Maandag, 3 februari 2014

Konin­gin van de nacht — Yvon­ne Keuls

Een pri­meur. Zoals je mis­schien wel hebt gezien ben ik begon­nen om mijn tota­le boe­ken­ver­za­me­ling in kaart te bren­gen door elk boek in een blog­post aan bod te laten komen. Tij­dens dit meer­ja­ren­pro­ject neem ik tevens de gele­gen­heid te baat om iede­re keer seri­eus te over­we­gen of ik het bewus­te boek wel of niet in mijn boe­ken­kast wil laten staan. Ik begin name­lijk plaats­ge­brek te krij­gen, en niet elk boek dat ik in de loop der jaren heb ver­kre­gen is er een­tje dat ik nu nog zou aan­schaf­fen zou zich opnieuw de kans aan­die­nen. Tot nu toe heb ik drie boe­ken de revue laten pas­se­ren en daar­van heeft er een­tje al een nieu­we eige­naar gevon­den. Het con­cept werkt.

Maar nu dus een pri­meur. Van­daag aan­dacht voor een boek dat mijn boe­ken­kast zelfs niet heeft weten te halen.

Den Haag, 1940. De zeven­ja­ri­ge fan­ta­sie­rij­ke Daan Maan­dag komt uit een muzi­kaal gezin. Zijn over­le­den moe­der was een groot vio­lis­te, zijn jood­se vader Dani­ël is een begaafd pia­nist en zijn viool­spe­len­de zus gaat zelfs door voor een won­der­kind. Ook voor Daan ligt een toe­komst in de muziek in het ver­schiet. Maar dat is niet wat hij wil.
Als de oor­log uit­breekt vlucht zijn vader in zijn muziek. Hij ver­trouwt erop dat de Duit­sers hem met rust zul­len laten, omdat hij val­se docu­men­ten heeft gekocht en boven­dien getrouwd was met een niet-jood­se vrouw – een ‘gemengd huwe­lijk’ – waar­door hij zich vei­lig waant.
Op 21 novem­ber 1944 vindt in Den Haag de gro­te raz­zia plaats – code­naam ‘Schneef­loc­ke’ – en wor­den Dani­ël en zijn gezin op wran­ge wij­ze uit de droom geholpen.

Konin­gin van de nacht
Yvon­ne Keuls
Uit­ge­ve­rij Ambo | Anthos
ISBN 9789041424891

~ ~ ~

Het zal geen ver­ras­sing zijn voor dege­ne die mijn bespre­king gele­zen heeft van Konin­gin van de nacht door Yvon­ne Keuls. Ik kreeg er geen klik mee. Zelfs nadat ik naar aan­lei­ding van de vele reviews die mijn mede boek­blog­gers van ‘Een per­fec­te dag voor lite­ra­tuur’ schre­ven nog eens her en der een pas­sa­ge over­nieuw las, kon het me niet beko­ren. Ja, het ver­haal en de per­so­na­ges in het gezin Maan­dag zijn bij­zon­der. Nee, Yvon­ne Keuls lukt het niet mij voor hen te inte­res­se­ren. Het is als bij een lezing waar de spre­ker mono­toon een ver­haal afsteekt waar je al na kor­te tijd moei­te moet doen niet in slaap te val­len of je aan­dacht te rich­ten op je mobiel­tje. Hoe inte­res­sant het ver­haal ook is wat de spre­ker te ver­tel­len heeft. Zo ver­ging het mij althans.

Maar dat wil niet zeg­gen dat ieder­een dit boek op een zelf­de wij­ze zal erva­ren. Alleen al een door mij aan­ge­haal­de pas­sa­ge die voor mij teke­nend was voor het uit­leg­ge­ri­ge in de schrijf­stijl van Keuls, was voor @Weerzinwekkend juist aan­lei­ding om mis­schien het boek wel te gaan lezen:

Aan­ge­zien ik het boek gra­tis en voor niets toe­ge­stuurd heb gekre­gen, leek het mij niet meer dan nor­maal om het boek door te stu­ren naar een nieu­we eige­naar die het mis­schien meer op waar­de weet te schat­ten. Want daar heeft ieder boek in mijn ogen recht op. Het con­tact was snel gelegd en van­mid­dag gaat de Konin­gin op reis.

Oh, ja. Bes­te @Weerzinwekkend, mocht je na lezing van het boek je lees­er­va­ring in een blog ver­wer­ken, laat dan svp een lin­kje hier­on­der ach­ter bij de com­ments. Dat zou ik zeer op prijs stel­len. En voor nu alvast veel lees­ple­zier gewenst!

Eindoordeel: mag weg en is weg

~ ~ ~

Ga naar mijn boe­ken­kast om alle tot dus­ver­re bespro­ken boe­ken te vin­den en wie weet zit er een­tje tus­sen die weg mag en waar jij al tij­den naar op zoek bent.

7 reacties

Anneke de Bundel 4 februari 2014 Reageer

Leuk con­cept. Ik heb het boek niet gele­zen, maar ga dit met ple­zier volgen.

Peter Pellenaars 8 februari 2014 Reageer

Dan kun je je hart opha­len, want ik heb nog heel wat boe­ken te gaan 😉

Monique (@weerzinwekkend) 7 februari 2014 Reageer

Ik laat het weten wan­neer ik het boek gele­zen heb. De com­mu­ni­ca­tie erover was in ieder geval al grap­pig, ver­wij­zend naar het boek met ‘de konin­gin’. En ik bedacht me — al reke­nend — dat Yvon­ne Keuls nu een vrouw van 83 is (!). Dan stel ik me dus ook een schrijf­ster van 83 voor ter­wijl ik ga lezen. Weird thing in my mind, maar die leef­tijd maakt alles zach­ter. Dat maakt indruk op mij. Ik zal me op het ver­haal richten ;-).

Peter Pellenaars 8 februari 2014 Reageer

Ik hoop dat het boek jou geeft wat de bejaar­de schrijf­ster voor ogen had. Bij deze bejaar­de blog­ger had het helaas geen effect.

Monique (@weerzinwekkend) 8 februari 2014 Reageer

Haha­ha, nou nou! Bejaard, bejaard. *schudt met haar hoofd*

Weerzinwekkend 26 februari 2014 Reageer

Upda­te: op de helft. Ik begin te begrij­pen wat je bedoelt.

Peter Pellenaars 2 maart 2014 Reageer

Eens zien waar dat voort­schrij­dend inzicht eindigt…

Geef een antwoord