50books — Vraag 39

De afge­lo­pen week publi­ceer­de het weten­schap­pe­lij­ke maga­zi­ne Sci­en­ce een onder­zoek naar de mate van empa­thisch ver­mo­gen bij lezers van lite­ra­tuur. De stu­die door David Comer Kidd en Ema­nu­e­le Cas­ta­no heb ik zelf niet gele­zen omdat alleen beta­len­de abon­nees van Sci­en­ce erbij kunnen.[1] Ik heb het dus moe­ten doen met diver­se blog­posts die er al snel aan­dacht aan gaven. Laat ik aller­eerst de samen­vat­ting geven zoals deze op de site van Sci­en­ce te lezen is:

Under­stan­ding others’ men­tal sta­tes is a cru­ci­al skill that ena­bles the com­plex soci­al rela­ti­ons­hips that charac­te­ri­ze human socie­ties. Yet litt­le research has inves­ti­ga­ted what fos­ters this skill, which is known as The­o­ry of Mind (ToM), in adults. We pre­sent five expe­ri­ments showing that rea­ding litera­ry fic­ti­on led to bet­ter per­for­man­ce on tests of affec­ti­ve ToM (expe­ri­ments 1 to 5) and cog­ni­ti­ve ToM (expe­ri­ments 4 and 5) com­pa­red with rea­ding non­fic­ti­on (expe­ri­ments 1), popu­lar fic­ti­on (expe­ri­ments 2 to 5), or nothing at all (expe­ri­ments 2 and 5). Spe­ci­fi­cally, the­se results show that rea­ding litera­ry fic­ti­on tem­po­ra­ri­ly enhan­ces ToM. More broad­ly, they sug­gest that ToM may be influ­en­ced by enga­ge­ment with works of art.
[pete­pel: vet­ge­drukt en onder­streept is door mij aangebracht]

Al snel zag je de menin­gen op ver­schil­len­de sites en in de soci­a­le menin­gen zich ver­de­len over de ver­sim­pel­de vraag­stel­ling die uit deze stu­die naar voren zou komen: Word je een beter mens door het lezen van literatuur?

Het was voor Bart Smout (schrij­ver) aan­lei­ding om in de Volks­krant te schrij­ven dat dit com­ple­te onzin is:

Lite­ra­tuur als lei­draad voor het goe­de leven? Als­je­blieft zeg. De aan­trek­king­kracht van lite­ra­tuur ligt er juist in dat zij kan spe­len met de more­le orde, de boel over­hoop kan halen, vast­ge­roes­te opvat­tin­gen op het spel zet. Goe­de boe­ken kun­nen puin­ho­pen in het den­ken aan­rich­ten en zo nieu­we uit­zich­ten creëren.

Hij nam als voor­beeld enke­le titels van o.a. de Sade om te laten zien dat door het lezen van deze boe­ken toch echt niet ver­wacht mag wor­den dat de lezer er een beter mens van zal wor­den. Wel dat ze mis­schien lite­ra­tuur­lief­heb­bers zou­den kun­nen wor­den. Juist van­we­ge dat spe­len met ‘de more­le orde’.

Nu valt het mij moei­lijk te bewij­zen dat in de stu­die aan­ge­toond wordt dat lite­ra­tuur een lei­draad zou kun­nen zijn voor het goe­de leven. Op mij kwam het eer­der over dat door het lezen van lite­ra­tuur in tegen­stel­ling tot de lager inge­schaal­de boe­ken die als lec­tuur gezien wor­den, men beter in staat zou zijn om gespreks­part­ners in het dage­lijks leven te kun­nen begrij­pen. Of, zoals het in The New York Times staat:

Some­thing by Chek­hov or Ali­ce Mun­ro will help you navi­ga­te new soci­al ter­ri­to­ry bet­ter than a pot­boi­ler by Daniel­le Steel.
[…]
That is the con­clu­si­on of a stu­dy publis­hed Thurs­day in the jour­nal Sci­en­ce. It found that after rea­ding litera­ry fic­ti­on, as oppo­sed to popu­lar fic­ti­on or serious non­fic­ti­on, peo­p­le per­for­med bet­ter on tests mea­su­ring empa­thy, soci­al per­cep­ti­on and emo­ti­o­nal intel­li­gen­ce — skills that come in espe­ci­al­ly han­dy when you are trying to read someone’s body lan­gu­a­ge or gau­ge what they might be thinking.

