Reset naar fabrieksinstellingen
Ooit. Heel lang geleden. Was er een tijd dat ik blogde zonder dat er iemand was die hiervan notie nam. Ik schreef een verhaaltje. Of deelde een overpeinzing. Zeer onregelmatig. Zodanig dat ik zelf nog wel eens vergat dat ik een website had. Waar ik de inloggegevens had gelaten. En dan begon ik weer opnieuw. Niemand die er mee zat. Want er was niemand.
Those were the days.
Vandaag de dag (terwijl ik regelmatig roep dat het anders is) blog ik niet meer voor mezelf. Jullie zijn er. Echter dat beperkt me soms in mijn oorspronkelijke creativiteit. Merk ik. Dus ga ik de komende tijd proberen wat minder aan jullie te denken. Het afscheid van Twitter is onderdeel van die strategie. Zie het als een soort ‘resetten’ wat ik probeer te bereiken. Een poging mezelf opnieuw uit te vinden als blogger.
Vat het niet persoonlijk op. Het ligt niet aan jullie maar aan mij. Ik ben gewoon te vaak niet meer tevreden met de blogposts die ik hier publiceer. Dat moet anders. Vind ik. En wanneer dat lukt dan profiteren jullie daar natuurlijk ook van. Maar dat laatste heb ik niet gezegd.