Nu ik enke­le maan­den de gele­gen­heid heb gehad om te wen­nen aan de ijze­ren regel­maat om twee boe­ken per maand te lezen en te bespre­ken voor de blog­ger­slees­club Een per­fec­te dag voor lite­ra­tuur merk ik dat het goed te doen is. Natuur­lijk kost het tijd. Maar wel tijd die ik er voor over heb en daar­om heb vrij­ge­maakt ten kos­te van zaken die ik als min­der belang­rijk heb geclas­si­fi­ceerd. Alleen is het deze decem­ber­maand (die op zich vaak al een druk­te met zich mee­brengt die afwij­kend is van de ove­ri­ge elf maan­den) iets meer pas­sen en meten gewor­den omdat we als de wel­be­ken­de uit­zon­de­ring op boven­staan­de regel­maat drie in plaats van twee boe­ken onder de loep nemen. Twee daar­van (Waar we wonen en De gesto­len kin­de­ren) zijn inmid­dels al aan bod geko­men en aan het der­de (Jouw gezicht zal het laat­ste zijn) ben ik gis­ter­avond begon­nen. De blogda­tum staat gepland voor 30 december.

Omdat we ook al de lijst met te lezen boe­ken voor janu­a­ri en febru­a­ri had­den bin­nen­ge­kren­gen (je kunt Cathe­lij­ne onmo­ge­lijk ver­wij­ten dat ze niet voort­va­rend en goed geor­ga­ni­seerd te werk gaat) was ik blij dat ik deze week nog maar enke­le dagen hoef­de te wer­ken. Als alles vol­gens plan zou gaan dan moest woens­dag a.s. mijn laat­ste werk­dag voor dit jaar zijn. Het begin van een kerst- en jaar­wis­se­lings­va­kan­tie die tot maan­dag 6 janu­a­ri zou duren. Onge­kend voor mijn doen. Maar ook hard nodig. Want zo kreeg ik afge­lo­pen week ook nog eens geheel onver­wachts een uit­no­di­ging om mee te doen aan Mijn­Mo­ment, het fan­tas­ti­sche ini­ti­a­tief van Punk­me­dia. Het was al druk in decem­ber. Maar het ging dus nog druk­ker wor­den. Ik was blij met mijn voor­uit­zien­de blik om een rui­me werk­va­kan­tie in te plannen.

Jam­mer genoeg kreeg ik van­daag te horen dat de geplan­de vakan­tie hoogst­waar­schijn­lijk een stuk inge­kort gaat wor­den. De soft­wa­re test voor een bepaald pro­ject is ach­ter op sche­ma geraakt maar deze ach­ter­stand kan goed­ge­maakt wor­den wan­neer we de komen­de dagen tot aan de kerst er vol­op tijd in ste­ken. Ook van mij wordt ver­wacht dat ik mijn steen­tje bij­draag. En mij ken­nen­de zal ik wel al ‘ja’ gezegd heb­ben. Eens zien hoe ik me hier­uit ga redden…

De lijst voor janu­a­ri / febru­a­ri 2014:

De drie levens van Tomo­mi Ishi­ka­wa – Ben­ja­min Constable
blogda­tum 15 janu­a­ri 2014
[vori­ge week al ont­van­gen, want ja, ik zei het al, die Cathe­lij­ne laat er geen gras over groeien]

Konin­gin van de nacht – Yvon­ne Keuls
blogda­tum 30 januari

Duel met paard – debuut­ro­man van Pau­li­ne Genee
blogda­tum 15 februari

IJs­tijd – Maartje Wortel
blogda­tum 28 februari

Wan­neer leer je echt je vrien­den kennen?
Tomo­mi Ishi­ka­wa is dood en haar bes­te vriend Ben erft haar lap­top. Daar staan won­der­lij­ke aan­wij­zin­gen op en Ben denkt dat er meer ach­ter haar zelf­moord zit. Tomo­mi leidt hem naar pak­ket­jes die ze voor hem heeft ver­stopt op vreem­de plek­ken in Parijs: onder een bank­je in een onbe­kend park, in een ver­la­ten metro­sta­ti­on en in een beroemd beeld van stil­staan­de klok­ken. Na de uit­ge­brei­de speur­tocht door Parijs, voert ze hem op een nog span­nen­der toch naar New York. Ben put troost uit deze aflei­ding maar als in New York ver­moedt dat iets niet klopt, wordt de sfeer grim­mig. Wat wil Tomo­mi van hem? Wordt hij ver­maakt of bespeeld?

De drie levens van Tomo­mi Ishikawa
Ben­ja­min Constable
Uit­ge­ve­rij Nieuw Amster­dam
ISBN 9789046815885

~ ~ ~

P.S.: Waar­om Werkvakantie‑2? Wel hier­om.

~ ~ ~