Laat thuis. Gegeten aan tafel. Daarna laptop op schoot. Half aandacht voor het journaal op uitzending gemist. Volledig aandacht voor haar die ik ook node heb gemist. Tussendoor mailtje hier. Blogreactie daar. Beetje twitteren. Want ik zou beetje minderen. Ach, wie komt daar weer eens voorbij in mijn tijdlijn? Wat leuk. Zo lang niet gezien en gehoord. En het is nog wel familie. Eventjes een tweet naar haar. Meteen een aardige terug. Wel heel aardig besef ik later. Nog weer later besef ik dat aardig slechts de buitenkant is. Van binnen zit er veel meer. Daardoor werkt het langer door. Gaat het effect dieper. Zet het zaken op zijn kop. Andere zaken in beweging. Door zo’n simpele tweet. Die me bij verrassing te grazen nam. Nu maar hopen dat ik ‘m juist begrepen heb. Anders maak ik mezelf hier mooi belachelijk.
~ ~ ~
nou wordt ik nieuwsgierig
maar ja, jij bent niet voor niets een soort Roald Dahl.
en nu werd je kennelijk zelf verrast door een tale of the unexpected.
Ik ook (nieuwsgierig).
Mooi dat dat kan, in 140 tekens, he?
Dat kan he blij worden van een tweet!