Het is me gelukt! Wat niemand (nou vooruit, ikzelf dan toch) voor mogelijk had gehouden heb ik volbracht. Een jaar lang elke week een boek-gerelateerde vraag posten. Als inspiratie voor andere bloggers om er een mooie blogpost over te schrijven. Voor mezelf om rustig alle ingezonden antwoorden door te nemen en af te zetten tegen mijn eigen opvatting bij elke vraag.
Nu is het alleen bij dat laatste niet helemaal gegaan zoals ik vooraf had verwacht en aangegeven (er moet tenslotte wat te zeuren zijn). Ook zelf was ik van plan om elke week een blogpost te schrijven als invulling bij mijn eigen vraag. Ik hoopte dat het mij zou lukken om de vraag zodanig te stellen dat het niet meteen duidelijk zou zijn wat ik er zelf van zou vinden. Misschien is me dat wel gelukt (niet altijd, dat geef ik toe), maar ik ben er niet aan toe gekomen om er vervolgens zelf op terug te komen. Alleen op de eerste zes vragen ben ik ingegaan. Daarna is het gestopt. Maar ik heb nog steeds het plan om deze belofte na te komen (zei hij vol zelfvertrouwen).
Terug naar nu. De vijftigste vraag! Wat gaat het worden? Eerlijk gezegd verzin ik pas elke week op de zondagochtend (gewoonlijk tijdens het beluisteren van de #popmeditatie door @stevengort zoals ook nu (momenteel speelt Arvo Pärth; Für Alina)) een nieuwe vraag. Heel incidenteel schrijf ik een blogvraag in ‘het vooruit’. In de aanloop naar de vijftigste vraag heb ik een hoogst enkele keer een vraag die ik verzon opzij gelegd voor de dag van vandaag, maar evenzovele keren heb ik ‘m alsnog gebruikt. Omdat ik dacht dat de juiste vraag voor deze speciale gelegenheid zich toch wel tijdig zou aandienen. En dat is ook zo.
Een week of twee geleden kreeg ik het idee om de laatste vraag te combineren met het gegeven dat een aantal #50books volgers het wel leuk zouden vinden wanneer ik volgend jaar zou doorgaan met nieuwe vragen. Daar moest ik over nadenken. Niet omdat ik geen vragen meer zou weten te verzinnen. Niet omdat ik op de zondagochtend liever uitslaap of iets anders zou willen doen met mijn vrije tijd. Nee, ik heb het juist als heel erg leuk ervaren om dit elke week te kunnen doen. En ben elke keer weer blij wanneer bloggers de moeite nemen om een reactieblog te schrijven. Het is eerder dat ik niet zo van de tradities ben. Van het uitmelken van een goed idee. Vijftig vragen zouden het zijn. Dan werkt het bij mij zo dat het dan ook bij vijftig vragen moet blijven.
Maar dat wil niet zeggen dat het initiatief daarmee tot een einde komt. Waarom niet het stokje op een natuurlijke wijze overdragen? Door de laatste vraag zodanig te stellen dat deze het startpunt op een ander blog kan zijn voor een nieuwe reeks van vragen. Waar ik dan zelf ook aan kan gaan meedoen. En voor mijn eigen blog weer met iets nieuws kan komen. Dat is dus het plan wat de afgelopen dagen steeds meer vorm kreeg. Het is mijn hoop dat door de laatste vraag er op minimaal één blog, maar misschien wel op meerdere, doorgegaan wordt met het wekelijks (of welke regelmatige frequentie dan ook) posten van een boek-gerelateerde vraag.
Mocht het er om welke reden niet van komen, dan nog zal dat geen afbreuk doen aan het bijzondere jaar wat ik heb gehad met deze #50books vragen. Ik dank jullie allemaal met het meedoen en de oorspronkelijke invulling die jullie elke keer weer gaven. Bij deze alvast heel fijne kerstdagen en een uiterst prettige jaarwisseling. Laten we wensen dat we volgend jaar op een andere plek elkaar zullen ontmoeten rondom een nieuwe set van #50books vragen!
Vraag 50:
Welke vraag zou je zelf als eerste stellen mocht je het stokje van #50books overnemen?