Of je hier­door een beter mens wordt, dat is nog maar de vraag. En het is ook iets wat vol­gens mij niet door de stu­die onder­zocht werd. Maar nog­maals, daar­voor zou ik dat arti­kel in z’n geheel moet doorlezen.

Voor van­daag, in het kader van #50books vind ik de aan­ge­haal­de con­clu­sie uit het onder­zoek wel de moei­te waard om hier te delen. Klopt het dat lite­ra­tuur, meer dan lec­tuur, een bete­re voor­stel­ling geeft van de com­plexi­teit die eigen is aan de ons omrin­gen­de wereld waar­in wij ons­zelf dage­lijks staan­de pro­be­ren te hou­den? En zou het behulp­zaam kun­nen zijn voor ons func­ti­o­ne­ren en beoor­de­len van de men­sen waar­mee wij te maken heb­ben, wan­neer we meer lite­ra­tuur gaan lezen? Prik­ke­len­de vra­gen die een groot the­ma aan­snij­den, maar dat moet kun­nen op de zon­dag­och­tend. De per­fec­te tijd voor reflec­tie en bezin­ning. Laat aldus de vraag bezin­ken en neem de tijd voor een wel­over­wo­gen ant­woord. Ik ben zoals altijd weer reu­ze benieuwd waar jul­lie mee gaan komen.

Vraag 39:
Ga je door het lezen van lite­ra­tuur de wereld beter begrijpen?

[1] Bij de reac­ties hier­on­der heeft Hel­din­ne een link naar een pdf-file geplaatst met het gehe­le arti­kel zoals in Sci­en­ce ver­sche­nen. Waar­voor dank!

27 reacties

Suzanna 6 oktober 2013 Reageer

Ik lees alles wat los en vast zit, behal­ve literatuur.……

Peter Pellenaars 6 oktober 2013 Reageer

Heb je nog een spe­ci­a­le reden waar­om je de lite­ra­tuur zo weet te mijden?

Martijn 6 oktober 2013 Reageer

[…] ik kwam er daad­wer­ke­lijk niet door­heen. Gort­droog, ik snap­te er maar niets van en was maar wat blij dat we een uit­trek­sel moch­ten gebruiken […]

http://myworldmb.blogspot.nl/2013/10/50-books-vraag-39.html

Hendrik-Jan 6 oktober 2013 Reageer

Met lite­ra­tuur pro­be­ren de wereld te begrij­pen, het kan hel­pen maar of dat voor ieder­een geldt? http://www.hendrik-jandewit.nl/2013/10/het-onbegrijpelijke-begrijpen-50books/

Carel 6 oktober 2013 Reageer

ik heb geen idee, of eigen­lijk toch wel http://wp.me/p1T8Qr-Sh

Jacob Jan 6 oktober 2013 Reageer

25 Okto­ber. In Nij­me­gen. Dan krijg je mijn antwoord. 

Ik gebruik het woord klas­sie­kers. Want het woord lite­ra­tuur vind ik een besmet woord.

Klas­sie­ker is sim­pe­ler. Een boek dat steeds weer door een nieu­we groep lezers gevon­den wordt, en zo tijd­lo­ze waar­de krijgt. 

(En je mag ook je eigen indi­vi­du­e­le klas­sie­ker heb­ben. Dan is de defi­ni­tie: een boek dat je een opdon­der geeft)

Peter Pellenaars 6 oktober 2013 Reageer

Nog meer reden om naar je voor­stel­ling uit te kijken!

