Het rare aan oorsuizen is dat je het pas merkt wanneer het al een tijdje aan de gang is. Maar je weet eigenlijk niet wanneer het begonnen is. Tenminste, zo ervaar ik het.
De afgelopen weken is het heel geniepig komen opzetten. Alleen als het heel stil was hoorde ik iets wat nog het beste valt te vergelijken met het geluid dat uit een blaasbalg komt. Een ritmisch pfffft pfffft pfffft pfffft dat onmiddellijk verdween wanneer er omgevingsgeluid waarneembaar was. Ik had het ook nog niet echt in de gaten. Natuurlijk hoorde ik iets, maar omdat het ook meteen weer verdween bij het minste of geringste, vergat ik het onmiddellijk.
Toen het suizen zich wat vaker aandiende begon het irritant te worden. Vooral tijdens het lezen (wat ik steeds vaker doe zonder muziek op de achtergrond) werd de stilte die ik zocht juist iets wat ik steeds minder kon verdragen. Het zacht blazende geluid in mijn oor begon me helemaal af te leiden. Ik kon alleen maar denken aan wat er zich allemaal in mijn hoofd afspeelde in plaats van dat ik me concentreerde op het boek dat verloren in mijn schoot lag. Ook kreeg ik het gevoel dat er zich een bepaalde druk ergens diep in mijn oorholte begon op te bouwen. Zou ik oorontsteking hebben?
Dan ga je dus op internet rondkijken. En wat ik daar gelezen had deelde ik de volgende ochtend op kantoor met enkele collega’s. Als je maar geen oorkanker hebt, zei er eentje. Daar ga ik niet vanuit, was mijn antwoord. Vooral om mijzelf te overtuigen. Daarna vermeed ik het onderwerp op kantoor nog te vermelden. Internet is zo slecht nog niet.
Weer wat later begon ik er aan te wennen. Een doktersbezoek besloot ik uit te stellen, want als het niet erger werd dan was dat zonde van zijn tijd. Inmiddels had ik weer leren lezen met de radio aan en bij het slapen zorgde ik ervoor op mijn linker suizende oor te gaan liggen. Dan had ik er minder last van. Iemand met gevoel voor drama zou kunnen beweren dat ik ermee leerde te leven.
Wat minstens zo raar is, is dat het net zo ongemerkt verdwijnt als dat het gekomen is. De hele avond al lijkt de blaasbalg in mijn oor verdwenen te zijn. Of is het niet stil genoeg? Dat kan natuurlijk ook. Maar mocht het echt opgehouden zijn, wanneer dan precies? En waarom? Ik heb niets bijzonders gedaan om het te laten stoppen. Al deze vragen leiden minstens zo af als voorheen het suizen. Van lezen komt vooralsnog opnieuw niet veel.
Reacties
Wees maar blij dat het weer weggaat, want bij veel mensen gaat het nooit meer weg 🙁
Ja, ik heb daar over gelezen. Ik weet nog niet of het bij mij nu weg is of dat het tijdelijk wat minder aanwezig is. Maar ik zou d’r niet blij van worden als ik er niet meer vanaf zou komen.
http://jacobjanvoerman.nl/hoe-klinkt-tinnitus/
Ik heb lotgenotengroepen begeleid voor Tinnitus, dus als je vragen hebt …
Stap 1 is altijd : kijken of er een fysieke oorzaak is. (die is er meestal niet, maar je moet het uitsluiten)
Als dat helemaal zeker is, komt pas stap 2 er mee om gaan.
Daar schreef ik een aantal posts over, vanuit mijn eigen ervaringen, aangevuld met wat ik weet uit wetenschappelijke hoek.
http://earopeners.wordpress.com/?s=tinnitus&submit=Search
Ik heb een goed boekje, als je wil kan ik dat wel opsturen.
Dank voor al je tips! Op dit moment lijkt het minder te zijn dan de voorgaande weken. Ook de ‘druk’ zoals ik het ervaar is minder aanwezig dan voorheen. Ik kijk het dus nog heel eventjes aan voordat ik actie onderneem. Het kan zijn dat ik een griepje of zo onder de leden heb, want ik voel me vaker dan anders moe en slap, en ook de spierpijn die je bij griep voelt is aanwezig.
vooral deze post vind ik belangrijk:
er staan namelijk heel er veel enge dingen en heel veel onzin ober tinnitus op internet:
http://earopeners.wordpress.com/2012/06/21/laat-je-niet-bang-maken-voor-tinnitus/
Er staan jammer genoeg niet alleen over tinnitus veel enge dingen en onzin op het internet…
Raar, heel raar. Heb het ook eens aan de hand gehad, bleek het om een beetje vochtopstapeling te gaan achter mijn trommelvlies. Is vanzelf weggegaan maar wel vreselijk irritant voor de tijd dat het geduurd heeft.
Fijn voor je dat het toch ook vanzelf is weggegaan. Wat een mens allemaal krijgen kan. En nu duimen dat het niet terug komt 🙂
Het is nog niet helemaal weg, maar goed te horen dat het inderdaad ook weer kan verdwijnen. Dan mag je je gelukkig prijzen inderdaad, want het is zeker irritant voor zolang het duurt.
Maar het levert weer een fraai oorverdovend stukje tekst op.
Haha, ja dat dan weer wel.
inderdaad maar hopen dat het weer over is, zo niet wens ik je alsnog beterschap
Dank je. Het ziet er naar uit dat het wegtrekt. Maar ik wil nog niet te vroeg juichen.