Vrijdagavond.
[Laurens bekijkt foto’s op een tablet. Suzan leest een tijdlijn op haar mobieltje.]
Zullen we dit weekend iets leuks gaan doen?
Misschien. Waar heb je zin in?
[Iemand staat op en loopt naar de keuken. Er worden kopjes in de vaatwasser gezet.]
Gewoon. Weer eens een keertje op zaterdagavond de stad in of …
We zijn al een hele tijd niet bij mijn ouders op bezoek geweest.
Ook niet bij mijn ouders.
Klopt. Maar daar begin jij zelf nooit over.
[De ene na de andere zender zapt voorbij op tv.]
Ook niet om naar jouw ouders te gaan wat dat betreft.
Ik wel.
Dat weet ik maar ik bedoelde iets anders met leuk.
Snap ik. Dan zit er niets anders op dan naar de stad te gaan.
Laat maar. Als het zo moet hoeft het voor mij niet niet meer.
[Het volume op tv gaat harder.]
Ook goed. Ga ik wel in mijn eentje.
[Het volume gaat nog wat harder zodat het dichtslaan van een deur een verdieping hoger bijna niet is te horen.]
Zaterdagmiddag. De boodschappen zijn gedaan. Een to-do lijstje is voor een gedeelte afgewerkt. Laurens en Suzan zitten samen aan de keukentafel. Ze drinken een kopje koffie. Buiten schijnt de zon. Suzan vraagt of Laurens nog een laatste boodschap kan doen. Iets wat ze eerder die ochtend vergeten is om mee te nemen. Laurens slaakt een zucht. Gister zat hij rond dezelfde tijd in de kantine op het werk. Tegenover hem aan tafel zat de nieuwe inkoopassistente. Met haar ogen dicht zat ze lichtjes achterover geleund te genieten van de korte pauze. Heimelijk had hij naar haar strakke buik zitten staren. Naar haar kleine borsten. Zijn collega’s vonden haar lelijk. Een mager zesje was het eindoordeel. Laurens was het daar niet mee eens. Maar dat had hij niet durven toegeven.
Zaterdagavond, in de auto weer op weg naar huis na een bezoek aan de ouders van een van hen, denkt Laurens opnieuw aan haar. Hij laat zijn hand tussen de dijen van Suzan glijden. Het windt hem op dat vanuit passerende auto’s misschien gezien kan worden wat hij doet. Zou Suzan het toestaan dat hij haar borsten aanraakt? De borsten van Suzan zijn ook klein. In de kantine had hij te laat gemerkt dat de inkoopassistente inmiddels haar ogen weer geopend had. Onderzoekend was ze hem aan blijven kijken. Opnieuw krijgt hij een erectie. Suzan duwt zijn hand weg.
Eenmaal thuis gaan ze al snel naar bed. Ze kletsen nog een beetje na over de dag. Het was toch wel gezellig geweest. Aarzelend komt het eruit, maar toch. Daarna hebben ze seks. Laurens komt klaar tussen de borsten van Suzan. Suzan denkt even niet aan haar werk.
…
…
Sorry. Ik wil nog even mijn excuses aanbieden. Suzan is niet vreemd gegaan. Ik heb me vergist. Tenminste zo lijkt het. De man waarmee ze uit het hotel kwam is haar coach bij het managementstraject waaraan ze deelneemt. Die middag tijdens het rollenspel was ze erg geëmotioneerd geraakt en daar hadden ze na afloop nog een tijdje over gesproken. Er was dus niets aan de hand.
Wat Laurens betreft heb ik echter zo mijn twijfels.