Liesbeth 6 oktober 2013 Reageer

Rea­li­seer me door het lezen van de ande­re reac­ties dat ik lite­ra­tuur heb ver­van­gen door ‘boe­ken’. Dat is vast een dood­zon­de, maar wat is lite­ra­tuur pre­cies? Onder mijn boe­ken vele klas­sie­kers (dank JJ) maar ook nieu­we lich­ting. En ja, ze ont­slui­ten de wereld voor me en lei­den soms tot (meer) begrip.

Peter Pellenaars 6 oktober 2013 Reageer

Wat lite­ra­tuur pre­cies is, dat weet ik ook niet. Maar wie wel? Zelf gebruik ik momen­teel als werk­de­fi­ni­tie de omschrij­ving die ik onlangs las in het boek ‘Mijn leven is mooi­er dan lite­ra­tuur’ door Jan­nah Loontjens:
“Behal­ve de aan­dacht voor vorm is de ambi­gu­ï­teit en het sug­ges­tie­ve mis­schien ook wel wat lite­ra­tuur tot lite­ra­tuur maakt: dat het op ver­schil­len­de wij­zen geduid kan wor­den, dat het niet één bete­ke­nis of bood­schap afdwingt.”

Martha 6 oktober 2013 Reageer

Er zijn vier niveaus in wat lite­ra­tuur genoemd wordt.
Je hebt lec­tuur, dat wat je bij de kap­per of tand­arts op de tafel vindt
Laag­li­te­ra­tuur, de boe­ken die je zo weg­leest en niet echt blij­ven hangen
Hoch­li­te­ra­tuur, de boe­ken die je kan her­kau­wen, waar je nog over nadenkt en mis­schien nog wel twee of drie keer leest, omdat je steeds weer iets nieuws ont­dekt. Of tien keer, in mijn geval.
De laat­ste is Welt lite­ra­tuur: lite­ra­tuur die in het col­lec­tie­ve geheu­gen is opge­sla­gen zoals de ver­ha­len over Koning Arthur, de Bij­bel of de Odys­see en Ilias.
Dat is een beet­je een inde­ling voor wat betreft de lite­ra­tuur en wat je dus als lite­ra­tuur kunt beschou­wen. Het blijft wel sub­jec­tief, want als jij een bou­que­tro­man­ne­tje keer op keer leest en nieu­we din­gen blijft ont­dek­ken, dan kun je dat lite­ra­tuur noe­men, maar daar ben ik het niet mee eens 😉

Peter Pellenaars 8 oktober 2013 Reageer

Kern is natuur­lijk jouw laat­ste opmer­king. Het blijft sub­jec­tief en moei­lijk in een tijd­lo­ze defi­ni­tie te van­gen die door ieder­een als gel­dig wordt beschouwd.

Peter Pellenaars 6 oktober 2013 Reageer

Dank je! Ik heb je reac­tie als noot opge­no­men in mijn blog.

Herman 6 oktober 2013 Reageer

Ga je door het lezen van lite­ra­tuur de wereld beter begrijpen?

De vraag klopt, denk ik, niet hele­maal er zou ipv ‘de wereld’ de mens moe­ten staan.
En voor lite­ra­tuur vond ik op Wiki­pe­dia ‘In de ruim­ste zin is lite­ra­tuur de ver­za­me­ling van alle tek­sten, zowel geschre­ven als in mon­de­lin­ge vorm, beho­rend tot het cul­tu­re­le erf­goed van een volk.’ En dat is veel rui­mer dan wat het onder­zoek verondersteld

