Plunjebaal:
Tussen alle troep die ik vandaag naar de stort ging brengen zat ook mijn plunjebaal uit mijn militaire diensttijd. Sinds 1985 sjouw ik die zak overal achter me aan. Een enkele keer heb ik ‘m opengemaakt op zoek naar iets bruikbaars. Voornamelijk rond carnaval. De laatste keer zal ergens in 1999 zijn geweest toen we naar de woning verhuisden waar we nu nog steeds woonachtig zijn.
Bij het opruimen van de zolder in de kerstvakantie had ik de zak weer eens in mijn handen. Ik vroeg me af hoe lang ik ‘m eigenlijk moest bewaren. De site van het Ministerie van Defensie gaf uitkomst:
Ben ik verplicht mijn plunjebaal in te leveren?
Artikelen uit uw persoonsgebonden uitrusting of persoonlijke gevechtsuitrusting (PSU/PGU) die u bij het verlaten van de dienst niet hoefde in te leveren, zijn uw eigendom. Deze hoeft u daarom niet meer in te leveren. Dus als u nog een plunjebaal in uw bezit heeft, kunt u deze houden.Bewaarplicht plunjebaal vervallen
Sinds het Ministerie van Defensie nieuwe uniformen in gebruik heeft genomen is de bewaarplicht voor de oude plunjebaal, de PSU (egaal groen), komen te vervallen. U kunt deze houden of weggooien.Weggooien plunjebaal (oude PSU/PGU)
Als u (artikelen uit) uw plunjebaal wilt weggooien, kunt u deze aanbieden aan de grofvuil ophaaldienst van uw gemeente. Als u recent de dienst heeft verlaten, kunt u deze artikelen, met uitzondering van de zogenaamde lijfgoederen (ondergoed, T‑shirts, sokken) ook aanbieden op een Defensie-locatie bij u in de buurt. Dit kan bij de Aangewezen Functionaris (AF) of het Kleding Service Punt (KSP) op de betreffende locatie.
Omdat ik niet bekend ben met een Defensie-locatie bij mij in de buurt besloot ik dus dat de plaatselijke stortplaats de volgende halte voor mijn plunjebaal zou zijn. Zonder nadenken gooide ik ‘m tussen de andere spullen achter in de auto.
Bij de stortplaats aangekomen begon ik alles netjes in de daarvoor bestemde containers te deponeren. Bij de restvuilcontainer raakte ik in gesprek met een van de medewerkers. Hij zag mijn plunjebaal en vroeg of er misschien een pukkel in zat. Daar was hij naar op zoek. Ik moest hem het antwoord schuldig blijven. Het zou goed kunnen maar aangezien ik de zak alweer zo’n vijftien jaar niet meer van binnen had gezien wist ik het niet zeker.
Op het slotje dat de plunjebaal dichthield zat een sleuteltje. Ik vertelde hem dat hij z’n gang kon gaan en zelf ging ik verder met mijn afval in de container te gooien. Het slot bleek niet meer open te gaan. De medewerker keek me vragend aan. Of hij ‘m mocht opensnijden? Waarom niet, was mijn antwoord. Ondertussen was ik ook wel benieuwd geworden wat er in de zak zat. Vreemd dat ik thuis niet de moeite had genomen om ‘m te openen en de inhoud nog een laatste maal te bekijken voordat ik alles weg zou doen.
Met een flinke haal sneed de medewerker de zak open. Alsof hij een dier op de slachtbank had liggen. Samen bekeken we de ingewanden die naar buiten puilden. Wonderbaarlijk goed geconserveerd kwamen allerlei spullen tevoorschijn en daarmee ook in alle hevigheid veel al lang vergeten herinneringen aan mijn diensttijd. In gedachten verzonken bleef ik staan terwijl de medewerker het ene na het andere artikel opzij legde. Een pukkel zat er ook tussen. Intens tevreden met zijn buit gaf hij mij een hand en drukte me op het hart toch zeker wel mijn legitimatieplaatje, sportmedaille en zakmes mee te nemen. Die moest ik niet weggooien. Anders zou ik geen aandenken meer hebben aan ‘die periode die je vormt’. Zo zei hij het. Zelf was hij niet in dienst geweest. Afgekeurd.
Thuisgekomen ben ik eerst een kop koffie gaan zetten en heb daarna wat foto’s gezocht die ik nog bewaard had uit mijn diensttijd. Al snel wist ik dat ik die tijd niet over zou willen doen. Vooral omdat die periode me gevormd had.
