Ik tweet het niet meer
Gisteravond heb ik mijn twitter account opgezegd. Net voordat ik naar bed ging. Ik had mijn tanden al gepoetst, een boek lag klaar op de trap om mee naar boven te nemen zodat ik nog wat kon lezen. Toch vond ik het nodig terug te gaan naar mijn studeerkamer en de laptop open te klappen. Opnieuw zag ik het scherm met de vraag of ik het zeker wist. De cursor stond erbij te knipperen.
“Weet je het zeker?”
“Weet je het zeker?”
“Weet je het zeker?”
“Weet je het zeker?”
Nee, ik wist het niet zeker. Ja, ik wist het wel zeker. Daar kwam het op neer.
Ja, omdat ik steeds minder zin had om in te loggen. Ja, omdat wanneer ik ingelogd was ik me vaak ging ergeren aan wat ik voorbij zag komen. Ja, enzovoorts.
Nee, omdat er ook leuke dingen te zien zijn. Nee, omdat ik dan blogpraat niet kan volgen. Nee, enzovoorts.
Gisteravond koos ik voor de optie dat ik het zeker wist.
Omdat ik had gelezen dat Weerzinwekkend het ook had gedaan. Omdat ik bij het journaal een item over game-verslaving voorbij had zien komen. Omdat die cursor maar bleef knipperen achter in mijn hoofd tijdens het tandenpoetsen. Omdat er net zoveel redenen zijn om het niet te doen als wel te doen. Omdat je dertig dagen bedenktijd hebt.
Omdat ik het ook niet weet. En nu dus ook niet meer tweet.
Voorlopig.
~ ~ ~
Met deze impulsieve daad die een aanloop kent van ruim een jaar heb ik volgens mij nu alle social media accounts die ik ooit heb gehad de nek omgedraaid. Alleen een vergeten account op Diaspora leidt nog altijd een sluimerend bestaan. Vraag me niet waarom ik dat nog niet heb opgezegd.
41 reacties
Echt? Echt? Echt?
Phew. Gelukkig lees ik je blog.
🙂
Ja, echt.
Voor hoelang? Dat is de vraag.
Ik wil het gewoon even aan den lijve ondervinden wat het is om geen twitter account meer te hebben.
Maar niet mee kunnen doen aan blogpraat voelt wel heel vreemd…
Ow owww geem #blogpraat meer??
Maar kom hier wel lezen hoor 😉
Nee, zonder twitter account is het moeilijk blogpraten…
Fijn dat je komt lezen. Ik hoop nu ook wat meer tijd te hebben om zelf weer te kunnen gaan lezen bij anderen. Schoot er ook vaak bij in.
Haha, grappig, ik lees nu dit. 🙂 Thirty days and counting!
Gaat moeilijk worden. M’n mailbox stroomt vol met smeekbedes terug te komen 😉
Tja, ‘de wereld’, ‘de wereld’, but don’t blame thém. 😉 Zo te lezen twijfel je zelf nog.
Nee, ik twijfel niet. Ja, ik twijfel wel. Zo gaat dat bij mij, maar keuzes durf ik desondanks te maken.
Nou 🙁
Vat het niet persoonlijk op. Jij valt ontegenzeglijk onder de ‘leuke dingen’ op twitter 🙂
🙂 dat weet ik, ik ga je daar gewoon missen!
ik zie je vanzelf terugkomen 😉
Jij kent je pappenheimers 🙂
Je bent je vimeo vergeten 😉 Of is dat niet een ‘social’?
Succes in ieder geval! Ik envy je rust.
Klopt! Die heb ik ook nog. Maar dat gebruik ik eigenlijk alleen maar om sporadisch een filmpje te uploaden zodat ik het hier op mijn blog kan plaatsen. Want ik vind hun interface mooier dan die van youtube.
Verder kan ik het je aanraden als je rust wil hebben om ook gewoon een tijdje te minderen. Altijd goed.
advice taken!
Jee.….raar zeg. Weg van mijn vanzelfsprekendheid. Eerlijk gezegd hoop ik dat het van korte duur is en dat je vanwege de mooie contacten weer terugkomt.
Er zijn natuurlijk andere manieren om even afstand te nemen. Maar deze manier voelde gisteravond althans als de beste. Ik had eventjes helemaal genoeg van twitter. En ik heb geen zin om met filters e.d. te gaan werken om bepaalde berichten uit te sluiten. Dus dan maar zo.
Even kijken hoe dit gaat en dan maar zien of ik nog terug wil.
Helder. Spijtig. Ga je missen. En dat zal slijten. Je persoonlijke blogs hoop ik te blijven lezen. En een irl kennismaking laat ik mij niet afpakken. Tot dan!
Dank je. Met (persoonlijk) bloggen zal ik wel degelijk blijven doorgaan. Daar geniet ik juist ontzettend van. En bloglezen ga ik ook weer meer doen. Zoals op zondag de popmeditatieblog 😉
En die irl kennismaking gaat er zeker komen!
Sorry, maar deze pagina bestaat niet!
