Multilezen
Ergens las ik ooit dat multitasken niets anders is dan heel snel schakelen tussen verschillende taken. Het heeft niets te maken met het tegelijkertijd uitvoeren van die verschillende taken. Daar kan ik me helelmaal in vinden. Het lijkt me onmogelijk om twee of meerdere taken tegelijkertijd uit te voeren. Zelfs voor vrouwen. Het lijkt me daarentegen niet onmogelijk dat veel vrouwen sneller kunnen schakelen tussen meerdere taken dan mannen. In ieder geval lukt dat mij niet. Eén taak goed uitvoeren waarbij ik al mijn aandacht nodig heb gaat me al moeilijk genoeg af. Ik ben snel afgeleid waardoor mijn gedachten naar elders gaan en de focus verdwijnt. Dat is eerder nontasken dan multitasken.
Wat ik wel (weer) goed kan, is multilezen. Oftewel het om-en-om lezen van meerdere boeken. Dus niet tegelijkertijd, maar van het ene boek naar het andere gaan. Eigenlijk heb ik het altijd al gedaan en er nooit iets vreemds in gezien. Tenslotte zijn er hele volksstammen tv-kijkers die de hele avond niets anders doen dan de ene serie na de andere volgen en die hoor je ook niet klagen dat ze de verhaallijnen niet meer zouden kunnen volgen. Een korte update aan het begin van een aflevering volstaat vaak al. Zo ook bij het verder lezen in een boek wat ik eerder opzij heb gelegd. Een beetje terugbladeren en ik kan weer op volle stoom verder.
Het was wel zo dat ik de afgelopen jaren wat minder mijn aandacht bij het lezen zelf kon houden. De afleiding van vooral social media en internet was sterk. Iets waarvan ik me vooral tijdens het lezen van The Shallows: what the internet is doing with our brains door Nicholas Carr steeds bewuster werd. Nadat ik het boek uit had ben ik er meer op gaan letten om de vele bronnen van afleiding terug te schroeven en tevens te werken aan mijn concentratie voor het lezen. Dat heeft zijn vruchten gelukkig afgeworpen waardoor ik tegenwoordig weer in staat ben om net als vroeger vele uren achtereen te kunnen lezen.
En daarom lukt het me ook weer om net als vroeger meerdere boeken afwisselend te lezen. Vaak omdat ik tijdens het lezen van het ene boek een ingeving krijg om iets op te zoeken in een ander boek en daar dan blijf hangen. Ook heb ik regelmatig dat ik na een tijdje iets spannends gelezen te hebben behoefte krijg om iets informatiefs of literairs te lezen. Dus dan neem ik een ander boek ter hand. Zodoende heb ik altijd een stapeltje boeken waarmee ik bezig ben. Wat ik tegenwoordig wel doe is om de boeken waarin ik ben begonnen bij elkaar te houden en ook echt uit te lezen. Ik zet ze pas terug in de kast wanneer ik het boek helemaal uit heb en het verder niet meteen in een blog ga gebruiken.
Het leuke is dat ik nu regelmatig boeken tegenkom in mijn kast waar ik tijden geleden in begonnen ben. Die haal ik dan ook uit de kast en neem ze op in de kast waar de boeken staan die ik aan het lezen ben of ooit in ben begonnen. Zodat ze deze keer dan eindelijk wel tot het einde toe gelezen worden.
~ ~ ~
Dit is mijn antwoord op vraag 4 in de #50books reeks van Martha:
Vraag 3 (Hoe belangrijk is het dat de titel van een boek de lading dekt?) heb ik gemakshalve maar overgeslagen omdat ik er van uitga dat mijn blogpost over De drie levens van Tomomi Ishikawa zowel als aanleiding en als invulling kan gelden.
8 reacties
Ja hoor, je review van Tomomi volstaat :). Het was ook inderdaad de aanleiding voor de vraag.
Ehm. “Zelfs vrouwen?”. Verklaart u nader, Heer Pellenaars. :))
Och, ik denk dat vrouwen net als mannen niet kunnen multi-tasken. Alleen vrouwen gaan er prat op dat ze het wel kunnen.
Multilezen… brrr sorry hoor niks voor mij. Ik concentreer me ’t liefst op één boek tegelijk. En wat multitasken betreft… idem dito 😀
ik ben al blij als ik aan lezen toekom
Wat een uitdagend rijtje boeken. Lijkt wel op de stapel op mijn tafeltje…
Eens met multitasken is eigenlijk snel schakelen
Verschillende boeken en/of bladen lezen kan ik ook
Wel af en toe een tweestrijd over de volgorde van belangrijkheid
Echt multitasken zijn vlgs mij;
Auto besturen en praten met de buur
Schrijven, dus de tekst denken en tegelijk schrijven of typen
En ik ga ervanuit dat we het hebben over het dagelijks wakker bewustzijn
Want onbewust voert ons lichaam en grijze cellen natuurlijk vele taken tegelijk uit
Zelfs de voorbeelden die je noemt van multi-tasken, zijn volgens mij nog steeds voorbeelden van het snel schakelen tussen de verschillende activiteiten. Hoewel ik dat verder niet kan bewijzen.