Halverwege 2010 begon in NRC een serie besprekingen van vijftien boeken die gezien werden als (de) belangrijk(st)e non-fictie van dit bijna voorbije decennium: De Oogst 2001–2010. Optimistisch begon ik aan mijn eigen blogproject om zelf ook elk geselecteerd boek te bespreken. Op het verkeerde been gezet door mijn nogal verwrongen zelfbeeld ging ik ervan uit dat ik de meeste boeken al wel had gelezen. How wrong could I be…
Deze week kwam NRC met een lijstje van 50 fictie boeken van de laatste vijf jaar die men gelezen moest hebben. Het idee was ‘gepikt’ (of, zoals ik ooit bij Philips hoorde, ‘proudly found elsewhere’) van de site Flavorwire.com waar men spreekt over 50 Books That Define the Past Five Years in Literature. NRC heeft de lijst uit Flavorwire niet in zijn geheel overgenomen, maar zelf een lijst opgesteld van 25 Nederlandse en 25 vertaalde romans (zowel prijswinnaars als ten onrechte ondergesneeuwde parels), en stelt daarbij ook nog eens de vraag: hoeveel van deze boeken heeft u gelezen?
Nu wil ik deze vraag niet integraal overnemen. Ook gezien mijn vorige deceptie bij De Oogst over 2001–2010 ben ik wat huiverig geworden voor mijn eigen score. Toch heb ik wel het idee (zie je hoe hardleers ik ben en wat voor dik bord ik voor mijn hoofd heb) dat een aantal van de boeken uit het NRC lijstje door mij gelezen zijn. Maar dat terzijde.
Het gaat mij hier om iets anders. Nu het einde van opnieuw een kalenderjaar in zicht komt, gaan we binnenkort weer overspoeld worden met de zogenaamde jaaroverzichten. Lijstjes (ja, het woord alleen al doet me gruwelen) met gebeurtenissen die op hun eigen vlak vanwege verschillende redenen opzienbarend waren. Een soort hersenspoeling voor ons collectieve geheugen. Ieder jaar opnieuw merk ik bij mezelf een toenemende weerzin tegen deze plichtmatige opsomming van hoogte- en dieptepunten. Het hoeft van mij niet. Ik sla ze dus allemaal netjes over.
Maar van boekenlijstjes kan ik maar geen genoeg krijgen. Altijd weer word ik er naartoe getrokken en neem ik het rijtje titels met belangstelling door. Af en toe (vooruit, laat ik eens eerlijk wezen) een zelfvoldane glimlach op mijn gezicht wanneer ik er eentje gelezen heb, doch veel meer op zoek naar nieuwe titels die me op een of andere manier aanspreken. Waarvan ik me afvraag waarom ik er nog nooit aan toe ben gekomen om ze te lezen. Vol goede bedoelingen zet ik ze vervolgens op mijn almaar groeiende lijst van nog te lezen boeken. Vaak besluit ik ze ook nog eens meteen te bestellen. En ga over tot de orde van de dag.
Vraag 47:
Welke boek(en) uit de NRC lijst heb je nog niet gelezen maar ga je zeker binnenkort alsnog lezen (oftewel: waarom maken we onszelf gek met een almaar groeiende lijst van ‘nog te lezen’ boeken)?
~ ~ ~