Bedankt voor het opmerken—we gaan het zo spoedig mogelijk oplossen.
Er is nog hoop. Dit bericht komt er tevoorschijn als je @petepel nu intikt op twitter (wilde het toch even checken). We zullen zien, ben benieuwd! Gelukkig heb ik een abonnement. Raken we elkaar niet helemaal kwijt. Helemaal niet dus.
Er is altijd hoop. Maar tot nu toe bevalt het me prima zonder twitter. Ik mis het niet. Dat zal voornamelijk komen omdat ik het doordeweeks nogal druk heb. In het weekend zat ik vaker achter twitter. Dus wie weet gaat het vanavond of morgen alsnog knagen…
Als Twitter niet bestond had ik je nooit leren kennen. Ik ben dus héél, héél erg blij met Twitter, want erg blij met jou.
Ik miste je eigenlijk al voor je deze beslissing nam.
Toch jammer van blogpraat e.d. inderdaad…
Ja, ik zat er de laatste tijd al niet heel erg vaak meer op zoals je begrijpt. Voorlopig zullen we moeten whatsappen. Of zit je al op Telegram nu Facebook ook Whatsap opgekocht heeft?
Hoe dan ook, ik ben niet verdwenen (behalve dan van twitter natuurlijk).
Een ding is zeker, en dat is dat niks zeker is. 🙂
Ik ben benieuwd of je helemaal ‘cold turkey’ gaat en die 30 dagen volhoudt. Maar hoe dan ook: een twitter zonder @petepel is minder leuk dan een twitter mét @petepel.
Bijna een week is voorbij en zonder moeite volgehouden. En zo vaak zag ik jou de laatste tijd ook niet meer op twitter. Ook aflopende zaak?
Het boeit me momenteel niet zo, dat twitter. Dus het is daar van mijn kant al een behoorlijk tijdje erg rustig. Soms werp ik nog wel eens een blik, maar de behoefte om me aldaar weer in het strijdgewoel te storten is er eigenlijk niet meer.
En dat bevalt me best, eerlijk gezegd.
Voor een gedeelte speelde dat ook bij mij mee om het eens (een tijdlang? voor altijd?) zonder twitter te proberen. Zeker het hoge klaag- en zeurgehalte ging me steeds meer tegenstaan. Dat verpestte het voor de rest. Dan had ik al geen zin meer om verder te lezen.
Ik merk nu dat het wel heel erg lekker rustgevend is.
Gelukkig ben je hier.
met heel veel karakters
En voorlopig ga ik hier nog niet weg.
Zeker wanneer me hier veel van die leuke karakters blijven lezen 😉
Pas sinds 1 week volg ik je hier en niet op twitter ;-)) Ik mis je daar dus niet 😉 wel al 3e melding in mijn mailbox. Leuk!
Leuk dat je me hier volgt. Ik zal proberen je mailbox regelmatig van nieuwe updates te voorzien.
Een warm welkom, dank!
Aha… niet op facebook, niet op twitter… tenminste voorlopig niet meer 🙂 Voor mij waren dat de wijste besluiten die ik ooit nam maar ja, jij bent mij niet dus wie weet of jij wel zonder kan 😉 Ik wens het je wel toe 🙂 Tot leesssssss
Ik hoor regelmatig van jou hoeveel rust het je geeft. Tot nu toe heb ik er zelf geen enkele spijt van. Of het ooit mijn wijste besluit gaat worden weet ik niet, eerst maar eens zien wat het me gaat doen.
Tja, weet je, het maakt niet zo veel uit. Je hebt een basis gelegd en als ik contact wil, weet ik je toch wel te vinden. Ik heb je blog zojuist aangeraden aan iemand die ook niet op social media zit, maar wél heel graag mooie teksten leest. Delen kan op veel manieren :-).
Allereerst dank voor het delen. Inmiddels heeft ‘de iemand’ zich (aan)gemeld 😉
En ik vind ook dat het tegenwoordig niet zoveel zou moeten uitmaken. We zwermen allemaal op onze eigen manier uit over het internet en hebben kansen genoeg elkaar te ontmoeten, elkaars werk te lezen en te promoten.
Twitter heb ik nooit gehad, dus weet ik ook niet wat ik mis. Persoonlijk vind ik Instagrammen leuk, foto’s zeggen soms meer dan woorden, vandaar.
Instagram heb ik een tijdje gehad, maar weer opgezegd toen het overgenomen werd door Facebook. En ik begon last te krijgen van al die verschillende plekken waar ik ‘moest’ zijn om updates te zien of iets nieuws te plaatsen.
Maar foto’s ga ik hier misschien ook wel wat meer plaatsen.
Eef had me uw blog aangeraden. Ik lees inderdaad graag mooie (levens)verhalen.
Ik heb verder niets met “social” media, onder social versta ik iets anders. Maar ik ben dan ook niet “van deze tijd”.
tot de volgende keer!
Van harte welkom op mijn blog. Hopelijk zullen hier voldoende mooie (levens)verhalen de revue passeren. Ik zal mijn best doen.