Er zijn men­sen die zon­der ook maar wat gestu­deerd te heb­ben iemand kun­nen aan­kij­ken en weten hoe die per­soon inel­kaar zit.
Het hele speel­veld van de men­ta­le gaven van de mens­heid begrij­pen haal je denk ik niet alleen uit de lite­ra­tuur, naast het lezen van voor­na­me­lijk veel Dag­boe­ken en Bio- en Auto­bi­o­gra­fie­ën zul je ook heel veel moe­ten rei­zen om het onder­werp de mens goed te leren kennen.
Zo vond ik de series;
Jan Ley­ers De weg nh Avond Land en De Weg naar Mekka
Maar­ten van Ros­sum In Amerika
Stephan Frey In Amerika
Heel ver­hel­de­ren­de en leer­za­me docu­men­tai­res over de mens
Heel wat Filo­so­fen heb­ben hier in het ver­le­den ook hun hoofd over gebroken

Ik voor mij vind dat het en en is dus de mens en de wereld bestu­de­ren maar er ook mee omgaan mee in aan­ra­king komen, zo leer je (hope­lijk) de die­pe­re roer­se­len kennen

@filobeet

Peter Pellenaars 6 oktober 2013 Reageer

Je mag wat mij betreft ‘de wereld’ door ‘de mens’ ver­van­gen. Het doet de vraag­stel­ling niet echt wezen­lijk ver­an­de­ren. En natuur­lijk is het ver­vol­gens hele­maal afhan­ke­lijk van wat je defi­ni­tie van lite­ra­tuur is hoe je dan deze vraag gaat invul­len. Met je ant­woord kan ik het dan ook niet oneens zijn.

Ruud 6 oktober 2013 Reageer

Ein­de­lijk weer eens een ECHTE vraag :-))). Na afge­lo­pen woens­dag vrees­de ik het aller­erg­ste… Mijn ant­woord staat. Hier: http://www.ruudketelaar.nl/2013/10/06/50boeken-week-40-vergroot-lezen-empathisch-vermogen/

Martha 6 oktober 2013 Reageer

Zo, een les­je lite­ra­tuur lezen van de juf 😉 http://www.drspee.nl/50books-lezen-niveau/

Peter Pellenaars 8 oktober 2013 Reageer

In mijn blog hier­bo­ven haal ik zowel het arti­kel in sci­en­ce aan (plus een link naar de pdf) als­ook het tegen­ge­luid in de Volkskrant 😉

Fokke 9 oktober 2013 Reageer

Dat weet ik. Het is niet mijn bedoe­ling dat te ver­doe­ze­len. Ik ver­wijs (alge­meen) naar je pagi­na’s. Ik zal dat nog iets expli­cie­ter doen, voor de pdf, in dit geval. 🙂

Peter Pellenaars 9 oktober 2013 Reageer

Oh, dat is niet echt nodig. Ik wist alleen niet of je het gezien had. En ik had onder je eigen blog wil­len rea­ge­ren, maar ik heb geen google-account.

Fokke 9 oktober 2013 Reageer

Ik had het gezien. De twee VK-arti­ke­len had ik zelf gele­zen, De pdf zag ik via jouw blog. Helaas heb ik mijn blog moe­ten afscher­men voor ano­nie­me reac­ties wegens ver­ve­len­de posts. Van­daar de voor­waar­de Blog­ger of Goog­le+ . Nu moet ik mij eens bui­gen over de nog open­staan­de vraag 38. 😉

Peter Pellenaars 9 oktober 2013 Reageer

Dat is inder­daad wel jam­mer, maar wel begrij­pe­lijk wan­neer je ver­ve­len­de reac­ties onder je blog krijgt. Ik heb daar geluk­kig nog maar heel zel­den last van gehad.

