verondersteld). Om te beginnen ben ik een man, en zo zal ik hoogstwaarschijnlijk ooit ook eindigen. Wanneer ik dit schrijf ben ik nog niet jarig, dus negenenveertig. Samen met de vrouw waarmee ik alweer sinds 1996 samenleef hebben wij twee kinderen en evenzovele kleinkinderen. In mijn vrije tijd en ook tijdens werktijd ben ik veelal te vinden op kantoor in Ede waar ik voor een Fortune zoveel Top nogwat internationaal bedrijf werk als business systems analyst. Mijn functieomschrijving is al die jaren nog steeds niet helemaal klaar. Omdat een dag 24 uur heeft, blijft er altijd wel tijd over. Die vul ik in met lezen, schrijven, bloggen, muziekluisteren, hardlopen en vijveren. Mocht ik in deze toch nog redelijk volledige opsomming iets vergeten zijn, dan klopt dat.
- Wat is de reden dat je bent gaan bloggen?
Eigenlijk een heel simpele. Je had (en misschien nog wel steeds, maar dat weet ik niet) de mogelijkheid om als abonnee bij UPC een soort van eigen webpagina te maken. Dat probeerde ik al in een redelijk vroeg stadium (ergens in 1999 volgens mij). Toen alle technische problemen overwonnen waren en de site er eindelijk stond, diende zich het volgende probleem aan. Wat moest ik er in hemelsnaam opzetten? Ik ben toen begonnen om (zoals zovelen met mij, en erg voor de hand liggend) vakantieverslagen en dagboekaantekeningen te posten. Maar na een tijdje ook fictie in de vorm van korte verhalen.
- Hoe lang blog jij al?
Het is dus begonnen met die webpagina bij UPC in 1999. Dat heb ik een jaartje volgehouden. Toen de site laten versloffen vanwege weinig bezoekers. In 2004 opnieuw een start gemaakt naar aanleiding van een zakenreis naar de VS. Daar in aanraking gekomen met enkele collega’s die fantieke bloggers bleken te zijn. Bij thuiskomst de oude site weer tot leven gebracht. Deze keer hield ik het twee jaar vol. Na die twee jaar kreeg ik het te druk en werd het bloggen me teveel. Site deze keer definitief opgedoekt. Met alles erop en eraan. Een jaar later begon het toch weer te kriebelen. Vervolgens ben ik op Hyves gaan bloggen en via omzwervingen op blogspot en wordpress.com op mijn eigen domein terechtgekomen waar ik nog steeds blog.
- Hoe vaak blog jij?
Dat varieert enorm. Hoewel ik graag iedere dag zou willen bloggen, valt me dat in de praktijk vies tegen. Zo heel af en toe krijg ik het op m’n heupen en hou ik het een tijdje vol. Maar dan komt de klad er weer in en neemt de frequentie af. Vooralsnog lukt het me wel om minimaal één blogpost per week te produceren en meestal nog wel eentje extra. Ik ga het in ieder geval niet meer forceren wat ik wel eens gedaan heb. Dan komen er weliswaar meer blogposts uit dan normaal, maar het kost me beduidend meer energie. En het geeft onrust in mijn hoofd. Dat kan nooit de bedoeling van een hobby zijn.
- Heb jij vaste tijden waarop jij je blogs schrijft?
Op werkdagen bijna altijd ’s avonds laat. De dag moet eerst bezinken voordat ik de ruimte heb om mijn gedachten ‘op papier’ te zetten. Hoef ik een dag niet te werken, dan is de hele dag in theorie geschikt om te gaan bloggen. Dan ligt het er veel meer aan wat ik op die vrije dag zoal van plan ben, en of ik inspiratie heb om te bloggen.
- Heb jij altijd een thema of idee waarover je wilt bloggen of komt dat pas als je er voor gaat zitten?
Zelden of nooit ga ik er echt voor zitten met de hoop dat er zich een blogpost zal aandienen. Soms heb ik een glimp van een idee en dan begin ik gewoon te schrijven en zie dan wel gaandeweg waar het naar toe gaat. Maar bijna altijd heeft zich allang een gedachte gevormd waar ik het over wil hebben. Dan is het veel meer ‘hard werken’ om het goed neer te zetten en de juiste links naar achtergrond info erbij te zoeken.
- Blog jij over alles?