Reacties
Twee broers gehad die ook in dienst zijn geweest, het ziet er bekend uit
Het zijn die uniformen die het vooral uniform maken 😉
Ik heb ook nog in dienst gezeten, 75–1. Ook ik kreeg een plunjebaal mee. Die heb ik tot 1990 meeverhuisd. In 1990 verhuisden we weer eens. Ik heb toen het Ministerie van Defensie geschreven, dat er sinds mijn diensttijd zoveel was veranderd (Reagan schudde de hand van Gorbatschov, ineenstorting van het Oostblok) dat ik voor mijzelf geen zinvolle rol meer zag weggelegd in de verdediging van het vaderland. Ongeveer in die bewoordingen. Ik kreeg binnen een week bericht dat ik mijn baal kon opsturen met Van Gend en Loos. Inmiddels bestaat dat ook al niet meer. Lang geleden, allemaal. Ergens heb ik nog mijn plaatje en militair paspoort liggen. Ergens.
Mooi dat ze de moeite namen om te reageren. En bij Van Gend en Loos heb ik nog een jaartje of wat in de nachtploeg gewerkt nadat ik uit dienst kwam. Inderdaad. Lang geleden, allemaal…
Die van maatje hebben we ook net weggedaan, en inderdaad de plaatjes zakmes, helm enzo bewaard 😉
Ik kon het uiteindelijk niet over m’n hart krijgen om die paar kleine dingen weg te gooien toen we eenmaal die plunjebaal hadden opengesneden. Het neemt ook geen ruimte in. In tegenstelling tot die plunjebaal zelf.
Pinda „ limbo hahaa laaaaaang geleden mooste tijd van mn leven wat hebbe we gelaggen jammer nooit meer wat gehoord leven is omgevlogen groetjes p westenberg .50 schutter m113 a1 mocht je nog fotos hebben of facebook
Hartstikke leuk zo totaal onverwachts weer eens iets te horen van een dienstmaatje! Het is inderdaad alweer een hele tijd geleden dat we in Oirschot zaten. Veel ben ik vergeten, maar niet dat we een hoop plezier hadden. Helaas heb ik maar weinig foto’s uit die tijd en op facebook zit ik niet. Bij deze de allerhartelijkste groeten en dat het maar goed met je mag gaan.
ik mocht hem niet meenemen, de plunjebaal “we verdedigen het land verder wel zonder jou!” Ik kan niet zeggen dat ik daar rouwig om was.
Je hebt niets gemist 😉
Je hebt een leuke tijd gehad je maakte altijd lol je was een toffe kerel toen
We hebben zeker een hoop lol gehad en veel gelachen. Het was meestal een leuke tijd, maar voor mij had het best iets korter gemogen. Op veel dagen hadden we weinig tot niets te doen en dan was het verveling troef.
Ik zie die foto en denk hee die ken ik. Zaten jullie in Amersfoort en Nunspeet lichting 79–4?
Ik zat op de amx13 als onderofficier dienstplichtig
De foto is genomen in Oirschot. Zelf ben ik van lichting 83–6 en met de opleiding tot onderofficier inderdaad begonnen in Amersfoort.
Erg jammer dat je die plunjebaal hebt weggegooid, ik had hem goed kunnen gebruiken voor mijn verzameling
Ik heb nog een plunjebaal liggen, ik woon in Sliedrecht.
Heb jij daar misschien belangstelling voor begrijp ik?
Je schreef dat je deze tijd niet over wilde doen omdat het je gevormd heeft.Jammer vind ik dit, ik zelf ga per 1 jan de dienst na 36 jaar verlaten en mijn ervaring is dat de meesten toch een leuke tijd hebben gehad als ze terug keken, en helemaal mooi vond ik als ze adressen uitwisselden en kameraden waren voor het leven.Ook ben ik van mening dat jullie je mannetje staan in het leven, je heb leren incaseren en leren doorgaan waar anderen stoppen ( uitzonderingen daargelaten ).
Jullie hadden geen keuze en moesten maar ik heb ook veel van jullie geleerd en ben blij dat ik met dienstplichtigen heb mogen werken.Het ga jullie goed.
Keurig verwoord, ik ben het er helemaal mee eens. Ik heb veel van mijn tijd geleerd. (Rijopleidingen Blerick) Jammer dat de plicht opgeschort is. Dit zou voor veel jongeren goed zijn.
Ik zou het zo weer overdoen.
Tijdens het “googelen” op plunjebaal en bewaarplicht, kom ik op deze site terecht met de vraag “Wie heeft er nog een legeroutfit voor mijn 12-jarige zoon?” Veel te groot is alleen maar leuk. Nodig deze week voor zijn groep 8 eindmusical! Omgeving Hilversum zou mooi zijn, maar ik kan hem door het hele land ophalen. Alvast onze dank!
Kerel ik heb weijnig fotos en namen ?? Jouw ken ik me heel goed herinere je had zowiezo humor dus dat onthouw ik wel heb je geen facebook bv of nog persone dienstmaatjes die meschien t leuk vinden contackt af en toe voor meij was t men mooiste tijd en je ziet leven is omgevlogen zijn we nu veteranen hahahaaa