Monique (@weerzinwekkend) 9 oktober 2013 Reageer

Juist de gelaagd­heid van lite­ra­tuur — de ver­schil­len­de ver­haal­lij­nen, per­spec­tie­ven, karak­ter­ont­wik­ke­lin­gen, the­ma’s, motie­ven — met alle moge­lij­ke inter­pre­ta­ties (want dát is de kunst: als een tekst aan­zet tot dis­cus­sie en ver­schil­len­de inter­pre­ta­ties moge­lijk laat) maakt lite­ra­tuur méér dan een wil­le­keu­ri­ge tekst die slechts op één manier te dui­den is. Daar­om noe­men we een recept geen lite­ra­tuur. Daar­om noe­men we een hand­lei­ding geen lite­ra­tuur. Daar­om noe­men we een bou­que­treeks geen lite­ra­tuur. Daar­om noe­men we, kort­om, niet alle tek­sten lite­ra­tuur. In lite­ra­tuur moet je op zoek. Met lite­ra­tuur moet je ‘aan het werk’, zélf, als lezer. Dat valt te leren. Daar kun je in groei­en. Naar­ma­te je meer leest en daar­over praat, schrijft, secun­dai­re bron­nen raad­pleegt en deze afzet tegen je eigen gedach­ten en asso­ci­a­ties, geloof ik dat je steeds meer lagen zult kun­nen ont­dek­ken in een lite­rair werk. Zoals je een ui pelt, zul je lite­ra­tuur ‘ont­le­den’, laag na laag. (Je zult mis­schien zelfs meer lagen ont­dek­ken dan de auteur zelf ooit voor moge­lijk hield. De auteur is immers ook maar deel van de wereld; mens.) Je kunt onein­dig door­gaan. Door­drin­gen, ver­die­pen. Tot de tra­nen komen, om de ver­ge­lij­king met een ui even hoog te hou­den. Dán zit je bij het stuk­je inle­ving en empa­thie die denk ik bedoeld wordt. Lite­ra­tuur is com­plex. Net als de wereld. Of de mens. Er is niet één laag zicht­baar aan de bui­ten­kant die alles zegt. Hoe meer je daar­mee weet te spe­len, oefe­nen, filo­so­fe­ren, hoe beter je de wereld om je heen kan ‘snap­pen’ (voor zover dat moge­lijk is). Hoe meer je je bewust bent van de gelaagd­heid (in alles), hoe empa­thi­scher je bent. Dat lijkt mij een logisch gevolg. Empa­thie bestaat bij de gra­tie van inle­ving, anders kun­nen den­ken, je voor­stel­lings­ver­mo­gen (is dat laat­ste een woord?). Empa­thie bestaat als je je wereld gro­ter maakt. Dat kun je leren. Ik zie het als niets anders dan een vaar­dig­heid die je kunt leren (hoe wel de één het van natu­re meer zal heb­ben dan de ander). Als je veel lite­ra­tuur leest, ben je bezig (o.a.) die vaar­dig­heid te ont­wik­ke­len. Prach­tig, toch? Een ode aan de waar­de van lite­ra­tuur! *proost*

Zo, dit heb ik aan één stuk ach­ter elkaar getypt. Nu eens terug­le­zen of het nog te vol­gen is. 😉

Peter Pellenaars 10 oktober 2013 Reageer

Dank voor je uit­ge­brei­de reac­tie. Ik heb het hele­maal gele­zen, en het is goed te vol­gen. En ik ben het er voor een heel groot gedeel­te mee eens. Lite­ra­tuur vol­gens jouw beschrij­ving hier­bo­ven is zeker veel meer in staat om de aan­dach­ti­ge lezer een beter begrip te laten krij­gen van de com­plexi­teit van de wereld en de soms schijn­baar onver­klaar­ba­re gedra­gin­gen van men­sen. In ieder geval veel meer dan via het lezen van lec­tuur vol­gens jouw beschrij­ving hier­bo­ven. Wat je ver­vol­gens met die ver­wor­ven ken­nis doet (of kan doen) is weer een heel ander verhaal.

Niek 13 oktober 2013 Reageer

Veel reac­ties zie ik nu. Dit is de mij­ne: http://niekheefteenboek.blogspot.nl/2013/10/50books-39-een-stukje-van-de-puzzel.html
Eens zien wat deze vraag bij jul­lie heeft opgeroepen.

Geef een antwoord