Ik heb niet al te veel taboes en heilige huisjes, maar ik probeer wel een aantal mensen te ontzien. Het feit dat ik blog wil nog niet zeggen dat dezelfde openheid die ik hier toon, ook voor bijvoorbeeld mijn familie geldt. Door over sommige onderwerpen te bloggen kun je impliciet iets ‘onthullen’ over een ander. Zelfs het veranderen van persoonsnamen zal dit niet in alle gevallen kunnen voorkomen. Wanneer ik dan weet dat de ander er geen prijs op stelt, dan ga ik er niet over bloggen. Er is meer dan genoeg waar ik wel over kan schrijven.
- Hoe zou jij jouw blogs omschrijven?
Als inkijkjes in mijn brein. Waar ik zelf ook nog wat van kan leren of verrast kan worden. Verder zit er geen lijn of samenhang in. De enige constante ben ik zelf.
- In hoeverre en waarom houd jij rekening met jouw lezers, of doe je dat helemaal niet?
Heel eerlijk gezegd, helemaal niet. Ik heb het wel gedaan, maar daar werd ik niet gelukkiger van. Of het mijn blogs wel of niet lezenswaardiger heeft gemaakt, dat weet ik niet. Doch dat interesseert me niet meer. Nu schrijf ik wat ik zelf zou willen lezen of probeer daar zoveel mogelijk bij in de buurt te komen. Blogregels lap ik aan mijn laars. Waarom zou je willen schrijven zoals anderen dat voorschrijven? Zelfs als dat meer bezoekers zou trekken wil ik me er niet aan conformeren. Wat niet wil zeggen dat ik compleet afwijkend schrijf van wat algemeen gangbaar is. Ik probeer alleen te bereiken dat ik volledige vrijheid heb over wat en hoe ik schrijf.
- Zijn er onderwerpen waarover je wilt schrijven maar het nog niet durft/wil/kan?
Nee, niet dat ik zo weet. Wel zou ik graag voor sommige onderwerpen een ander soort schrijfstijl willen hanteren. Dat gaat me niet altijd even goed af en dan baal ik als een stekker. Maar ik blijf proberen en zolang ik er niet tevreden over ben, dan publiceer ik het niet en schrijf een surrogaat-blogpost indien het onderwerp toch na aan mijn hart gaat. Ik ervaar dat wel als een nederlaag.
- Hoe belangrijk zijn de statistieken voor jou?
Niet. Voornamelijk omdat ik er niets van snap en me er verder niet in wil verdiepen. Het enige wat ik nog in mijn dashboard heb zijn de bezoekersaantallen van vandaag en gister. En dat ververst zich iedere dag. Dus geen mogelijkheid tot trendanalyses en weet ik meer wat men allemaal kan bijhouden. Het is mijn hobby en de reacties onder het blog zijn me meer dierbaar dan geweldige bezoekersaantallen.
- Op wat voor manier en waar, maak je kenbaar dat je een nieuw blog hebt geschreven?
Omdat ik zowat alle mogelijkheden tot promotie op social media heb uitgesloten, blijft alleen twitter over. Daar plaats ik meestal handmatig een berichtje nadat ik een blog heb gepost. En heel soms nog een tweede keer later die dag of de volgende ochtend. Op mijn site heb ik een link geplaatst waarmee bezoekers zich kunnen abonneren op nieuwe updates. Dit stuurt automatisch een bericht wanneer ik op ‘Publish’ druk.
- Ben je tevreden over jouw site?
Ja hoor. Ondanks dat ik regelmatig zit te pielen met de layout. Want dat is eerder om vanalles uit te proberen of te bestuderen hoe een en ander werkt ‘onder de motorkap’. Het kan zijn dat dit voor de bezoekers wat onrustig of wispelturig overkomt. Maar daar moeten ze dan maar aan wennen. Tenslotte krijgen ze er regelmatig een mooi lezenswaardige blogpost voor terug. Alles heeft z’n prijs.
- Wat vind je van de reacties van lezers op jouw blog?
Geweldig! Het lijkt tegenstrijdig wanneer ik eerder beweer dat ik niet met mijn lezers rekening hou, en dat bezoekersaantallen mij niet interesseren. Doch dat is het ‘m juist. De lezers die ‘alle hindernissen’ overwonnen hebben en niet alleen mijn blogpost geheel uitlezen om dan ook nog een reactie achter te laten, die verdienen in mijn ogen respect. Zij zijn de ware liefhebbers en die kun je niet genoeg bedanken voor hun aandacht.
~ ~ ~
Hoewel jezelf interviewen misschien vreemd klinkt, is dit niet de eerste keer. En ook het invullen van een vragenlijst opgesteld door iemand anders heb ik al eens eerder gedaan. Dus wanneer je nog meer van mij wil weten, klik dan vooral door.
~ ~ ~